67. bölüm *DÜĞÜN*

354 22 24
                                    

Sabah Riva'ya doğru yola çıkarlar, yol üstünde güzel bir yerde kahvaltılarını ederler. Sadi karavanı deniz kenarına çeker. Busecik kumların üzerinde oyun oynarken Sadi kocaman bir kürekle gelir. Songül onların yanında oturuyordur ve ikilinin ne yapacağını merakla izliyordur.

Buse: Baba bu ne?

Sadi: Kürek güzelim.

Buse: Biliyorum ama ne yapacağız bunu?

Sadi: Kumdan kale yapalım dedin ya, kalemizi yapacağız işte.

Sadi Busecikten daha heyecanlıdır. Yarım saatin sonunda Buseciğin boyunda kocaman bir kale inşa eder, titizlikle yapmıştır kalesini.

Sadi: Eveeet, Payaslı Kalesi hazır...

Buse: Baba bu kocaman olduuuuu.

Sadi: Beğendin mi?

Buse: Çok beğendim.

Sadi: Karıcığım, görüyorsun ki her konuda çok yetenekli bir kocan var.

Songül: Görüyorum kocacığım nazar değmesin ama bu kadarına gerek var mıydı?

Sadi: Niye güzelim işte geniş geniş ferah ferah yaşasınlar içinde.

Songül: *Sadi kolunu Songül'ün omuzuna atar ve kalelerine bakarlar* Sanki biraz fazla kaptırdın gibi kendini.

Sadi: Sen de kaptır canım ne olacak? Bak araba garajı bile yaptım.

Songül: Kaleye?

Sadi: Tabi kalede araba olmaz ama onların da at arabaları var, onları park ederler.

Buse: Baba at alalım mıııı? *heyecanla yanlarına koşar*

Sadi: Alalım kızım ama nerede bakacağız?

Buse: Benim odamda durur.

Sadi: Evde pek olmaz gibi annesi ne dersin?

Songül: Evet güzelim evde olmaz.

Buse: Niyee?

Songül: Atlar biraz kokabilirler.

Buse: E yıkarız.

Songül: Olmaz güzelim evde, hem kocaman at nasıl sığacak eve?

Buse: Biz de küçük at alırız?

Sadi güler.

Sadi: Bir gün bahçeli bir evimiz olursa alırız güzelim ama evde olmaz.

Buse: Ama anneee *yardım istercesine annesine döner Busecik*

Songül: Baban haklı güzelim, bahçeli bir evimiz olursa eğer olabilir. Hem at bakımı zordur, onu her gün taraman lazım.

Buse: Benim saçlarımı da her gün tarıyoruz.

Sadi: *saatine bakar* Aaaa saat kaç olmuş? Biz bi yemek mi yesek?

Songül: Olabilir, Busecik sabah pek bir şey yemedi zaten, değil mi fındığım?

Busecik gülümser.

Sadi: O zaman Payaslı ailesi ilk önce kalemizin önünde bir fotoğraf çekinelim, sonrasında da doğruca yemeğe.

Üçü çok güzel fotoğraflar çekinirler, sonrasında da yemek yemeye gelirler.

Songül menüyü uzunca inceler. Acıkmamıştır daha aslında.

Sadi: Evet, karar verdiniz mi bakalım?

Songül: *Buseciğe döner* Ne yersin güzelim?

Buse: Bilmiyorum.

YENİ HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin