Re:Valorant Highschool

36

Phoenix

Yine Yoru olmadığı için eskisi gibi tek oturduğum sırama geçip kafamı koymuştum masama. Sınıfta neredeyse kimse yoktu, uyuyamadığım için erkenden geliyordum. Tanıdık ayak sesleri yaklaşınca kafamı kaldırmamıştım ama ensemde gezen yapay tırnaklarla huylanıp kaldırmak zorunda kalmıştım.

"Selam tatlım."

"Hı."

"Hı mı?"

Yanıma oturup yanağımı sevdiğinde geri çekilmiştim. Şaşkın bir bakış atmıştı bana.

"Ne oluyor Phoenix? Ne mesajlara dönüyorsun ne de adam akıllı görüşüyorsun benimle kamptan beri. Daha bir kere bile buluşmadık."

"Canım istemedi."

"Bu akşam yemeğe çıkalım, ev de boş zaten. Gerginsin anlaşılan."

İç çekip arkama yaslanmış ve yanıma oturan kadına bakmıştım. Bacağımı okşadığında yüzümü buruşturmuştum istemsizce. Sikeyim ya, dengemle oynamıştı Yoru.

"Elini çek."

"Niye? Okul boyu zorlanırsın diye mi?"

Ölü gözlerimi yüzüne dikip gülümsemiştim. Hayır, aklımda Japon'un teki var uzun zamandır. O yüzden hiç kimse ilgimi çekmiyor maalesef.

"Evet."

"Tamam tamam yapmayım o zaman."

Sırıtıp elini çektiğinde içimdeki huzursuzluk az da olsa azalmıştı. Yavaş yavaş sınıf dolmaya başladığında Anna ayaklanmıştı.

"Akşam bekliyorum ha."

"Bakarız."

"Babam gibi konuşma aynı ya geliyorsun işte. Uzun zaman oldu hem."

"Dedikodu çıkarmasaydın."

"Ya aşkım özür diledim ya... Sinirlerim bozuktu o aralar."

"Her sinirimiz bozulunca özel hayatımızı mı açıyoruz? Benim de yapmamı ister misin?"

"Geçti gitti ya uzatmayalım."

"Uzatmayacağız."

Gülümseyip eğilmiş ve dudaklarımı öpüp gitmişti. Mide bulantısı dışında bir şey hissetmemiştim. O gün mide bulantısı hissetmediğimi anlamıştım bu hisle. Bundan iğrendiğim kesindi ama O'nunkinden iğrenmemişim...

Yoru

Japonya'daki son günüm de oldukça boş ve bol duvara bakmalı geçmişti. Annem akşam yemeğine çağırdığında odadan çıkıp yanına gitmiştim.

"Döktürmüşsün yine."

"Eh, sen geldin diye, yoksa hazır yerim."

"Ben de yerdim hazırdan ya, uğraşmasaydın."

"Otur hadi otur."

Gülümseyip başıyla sandalyeyi işaret ettiğinde oturmuştum. Önümdeki tabağı iyice kendime çekip çubuklarımı almıştım. Gözlerime bakıp yememi beklemişti pek yemediğim için. Bütün hafta boyunca benim neden ağladığım konusu dışında her şeyi konuşmuştuk. Anlatmalı mıydım bilmiyordum da.