YENİ HAYAT

29. bölüm

-ev-

Asım Buseciğin başında ki koltukta onu uyutmaya çalışırken onunla uyuyakalmıştır. Songül ve Sadi Busecik uyanmasın diye sessizce eve girmişlerdir.

Songül: Asım buradaydı?

Songül hemen Buse Naz'ın odasına gider. Asım ve Buseciği öyle görünce sessizce odanın kapısını kapatır.

Sadi: Orada mı?

Songül: Evet, uyuyakalmışlar. Busecik yormuş belli ki.

Sadi: Dur ben gidip uyandırayım.

Songül: Ya dur, elleme, bırak uyusunlar. Adam kaç gündür düzgün uyumuyordur, yorulmuş demek ki, bırak dinlensin.

Sadi: Peki, karıcığım nasıl isterse öyle olsun.

Songül dik dik bakar Sadi'ye.

Sadi'nin keyfi biraz da olsa yerine gelmiştir, Songül hala onu seviyordur ve bunu bilmek Sadi için çok kıymetlidir.

Sadi: Menengiç yapayım? İçer miyiz?

Songül: Sen yap kendine. Ben americano yapacağım kendime.

Sadi: Tamam, ben yapayım hemen.

Songül: Sen içmezsin ki.

Sadi: İçerim, en sevdiğim 3. Kahve.

Songül: İlk ikisi?

Sadi: 1 Menengiç, 2 Türk kahvesi, 3 eş durumundan americano.

Songül: İyiymiş.

Sadi: Sen dinlen, ben kahveleri yapayım.

Songül bir şey demez çünkü gerçekten de yorgun hissediyordur.

Sadi biraz sonra kahvelerle gelir. Televizyondan bir belgesel açıp izlemeye başlarlar. Songül Sadi'ye bakmıyordur ama Sadi Songül'den gözünü alamıyordur. Bu sırada Asım uyanır. Dikkatlice Buse Naz'ı beşiğe koyar ve üstünü örter, içeride ışık yandığını görünce hemen silahını eline alıp kapıyı açar. Kapı sesine SadGül hemen o tarafa döner, Asım silahı doğrultmuş geliyordur, Sadi ve Songül silahı görürler ama Asım'ı görmezler, onlar da hemen silahlarını doğrulturlar.

Asım: Ne oluyor lan burada! Kimsiniz Lan!

Der ve hemen Sadgülün karşısına geçer, tabi iki taraf ta şok olmuştur.

Songül: Ay ödüm koptu.

Sadi: Aslanım napıyon sen ya? Hayırdır?

Asım: Komutanım, ışığı görünce, ben uyuyakalmışım, yabancı biri geldi sandım, kusura bakmayın, yengem özür dilerim valla.

Sadi: Yabancı gelse ışığı yakıp kahve mi içer? Allah'ım sen akıl fikir ver.

Asım: Ben çıkayım.

Sadi: Dur, gel buraya gel.

Asım: Komutanım çıkayım ben.

Sadi: Dur la yapmayacağım bir şey, Orhan'ı da çağırayım, sabahtan beri bir şeyler yememişsinizdir siz şimdi, yemek var dolapta onu ısıtayım.

Asım: Komutanım hiç zahmet etmeyin. Hiç gerek yok.

Songül: Olur mu ya öyle şey, hem kaç gündür Buse Naz'a da bakıyorsun, sağ ol valla.

Asım: Ne demek yengem, sen emret cam bile sileriz.

Songül güler.

Sadi Orhan'ı da çağırır ve onlara sofrayı hazırlar. Songül de bu sırada Buse Naz ile ilgileniyordur. Orhan ve Asım yemeklerini yiyip görevlerine geri dönerler.