YENİ HAYAT

31. bölüm

-kapatırlar-

Sadi içeriye geldiğinde Songül'ün durgun olduğunu fark eder.

Sadi: Karıcığım? İyi misin, bir şey mi oldu?

Songül: Yoo, biraz yoruldum herhalde bugün. Erdem komutan ne diyor?

Sadi: Servet'in ifadesini sordu, alındı mı diye. Ben de Servet'in ifadeyi senin almanı istediğini falan söyledim, senin duruma olan hassasiyetin nedeniyle ifadesini almamanı önerdi ama sorun yok, sevgili kocan tüm pürüzleri kaldırdı.

Songül: Kaldırdı?

Sadi: Ya dedim benim karıma güvenim tam, o işini en doğru şekilde yapar. O da ikna oldu tabi.

Songül: İyi bari.

Sadi *Buseciğe döner*: Kızım, senin bugün uyumaya niyetin yok mu? Bak saat kaç oldu?

Songül: Öğlen çok uyumuş, zor uyur bu gece.

Sadi: Yok yaa uyur. *Buseciği kaldırır ve kucağına alır* Gel bakalım babacığım, şimdi sen uyuyacaksın, biz de anneyle belki kalan %50'yi düzeltiriz.

Songül: Sadii! Çocuğa deme şöyle şeyler. Psikolojisi kötü etkilenecek.

Sadi: Bir şey olmaz benim kızıma.

Sadi Buseciği alıp odasına götürür, bir saate yakın uğraşır ama Busecik uyumaz. Mecbur içeriye geri gelirler.

Songül: Noldu, uyutamadın mı?

Sadi: Yok ya ne uyutması, cin gibi.

Songül: E dedim ben sana. Gel otur.

Sadi Busecikle koltuğa oturur, Buse hemen annesine gitmeye çabalamaya başlar. Songül kızını kucağına alır. Onun sırtını sıvazlamaya başlar. Aradan 15 dakika geçer. Busecik kımıldamayınca uyudu sanarlar.

Songül: Uyudu mu?

Sadi kalkıp Buseciğe bakar, Buse diğer tarafa dönük durduğu için yüzünü göremiyorlardır.

Sadi Buseciğe bakınca Buse Naz hemen ona döner ve gülmeye başlar.

Sadi: Numaracı seni.

Hepsi beraber gülerler. Buse Naz Songül'ün kalp atışlarını dinleyerek uykuya dalar bir süre sonra zor da olsa. Songül biraz daha durup onu odasına yatırır ve içeriye gelir.

Sadi: Kızımız sana çekmiş inatçılıkta.

Songül: Neden? Ne inatçılığımı gördün?

Sadi: E beraber uyuyalım diyorum, izin vermiyorsun.

Songül: Cezalısın kocacığım, cezalısın.

Sadi: E bitsin cezam artık diye çabalıyorum ama böyle ayrı gayrı nasıl olacak? Ben artık karıma sarılıp uyumak istiyorum, onun kokusunu içime çekmek istiyorum uyurken.

Songül: Ya daha tam affetmedim seni, zaman ver bana diyorum.

Sadi: Peki karıcığım, ama bil ki ben seni sonsuza dek beklerim aynı hevesle.

Sadi gülümsüyordur.

Songül: Ben de yatayım bari, saat 1'e geliyor.

Sadi: Ben de gelim?

Songül: Sadii

Sadi: Şansımı denedim ne var. Bari bir busecik?

Songül: Tamam ama 1 busecik.

Sadi: Karıcığım, 1 busecik olur 2 olur belki, kardeş olur ona da...

Songül: Bak aklın fikrin nerede?