YENİ HAYAT

34. bölüm - Zor Günler

Songül'ün telefonu çalar.

Meltem: Songül neredesin?

Songül: İşim var biraz ne oldu?

Meltem: Sadi ağırlaştı biraz, gel istersen.

Songül: Ta-Tamam, geliyorum hemen.

Songül telefonu kapatıp aceleyle arabasına yönelir.

Mehmet: Ne olmuş?

Songül durur aniden, sinirleri çok bozuk olduğu için aniden patlamıştır.

Songül: OĞLUN ÖLÜYOR! BENİM CANIMDAN ÇOK SEVDİĞİM ADAM ÖLÜYOR! SENİN YARDIM ETME ŞANSIN VAR AMA ETMİYORSUN! SADİ'M CANIYLA CEBELLEŞİRKEN SEN GELMİŞ BANA BATTANİYE VERİYORSUN! *battaniyeyi yere fırlatır* KEŞKE ÖLMÜŞ OLSAYDINIZ! EN AZINDAN SADİ BU KADAR PERİŞAN OLMAZDI BUNCA YIL!

Songül gidecekken Mehmet seslenir.

Mehmet: Kızım dur, beni de bekle.

Songül şaşırır, arabaya bindiğinde Mehmet de biner. Hemen hastaneye giderler.

-yol-

Mehmet: Haklısın. Ben Sadi'yi bırakmak zorunda kaldım, eşimin ölümüne sebep oldum ama mecburdum. Ben de polisim, istihbarattaydım. Bilirsin o işleri, aile çok tehlikede oluyor. Onlara zarar gelmesin diye gittim. Ama en çok ben zarar verdim, böyle olacağını bilseydim... Annesinden sonra Emin'i annemin yanına götürmüşler, oradan da yetiştirme yurduna. Hep takip ettim onu ama bir zaman sonra koptu... Çıkamadım hiçbir zaman karşısına, o cesareti bulamadım kendimde. Sonuçta annesi benim yüzümden ölmüştü. Kendimi hiçbir zaman affetmedim. Ben Zehra'ma bakmaya kıyamazken ölüm sebebi olmuştum. Şimdi senin gözlerinde sevdiğini kaybetme korkusunu görünce tekrar hatırladım. İçimden defetmeye çalıştığım bu duygu hiç yalnız bırakmadı beni, sağ olsun. Siz gidince çok düşündüm. Başta hayır dedim ama düşününce... Yardım edeceğim Emin'e.

Mehmet: Sen çocuklarımız var dedin sanırım, Allah bağışlasın. Kaç yaşındalar?

Songül burukça gülümser.

Songül: Biri Buse Naz, 6 aylık, 7. Ayına girecek. Diğeri henüz karnımda, 1 aylık ama kimsenin haberi yok.

Mehmet de gülümser burukça.

Mehmet: Maşallah. Sağlıkla doğsun.

Songül: Amin.

Mehmet: Kızım kusura bakma, öyle tersledim seni de, soğukta bekledin...

Songül: Sorun değil, ben Sadi için her şeyi yaparım, o da benim için yapar, yaptı da.

-hastaneye gelirler bu sırada-

Songül ve Mehmet hemen Sadi'nin bulunduğu kata çıkar.

Yaver: Yengem?

Songül: Mehmet Bey, Sadi'nin babası, kabul etti.

Mehmet çekiniyordur, ne yapacağını da bilmiyordur.

Melike ile Songül sarılırlar hemen, herkes derin bir oh çeker. Meltem hemen doku uyumu için test yapmaya götürür Mehmet'i.

Mehmet: Sonuç ne zaman çıkar?

Meltem: Normalde 2-3 gün ama ben hızlandıracağım, sabaha çıkartırız.

Mehmet başı ile onaylar. Artık herkes sonucu bekliyordur. Meltem ve Melike Songül'ün dinlenmesi için uğraşıyorlardır ama Songül 1 an bile Sadi'nin başından ayrılmıyordur.

Yaver Songül'ün yanına gelir.

Yaver: Yengem? İyi misin? Gel otur istersen azıcık.

Songül: Yok Yaver, Sadi'nin başından ayrılmam. Buse Naz nasılmış? Endişelenmiştir bizi göremeyince.