Baba!

1.4K 91 74
                                    

Işte o anda ev içinde keskin bir silah sesi duyulmuştu. Çok geçmeden de onun boynunu sıkan adamın ölü bedeni yere serilmişti, o an görmüştü. Babası gelip onu kurtarmıştı, adama sıkan Balaban Bey'den başkası değildi. Oğlu düşmeden de hızla tutmuştu, Ferkan ise başını onun göğsüne gömerek nefes almaya çalışmıştı. Olmayınca da öksürmeye başlamıştı, Balaban Bey ise onun saçlarına ufak ufak öpücükler kondururken şunu fısıldamıştı.

Balaban B - Geçti bebeğim, baban asla seni bırakmayacak. Ölüme terk etmeyecek!

●●●

Balaban B - Nefes al, tamam geçti.

Dedi hâlâ öksürmekte olan oğlunun saçlarını yavaş yavaş severken, Ferkan ise ona tutunup öksürmeye devam etmişti. Boğazı acıyordu, gözleri kararıyordu.

Balaban B - Yeşilim gel buradan çıkalım.

1 saat sonra.

Artık öksürüğü yoktu, su filan içmişti. Boynundaysa parmak izleri vardı, az kalsın orda son nefesini verecekti, babası son anda gelmişti. Onu o hâlde görünce aklına ilk geleni yapıp adamın kafasına sıkmıştı. Bedeni de yere düşmüştü, ancak bu Balaban Bey'in umrunda değildi. Onun umrunda olan tek kişi Ferkan'dı. O da neyse ki iyiydi, şimdiyse babası onun kızaran boynuna krem sürüyordu.

Ferkan - Baba!

Diyince Balaban Bey kala kalmıştı çünkü bunu beklemiyordu, resmen gözlerine baka baka "baba" demişti. Ferkan ise acı bir gülümsemeyle yeniden konuşmuştu.

Ferkan - Iyi ki benim babamsın, seni çok seviyorum. Sen hayatında gördüğüm en iyi, en güzel, en masum...

Tam devam edecekken onu sarmalayan adamla sözleri yarım kalmıştı. Ama yinede konuşmaya devam etmişti.

Ferkan - Babasın, benim babamsın ve ben bundan gurur duyuyorum.

Balaban B - Oğlum benim, yeşilim...

Dedi saçlarına ufak ufak öpücükler kondururken, o gün orda ne Ferkan bu temastan rahatsız olmuş nede titreme hissetmişti. Bunun rahatlığıyla da babasına sokulup ona sımsıkı sarılmıştı. Bu 1 günlükte olabilirdi, bu yüzden fırsatı kaçırmamalıydı.

Ferkan - Hiç değişme olur mu? Bari sen aynı kal!

Zaman atlaması
Kurtuluş Malikhanesi.

Avşar Bey'in aile kısa tanıtım:

Gökmen 34 yaşında psikolog
Ateş 30 yaşında Asker - Binbaşı
Yalaz 28 yaşında doktor
Gece 25 yaşında asker - Üsteğmen
Eş adı - Deniz, ev hanımıdır.

   Evde resmen soğuk rüzgarlar esiyordu. Bunun nedeniyse Çakır ile Gökmen idi, Ferkan ise kucağına almış olduğu yastıkla oynuyordu. Iyice bunalmıştı, konun o oluşu ve ikisinin durmaksızın kavga edişi onu strese sokuyordu.

Gökmen - Hep böyle çocukça davranıyorsun.

Diyince Ferkan dik dik ona bakmıştı ve ilk dakikadan ondan nefret etmişti. Bu herif resmen Çakır'ı kışkırtıyordu, saatlerdir onun üzerine oynuyordu. Onun bakışını gören Dağhan ise kıyamet kopacağını anlamış gibi Çakır'a ona göstermişti. Ferkan ise bunu göremeyecek kadar öfkeli duruyordu, avına kitlemiş kurt gibiydi. 

Gökmen - Bak böyle ederek kardeşini de bakamıyorsun, ona iyi gelmiyorsun. Bu yüzden de baban beni tercih etti, artık kabul et sen bu mesleği beceremiyorsun.

Haneler!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin