Haneler!

Nişan...

Ferkan : Lan göbeğin niye açık? Yanıyon mu?

Kurtuluş Malikanesi.

   Hâlâ cevap yoktu, sevgilisi afallamış bir ifadeyle ona bakıyordu. Ferkan ise yatak başlığına yaslanıp kızı incelemeye devam etti, yüzünde tek bir makyaj bile yoktu. Yüzü fazla kusursuzdu, yeni uyandığını belli eden dağınık saçlarıysa çok şirindi. Ferkan bir an kızın yanında olup o dağınık saçı biraz dağıtmak istemişti ama arada mesafeler vardı. Sevgilisi Adana'dayken kendisi Istanbul'daydı.

Ferkan : Bu hâlde dışarı çıkmadın demi?

Manolya : Hayır, bugün evden hiç çıkmadım.

Ferkan : Afferim benim cici kızıma, peki bu şeyi niye giydin?

Dedi kızı süzmeye devam ederken, sevgilisi çok güzeldi. Uykudan uyandığını belli eden dağınık saçları, arada bir ıslattığı dudağıyla gözüne fazla seksi gelmişti. Manolya sevgilisinin sorusuna kıkırtıyla cevap vermişti.

Manolya : Bunun üstünde aslında kazak vardı, uyurken terletti diye çıkarttım. Uykum kaçınca da seni aradım.

Ferkan : Içim rahatladı.

Manolya : Giysilere takıntın mı var?

Ferkan : Hatunuma bir başka göz değsin, onu arsızca süzsün istemiyorum. Hem elalemin kızı gelse beni bir güzel süzse sen ne yaparsın?

Dedi meraklı bir halde, aslında bu sorusu onun tepkisini ölçmek içindi. Yoksa kendisi de milletin onu süzmesinden memnun filan değildi ama engelde olamazdı. Illa süzen, ilgi duyanlar, sevgili olma gibi tekliflerde bulunan cesur kızlar karşısına çıkardı. Ama Ferkan o kadar genç kız arasından Manolya'yı seçmişti, kalbini sadece ona vermişti. O sırada Manolya yalancı gülüşle cevabını verdi.

Manolya : Haa sen "gel biz suçlu & asker fantezisi yapalım" diyorsun. Peki tamam gel birde öyle deneyelim.

Ferkan : Yavrum?

Monolya : Yavrum diyen ağzını yerim, hadi bana şarkı şöyle!

Ferkan : Olmaz.

Manolya : Ama ben sana söyledim, benim senden ne eksiğim var?

Dedi çocuk misali şikayet ederek, dudağını büzmüştü. Ferkan'ın gözüyse istemsizce onun büzdüğü dudağına kaymıştı, aklından hiç hoş şeyler geçmiyordu. Şuan dudağına yapışıp saatlerce öpüşmek isterdi, kızsa bundan habersizce bir tutam saçı kulak ardına sıkıştırıp lafa girmişti.

Manolya : Şarkı söyle!

Ferkan : Olmaz bebeğim.

Monolya : 1 nakarat?

Ferkan : Büzme dudağını fena oluyorum.

  Manolya duyduğuyla kocaman gülümsemişti, ona aşıktı ve karşılıkta alıyordu. Eh bu da her çift için sevindirici haberdi, hem kim sevgilisinden karşılık beklemezdi ki? Hangi çift zorunlu bir arada durmak isterdi? Onlarda karşılık almaktan yana çok memnundu, tabi evlilikte hayalleriydi.

Ferkan : Babandan seni isteyeceğim, ben seninle evleneceğim.

Manolya : Heyecan yaptım, ne zaman isteyeceksiniz?

Ferkan : Anne babamla konuşayım, şimdi "kız istemeye gideceğiz" diye emri vaki yapmayayım.

Manolya : Sen ciddisin!

Dedi çocuksu bir heyecanla yerinde doğrulurken, hoş gözleri parlıyordu. Sevdiğine aşkla ve heyecanla bakıyordu, işte sırf bu halde baksın diye onu alabilirdi. Gülsün, herşeye rağmen neşeyle baksın istiyordu.