Haneler!

Limona salata karışmış gibi...

1 saat sonra

Çakır - Iyi misin oğlum?

Dedi göğsünde yatan bedenin saçlarını severken, şuan kendi odasındaydı ve onu seviyordu. Ferkan sakinleşmişti, daha iyiydi. Önceden ağlamış olsa bile şuan gayet iyiydi, öylece yatıyordu. Abisinin sorusuyla da gözlerini açmadan konuşmuştu.

Ferkan - Iyiyim, teşekkür ederim.

Çakır - Hep burada, yanında olacağım.

Ferkan - Korkumu yenmeme yardım edecek misin?

Çakır - Tabikide aslan parçası, seninle olacağım.

Sesinde ki şefkat Ferkan'ı mutlu ediyordu, huzur veriyordu. Yerine sinerken abisinin saçlarını öpüşüyle yüzünde gülümseme olmuştu. Işte o anda oda kapısı çalmıştı, biri gelmişti. Ferkan gözlerini açarken şunu fısıldamıştı.

Ferkan - Uyuyalım.

Çakır - Uyuyacağız birtanem, merak etme!

  Kapıysa çalmaya devam ediyordu, bu nedenle isteksizce gel demişti. Bu komutla da kapı açılırken görüş açılarına Ferman girmişti, Ferman ise yatan bedeni fark edince rahat bir nefes almıştı. Çünkü kardeşini odada bulamayınca endişe etmişti, milleti korkutmamak içinde abisine gelmişti. Neyse ki kardeşi de abisiyle yan yanaydı.

Ferman - Aklımı aldın Ferkan, odada görmeyince korktum. Iyi misin?

Ferkan - Uykum var.

Ferman - Ağlamışsın, bende diyorum neden huzursuz hissediyorum. Demek bu yüzdenmiş, neyin var kurban olduğum?

Çakır - Kabus görmüş, beni öylece bekliyordu. Nasıl fark etmediniz, maf olmuş çocuk?

Ferman - Özür dilerim biz onu uyuyor sanıyorduk, zaten en son baktığımızda uyuyordu.

Ferkan - Iyiyim sadece uyumak istiyorum, kalp kırmaya gerek yok.

Çakır - Peki aslanım, yemeğe kadar biraz uyu!

Dedi saçlarına öpücük kondururken, Ferkan'sa gözlerini kapatarak yerine sindi. Başında biraz ağrı vardı, bu nedenle hemen uyumak istiyordu.

3 saat sonra.

   Ferman gitmek yerine kardeşinin yanına yatmıştı, şimdiyse uyuyorlardı. Çakır'sa duştaydı, hazır o gelmişken duşa girmişti. Ferkan'ı tek koymamak için beklemişti, anca şimdi duş alıyordu. Suyla da bedeni gevşemiş, rahatlamıştı. Iş güç derken çok yoruluyordu, dinlenmeye pek vakti olmazdı. Zaten son günlerde sevdiğini kızı bile boşlamıştı ama yarına buluşacaklardı. Nişansa dahaca olmamıştı, 1 ay sonra olacaktı. Ama Ferkan hazır burdayken o da nişanda olsun istiyordu. Yarında sevdiğiyle bu konuyu konuşacaktı, kardeşini nişanında görmek istiyordu. 

Aradan geçen zaman sonra duştan çıkmıştı ve üzerine rahat giysiler giymişti. Duş iyi gelmişti, o anda gördüğüyle istemsizce gülümsemişti. Kardeşleri birbirine sarılmış halde uyuyordu, rahatları gayet yerinde gibiydi, onları uyandırmamak içinde saç kurutmak adına Derman'ın yanına gitmeyi tercih etmişti, ıslak saçla kalırsa hasta olurdu. Bir süre sonra oda önüne gelince kapıyı çaldı, içeriden gelen gel komutuyla da odaya girip kapıyı kapatmıştı.

Derman - Abim?

Çakır - Odam üçüzlerin tarafından işgal altında ve şuan uyuyorlar. Iznin olursa saçımı şurada 5 dk kurutayım.

Derman - Kurut abi sıkıntı yok, bende gidip uykuculara bakayım.

Diyip abisinin yanağına öpücük kondurup odadan çıkmıştı, kardeşlerini görmek istiyordu. Çakır ise iç çekerek yerini bildiği saç kurutma makinesini aldı ve fişe taktı. Bir süre sonra Derman abisinin odasına girince uyuyan bedenleri görmüş vede yavaşça kapıyı kapatmıştı. Sonra da kardeşlerinin yanına ulaşıp aynı yavaşlıkta oturdu, işte o anda gözünü açan Ferkan ile yutkunmuştu.