Haneler!

Ziyaret

Şimdi ki zaman

Terör. - Kaldır elleri yoksa beynini dağıtırım asker!

Dedi bir terörist, birden bire etrafını sarmışlardı. Sesi duymuş olan timse direk harakete geçmişti, mazallah sonu kötü bitebilirdi. O tek başınaydı. Ayrılmışlardı, o içeri sızan olmuştu ama etrafı kolaçan ederken şansına yakalanmıştı.

Terör 2. - Oo delibaş bize gelecek olduğunu neye demedin? Hazırlık ederdik.

Ferkan - Şans, tüh baklava yok demi?

Dedi alayla gülerek, korkusu yoktu. Ona çekili olan silâhlar bile korkma nedeni değildi, ölümden korkmazdı. Varsa şehitlik sevinirdi, bayıla bayıla şehit olurdu.

Terör - Alın bunu, hazır bombaci bulduk lazim olur.

Ferkan - Dikkat et o bombacı seni patlatmasın gülüm!

Dediğinde adam onu alıp oldukları mağaraya yol aldı. Ferkan saldırmak konusunda kendine mukayyet oluyordu, zaten açık hedefti. Bu hıyarlar direk kafasına sıkardı, hem şuan bile kafasına dayalı bir silah vardı.

Ferkan - Canım yanıyor, yabani misin be?

Dese de kimse umursamadan yoluna devam etmişti, Ferkan'sa alaycıl davranış gösteriyor olsa bile içinden küfürler ediyordu. Resmen açık hedefti vede yakalanmıştı.

Ferkan - Şansımı seveyim.

Dedi fısıltıyla, resmen tuzağa düşmüştü. Tek bir hatayla yakalanmıştı, birkaç dk sonra onu gören baş terörist ayaklanmıştı. Ona takıntısı vardı, evet bildiğiniz takıntı etmişti. Göz koymuştu, görür görmez yeşillerine vurulmuştu. Hatta ona "Ceylan" diye bir lakap takmıştı, Ceylan'ım diyip onu sinir etmeye bayılıyordu çünkü onun kızınca çekici olduğunu düşünüyordu. Zaten fit vücutlu - yakışıklı - albenisi olan bir adamdı, hele yeşil gözleri tamamen efsaneydi.

Baş terör - Nerde buldunuz ceylan'ımı?

Terör - Kayalıkların oradaydı heval.

Baş terör - Burda ne ararsın ceylan'ım?

Ferkan - Ananı arıyorum.

Demesine kalmadan suratına sert bir tokat yemişti, sesse tahminen diğerlerine gitmişti. Bu sert bir tokattı, Ferkan ise hissettiği acıyla elini kanayan dudağına bastırmıştı. Akan kanı görünce de onlar daha ne olduğunu bile anlamadan adama kafayı gömmüştü. Başkan denilen adam bu darbeyle sendelerken o ise sertçe geri çekilince hiddetle konuşmuştu.

Ferkan - Bırak lan!

Terör - Rahat dur!

Dedi sıkı tutarak, baş teröristse kızmak yerine sırıtmıştı, elbette Ferkan'a vuran da oydu. Anasına laf demesi sinir etmişti, gerçi annesini tanımıyordu ya... Buralarda büyümüştü, dağlarda gezip askerlere tuzak kurmuştu. Ama hiçbirine Ferkan'da olduğu gibi tutuklu kalmamıştı. Ferkan ona garip bir his vermişti, ne olduğunu bilmezdi ama bu bedene kolay kolay zarar vermezdi. Birkaç adımla tamda dibinde bitebilmişti, Ferkan'sa bundan rahatsız olup kendini geri çekmişti. Adamsa sertçe çenesinden kavrayıp iğrenç nefesini yüzüne üflercesine konuştu.

Baş terör - Uslu dur ceylan'ım, sana edep öğreten olmadı mı? Dur bakim!

Diyip onun değerleriyle haberleşmesinde yardımcı olan şeyi çıkarmıştı. Sonra da telsisini almıştı, silah derseniz zaten hemen almışlardı. Engel olamamıştı, etrafını 17 kişi sarmıştı ve hepsi silahlıydı. Baş terörist onun boş gezmediğini az çok bildiği için biraz yanaşıp özellikle arsızca dokunarak belinde duran silahı almıştı.