Haneler!

Bombacıyım anne!

  1 saat sonra.
Ferkan Kurtuluş.

Gonca H - Oğlum senin iş tam olarak neydi?

Soyadım sözde Kurtuluş ama ben bu sorudan ne olursa olsun kurtulamıyorum. Yine aynı soruyu duyuyorum, şimdi ben bunlara nasıl doğruyu derim? Dan diye bombacıyım dersem mazallah annemin yada babamın kalbine iner. Ne etsem ya, acaba anlamazlığa mı vursam? Bu şekilde sorudan kaçabilir miyim? 

- Askerim.

Gonca H - Biliyoruz, tam olarak ne?

- Üsteğmenim işte...

Balaban B - Ferkan!

Dedi uyarıyla, off baba offf... Ne diye arkamda durmazsın ki? Hem sen önceden olsa çocuğu sıkma derdin, şimdi neden demezsin baba? Dursana arkamda, sustursana annemi!

Balaban B - Ferkan'ım hadi söyle şunu!

- Off tamam ya, benim işim bomba imha!

Gonca H - Ne?

- Bombacıyım anne!

Gonca H - Ayyy bana birşey oluyor!

Dedi zorla, ben dedim demeyim diye ama ne yapim devamlı sorulmasından bıktım. Hem onlar dememde ısrarcıydı. O anda kolanyayla gelen Dağhan annemle ilgilenmeye başladı. Resmen kolanyayla sakin tutmaya çalışıyordu. Fakat o da şaşkındı hatta hepsi bocalamıştı. Babamsa ciddi misin dercesine bakıyordu.

- Anne bi sakin ol ya, dediğime pişman ettirme.

Gonca H - Şaka demi?

Dedi umutla bakarak, hâlâ inanmıyor. Israrla inanmaktan yana geri duruyor ama bu sefer inanmak zorundasın anne çünkü oğlun bir bombacı!

- Değil anne, Bombacıyım.

Gonca H - Başka biri mi yoktu da sen bombacı oldun? Ya sen imha etmeden patlarsa, ya son anda patlarsa...

   Oha kadın olduğu yerde seneryo yazdı, ben bile bu kadar seneryo yazamam la! Bi saniye neden benim patlatmasın diye çaba sarf ettiğim bomba patlayacak ki? Ben iyice kontrol ederim, dikkatle ilgilenirim. Hangisini kesmem gerek iyi bilirim.

Çakır - Anne tövbe de, bizimki niye durduk yere patlasın? Niye ha?

Dedi araya girerek, bense şoktan ne diyeceğimi bilemez oldum. Zaten ne desem annem herzaman ki gibi tersine gidecek, en iyisi susayım o senoryo yazmaya devam etsin. Annem zaten fazla evhamlı bi kadındı, bu tepkiyi beklemiştim. Hatta bayılır diye düşünüyordun ama bayılmadı, bu da iyi birşeydi. Ama bayılacak gibiydi, gözleri dolmuştu.  Yaşlı gözlerle bir an göz göze gelince direk yere baktım, asla ailemden birisini ağlarken görmek istemiyorum. Ama hep istemediğim oluyor, sevdiklerim ağlıyor.

Gonca H - Ferkan ne diyim ben sana, bomba ne allah aşkına? Başka bi iş mi yoktu da bombacı sen oldun?

Dese de sustum, o an babam kolumu nazikçe tutup yanımda durdu ve beni kolunun altına aldı. O benim gücümdü, bu sarılış bile dik durma sebebimdi.

Balaban B - Gonca tamam...

Gonca H - Istedin demi? Bilerek istedin.

Balaban B - Gonca saçmalama, yeter sus!

Gonca H - Çocuk bombacıyım diyor çaycı değil!

- Anne ben çocuk değilim, 2. olarakta acemi de değilim. Işimde gayet iyiyim, şuana kadar da kötü birşey olmadı.