Haneler!

1/ DNA

Geçmiş...

^ - Bey'im ben bu bebeği nasıl bakarım?

€- Ben sana gerekli parayı vereceğim, çocuk büyüdüğü andaysa ona "ben seni cami avlusunda buldum!" dersin olur biter.

Dedi sanki kolay birşey gibi, kucağında bebek olan bedense ufaklığın ona safça baktığını görmüştü. Bunu görünce de istemsizce tebessüm etmişti, diğeriyse göz devirerek şunu söylemişti.

€ - Onunla duygusal bağ kurma, zaten onu 18'inde ailesine geri vereceğim!

^ - Ama ya gerçek birgün ortaya çıkarsa?

€ - Sen doğruyu anlatmazsan kim ne bilecek mal?

Diyince adam susup kalmıştı, bunun üzerine ona gerekli eşyaların olduğu çantayı verip şunu söylemişti.

€ - Şimdilik gerekli eşyaları burada mevcud, biterse sana verdiğim numarayı ara adamlarım sana gerekli yardımı yapar.

^ - Peki Yaver Bey!

Yaver B - Birşey olursa, olurda gelecekte denk gelirsek ve yanımda Ferkan'ın babası olursa beni tanımıyorsun. Yoksa o adam hem seni hemde beni gebertir, ölümüzü hiçkimse bulamaz!

Dedi uyarıyla, adamsa çatık kaşlarla ona bakarken şunu söylemişti.

^- Dostunuza neden ihanet ediyorsunuz efendim?

Yaver B - Sanane la, sen sadece aldığın paraya bak... Ha birde sakın ha bebeğe zarar vermeye kalkma yoksa Balaban'dan önce ben senin canını alırım.

^ - Ufacık çocuk, ben niye dokunayım bey'im?

Yaver B - Burnu dahi kanasın sonunu getiririm, şimdi Ferkan'ı evine götür ve ona iyi bak!

Diyip tam gidecekken adamın sözleriyle duraksamıştı.

^ - Ya onu geri vermezsem, o vakit ne yaparsın?

Dedi imayla, yüzündeyse rahatsız edici bir gülümseme vardı. Yaver Bey ise kıvrılan dudağıyla arabasına yol alırken şunu söylemişti.

Yaver B - O vakit senin olur. Sen yeter ki vermemek için direnmeyi bil!

Diyip lüks aracına binip ordan ayrılmıştı, adamsa gözünü açan minikle göz göze gelince afallamıştı. Ferkan ise karşısında ki bedenin kim olduğunu anlamaya çalışıyordu. Bu yabancı kimdi deli gibi merak etmişti ama çokta acıkmıştı.

^ - Aç mısın orman gözlü?

Ferkan - Mama?..

^ - Gel karnını doyuralım ufaklık, söz sana çok iyi bakacağım.

****

_- Melih bu bebe kimindir?

Dedi eşinin kucağında gördüğü bebeğe şokla bakarak, kapıyı açtığı an böyle bir görüntüyle denk gelmek onu şoka sokmuştu.

Melih B - Cami avlusunda buldum.

_- Hiii, kim kıyar şuncacık çocuğa?

Dedi Ferkan'ı kucağına alarak, gözlerini görünce de gülümseyip yeniden konuşmuştu.

_- Maşşallah gözleri ne kadar da güzelmiş.

Melih B - Adı Ferkan, o artık bizim oğlumuz!

_- Ne dersin Melih? Ne demek bizim, oyuncak mı bu?

Dedi hiddetle sorarak, Ferkan ise korkuyla ona sokulmuştu. Melih ise düz bir sesle konuşmuştu.