Haneler!

Evlilik....

NIKAH ANI!

Nikâh M. : Bende belediyenin bana verdiği yetkiye dayanarak sizleri karı koca ilan ediyo...

_: Bu nikah kıyılamaz!

Diye bağıran kadınla hepsi ona bakmıştı, sarışın mavi gözlü bir kadındı ve yanında 6 yaşında bir çocuk vardı. Kadın oğlu olduğu düşünülen çocukla tamda nikah masasının önünde durmuştu. Ferkan onu incelese de kim olduğunu bilememişti, bu kadını tanımıyordu. Bu nedenle kaşlarını çatarak ne diyeceğini dinlemeye başladı.

_: Bana dini nikah kıyıyorsun, çocuk yapıyorsun. Bu karıya gelince resmi nikah kıyıyorsun, nerde adalet Ferkan Bey?

Ferkan : Ne diyorum bacım?

_ : Bacım ha, demek çocuk yaptığın kadına bacım diyorsun.

Manolya : Ferkan ne diyor bu kadın? Doğru mu?

Ferkan : Ben senden başkasına yan gözle bakmam, yalan atıyor.

_ : Oğlumuz da mı yalan Ferkan, bak şuna gözlerine kadar sen...

Çocuk harbiden onun gibi yeşil gözlü ve siyah saçlıydı. Tatlı bir çocuktu, aileler şoktaydı ve hepsi acaba olabilir mi diye şüphe duymuştu. Manolya ise ağlama ile gülmek arasında kalmış, ne tepki vereceğini bilemez haldeydi. Bunu gören Ferkan hiddetle konuştu, sevdiği kadının ağlaması kalbini acıtıyordu. Ağlamasın isterdi.

Ferkan : Kim tuttu bilmiyorum ama seni tanımıyorum, tanımadığım birisinden de çocuk yapmam. Hatta hiç kimseyle zina yapmam!

_ : 7 yıl önce ocak ayında, o soğuk gecede beni iffal ettin. Namusumu kirlettin hatta nikahıma alacağım diyip annenin babanın elini öptürmeye getirecektin.

Ferkan : Ben seni rüyamda bile görmedim, sen ne saçmalıyorsun?

_ : Yaralıydın, seni babannem bulmuş. Doktorum diye beni çağırdı, acı çekiyordun. Bu nedenle çok etkili bi iğne yaparak tedavi ettim, habu komutanında vardı ama sonra gitti. Seni bize emanet ettiydi.

Dedi Uraz'ı gösterirken, Uraz ise olduğu yerden kalkıp kadını şöyle bir süzdü ve konuşmaya başladı.

Uraz : Heee ben bu karıyı hatırlıyorum, doğru diyor. Ama ben tam olarak ne olduğunu bilmiyorum beni eski albay çağırdıydı. Sonra ne olduğunu bilmiyorum.

Ferkan : Oğlum siz dalga mı geçiyorsunuz, sabah uyandığımda sen vardın ya ve birde yaşlı bi çift vardı...

_ : Sabah olduğunda işe gitmek zorunda kaldım bu nedenle yoktum, eve geri geldiğimde yoktun ve yıllarca sana ulaşmaya çalışıyordum. Çünkü senden hamileydim, yoksun diye çocuğumuzu tek büyütmek zorunda kaldım. Hadi Ferkan'ım koş babana oğluşum.

Diyince aile bir kere daha şoka girmişti, çocuğun adı resmen Ferkan'dı. Gözleri yeşildi, çocuğun yanında bitimiyle Ferkan refleksle çocuğu kucağına almıştı. Sonra da çocuğa eğilip şunu fısıldamıştı.

Ferkan : Ferman'cım halan naneyi yemedi mi yavrum? Bi ceza aramıyor mu çocuğum?

Ferman : Evet Ferkan amca.

Manolya : Amca mı?

Ferkan : Anlatacağım, bu benim değil. Ben seni aldatmadım yavrum, hem hatırla seninle beraber bir sünnete gittik ve altınlar taktık.

Dedi tek onun duyacağı halde, diğerleriyse ne olduğunu anlamaya çalışmaktaydı. Işte o anda Manolya herkesi şaşırtacak harekette bulunup çocuğun iki yanağını da tek tek öpüp kendi kucağına almıştı.