YENİ HAYAT

30. bölüm

-diğer gün-

Songül bugün Servet'in ifadesini alacaktır. Sabah erkenden kalkarlar, ikisi de uyuyamamıştır zaten. Fatma gelince evden çıkıp hapishaneye gelirler. Herkes hazırdır. Songül geldiğinde Servet'i sorgu odasına alırlar.

-kapı-

Sadi: Güzelim, istemezsen girmek zorunda değilsin.

Songül: Biliyorum ama girmek istiyorum. Bunca yıl bu anı bekledim. Onunla yüzleşmem lazım, bu sorguyu yapmazsam bugün hep içimde kalacak.

Sadi Songül'ü alnından öper. Songül derin bir nefes alıp içeriye girer.

Servet: Ooo, Songül komiser, hoş geldin.

Songül bir şey demeden sandalyeye oturur, dosyayı açar ve Servet'e bakar.

Songül: Anlat.

Servet: Neyi bilmek istiyorsun?

Songül: Her şeyi! İfade vericem demişsin, dinliyorum!

Servet: Şimdi her şey derken, babanın işlerime burnunu sokuşunu, babana ilettiğim tehditleri, annen ve babanı kaza süsü verip öldürüşümü mü soruyorsun?

Songül sinirden ellerini sıkıyordur.

Servet: Kameraları kapattır.

Songül: Hayır, açık kalacaklar.

Servet: İyi sen bilirsin.

Servet arkasına yaslanıp sırıtmaya başlar. Birkaç dakika beklerler.

Songül mecbur kapattırır kameraları.

Servet: Ha şöyle...

Servet: Ben bu saydıklarımı anlatırım, bunlar kolay, bilindik şeyler. Ama asıl senin bilmediklerine gelelim. Babanın arkadaşı, Erdem komutan, polis özel harekatta... Ben masum değilim, evet ama işlediğim suçları tek başına işlemedim. Şimdi seninle bir anlaşma yapacağız.

Songül: Yok anlaşma falan, anlat şimdi her şeyi!

Servet: Hemen hayır deme. Sen Oğuz'u bulacaksın, onu *kağıt uzatır* bu adrese getireceksin, sonra buraya geleceksin. Ben de bildiklerimi anlatacağım.

Songül: Sen beni paralı adamın mı sandın? Kendine gel!

Servet: Mecbur yapacaksın! İster seve seve, ister zorla! Buse Naz daha 6 aylık, 7. Ayına girecek... Ölmek için çok küçük... Değil mi annesi?

Songül: Seni gebertirim! Ona dokunursan! Bir zarar verirsen seni yemin ediyorum gebertirim! Parçalarım seni! Ölmek için kıvranırsın! DOKUNMAYACAKSIN ONA! ÖLDÜRÜRÜM SENİ! ANNEMLE BABAMI ALDIN! BENDEN 1 KİŞİYİ DAHA ALAMAYACAKSIN!

Songül'ün sesine Sadi ve jandarmalar içeriye girer. Sadi hemen Songül'ü tutar, sarılır ona. Bir yandan da Servet'i çıkartıyorlardır.

Servet: Dediklerimi düşün Songül, dediklerimi düşün...

Sadi: Çıkartın şu herifi!

Songül: Sadi... Sadi götür beni buradan.

Sadi Songül'ün elinden tutup onu dışarıya çıkartır.

Sadi: Daha iyi misin?

Songül 'evet' anlamında sallar başını.

Sadi sarılır karısına, şuan Servet'i parçalamak istiyordur, ne dediğini bilmiyordur ama Songül'ü bu hale getirmesi bile yeterlidir.

Sadi: Güzelim, sen bekle biraz, ben geliyorum hemen.

Songül: Nereye?

Sadi: Telefonumu içeride unutmuşum.