Haneler!

Hasta ziyareti

Ferkan Kurtuluş

Lan çocuk yanıyor ya, duşa girmesi lazım. Aklıma geleni yapıp bir hayli zayıf olan bedeni kucağıma aldım. Yav bu çocuk yemekte mi yemiyor? Düşünme Ferkan çocuğu hemen suya sok!

Ilk işim banyoya girmek oldu, hayır ıslanamam yedek kıyafetim yok. En iyisi küvet, suyu doldur Ferkan ama önce bu bebeyi bırakmak.

■■□■■

- Enes kardeşinin üstünü sen değiştir bende bir çorba ayarlayayım.

Enes - Tamam abi.

Diyince odadan çıktım, neyse ki ufaklığın ateşi düşmüştü. Tek gelmemiştim yanında Dağhan'da vardı, onu aşağı yollamıştım. Çünkü çok endişe etmişti, birkaç dk sonra aşağı indiğimde beni gören kardeşim ayağa fırlamıştı. Ev mahalle içindeydi, çok büyük bir ev değildi ama aileye yetiyordu.

Dağhan - Abi Efes iyi mi?

- Iyi, Enes üstünü değiştiriyor. Gel sende bana yardım ette çocuğa bir çorba yapalım.

Dağhan - Abi...

- He abim?

Dedim ona bakarak, o ise birden bire bana sarılıp yüzünü boynuma gömdü. Şaşkınlığı bir kenara atıp onu kendime çekip sımsıkı sarmaladım. Yav bir insan hiç çiçek kokar mı? Bu çocuk bildiğiniz gül korkuyor, erkek adam gül kokar mı la? En önemlisi de benim içime ne kaçtı ya, mantıklı düşün Ferkan yada en iyisi sen düşünme!

- Sana gülüm diyeceğim.

Dağhan - Hmm o zaman bende sana küçük prens diyeceğim.

- O niye?

Dağhan - Hem prens gibisin hemde bana gülüm diyorsun. Sende biliyorsun ki küçük prens gülünü çok severdi.

- Evet bende seni seviyorum ama küçük prens olmaz, ben küçük değilim. Yakındır 19 olurum, başka birşey bul gülüm.

Dağhan - Ama abimde sana abisinin gülü diyordu, küçük prens neden olmuyor?

- Küçük değilim, hem vazgeçtim ben sana gülüm demeyeceğim. Onun yerine sadece Dağhan Reis diyeceğim çünkü o daha güzel.

Dağhan - Herşeye tamamım ben...

- Hadi gel ufaklığa çorba ile nane limon yapalım.

Dedim onunla mutfağa yol alarak, evin yerini az çok biliyordum. Dağhan ise hemen yanımda bitip şunu fısıldamıştı.

Dağhan - Sende silah mı var?

- Evet hatta muşta - kelebek - hançerde var.

Dağhan - Oo sende birkaç şey almışsın, galiba bir tek benim silahlarım yok. Ama bunu kesinlikle babama diyeceğim, bende istiyorum.

- Homurdanma da malzemelerin yerini göster, sen buranın düzenini belki bilirsin.

4 saat sonra.
Yazardan...

Arabaya binmişlerdi, eve gidiyorlardı. Neyse ki Efes'in durumu gayet iyiydi, ateşi düşmüştü. 2 kardeşse evdekileri daha fazla meraklandırmamak adına ordan ayrılmıştı. Onları şoför almıştı, şimdi de eve sürüyordu.

Dağhan - Bugün için teşekkür ederim.

Ferkan - Sebep?

Dağhan - Arkadaşıma sahip çıktın, ona baktın. Sonra hiç erinmeden çorba ile nane limon yaptın, tabi öncesinde Efes'i duşa soktun.