Songül hemen orada ki hemşirelerden birini durdurur.
Songül: Pardon, Bu odada ki hasta nereye gitti biliyor musunuz?
Hemşire: Asansöre binerken gördüm, yanında da bir üniformalı adam vardı, asker sandık biz.
Songül: Nereye gittiler peki? Sormadınız mı?
Hemşire. Soramadık, hemen asansöre binip gittiler, tam o sırada da doktor Bey çağırdı beni, bakamadım.
Songül: Nasıl iş ya bu?
Songül hemen kamera odasına girer, polis olduğunu söylediğinde hemen yardımcı olurlar. Kameralardan Asım ve Sadi'nin terasa çıktığını görür ve hemen terasa gider.
Asım ve Sadi karşılarında Songül'ü görüce telaşlanırlar, elleri ayaklarına dolaşır.
Songül: Napıyosunuz siz burada?
Sadi: Hoş geldin karıcığım. *gülümser*
Asım: Ee, ben sizi yalnız bırakayım, iyi akşamlar yengem.
Asım tam gidecekken Songül durdurur.
Songül: Dur canım, dur. Bu sefer öyle kolay kurtulamayacaksınız! Hem Asım ben sana demedim mi yataktan kalkmayacak diye? Sadi ben sana güvenip bırakamayacak mıyım ya?
Asım: Yengem valla komutanım ben dedi alırım dedi sorumluluğu.
Sadi: Ö-Öyle mi dedim?
Asım: Evet, hatta yeni emir bu dedi, gidiyoruz dedi. Ben dedim yapmayalım-etmeyelim, yengem telaşlanır, ben de emir kuluyum yengem.
Sadi: Hemen sattın sende beni.
Asım: Komutanım, başka bir konu olsa canımı alın ama şimdi yengem de benim canımı alır...
Songül: Alıcam ben sizin canınızı! Napıyorsunuz burada? Hava serin, senin kalkmaman lazım! Ya sen daha dün yoğun bakımdaydın be adam. Ben seni hiç yalnız bırakamayacak mıyım? Sen hiç akıllanmayacak mısın Sadi ya?
Sadi: Ya otur otur çok sıkıldım, hava alalım dedim. Hem dün yoğun bakımdaydım, bugün değil.
Songül: Sus Sadi, gidiyoruz!
Sadi: Karıcığım bunu bir şaka olarak algılasak? Uyanma şakası? Hani eskiden yapıyorduk ya birbirimize şaka?
Songül: Şaka? Öyle mi Sadi? Rövanşında görüşürüz o zaman Sadi Payaslı!
-Bu arada Sadi tekerlekli sandalyede, o detayı söylemeyi unuttum-
Songül önde Sadi ve Asım arkada odaya dönerler.
Meltem kapıdadır o sırada.
Meltem: Neredesiniz siz?
Songül: Hah, verin hadi hesabınızı! Terasa hava almaya çıkmışlar, çok sıkılmış odada beyefendi!
Meltem: Ya olur mu öyle şey? Kalkmaman lazım senin abi, nolursun yapma.
Sadi: İyiyim ben, hem yürümedim ki hiç. İyiyim.
Songül: Hadi Sadi, yatağına geç kocacığım, daha fazla zorlama sınırları.
Songül Sadi'nin yatağa yatmasına yardım eder. Meltem ve Songül ateş gibidir. Sadi ve Asım bu kadar sinirleneceklerini düşünmemişlerdir.
Meltem kontrolleri yapar ve çıkar, Asım da kapıda ki yerini alır.
Sadi: Karıcığım, bak iyiyim ben, yapma böyle.
Songül: Sadi çok korktum, bin tane şey geçti aklımdan. Sen yapma aslı böyle. Beni de anlamaya çalış.
Sadi: Anlıyorum tabi ki karıcığım, korkmanı, sinirlenmeni... Bak ikimiz de iyiyiz. Kızımız da iyi mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ HAYAT
AcţiuneSadgül'ün hayatına farklı bir pencereden bakacağımız bir hikaye olacak...