"Aşk mı? Aile mi? Sorusunun hayatımı bu kadar etkileyebileceğini nereden bilebilirdim...?"
❀•°•═════ஓ๑🥀๑ஓ═════•°•❀
Kişilik bozukluğu olan bir vampir... Yasu Akira, U.A Kahramanlık Sınıfı 1-A'nın yakışıklı kahramanlarından biri olan Bakugou Katsuki'...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•❅──────✧❅✦❅✧──────❅•
"Onun evinin yolunu kendi evimin yolundan daha iyi biliyordum..."
Kırmızı gözlü Tanrı'nın evine gitme fikri aklıma nereden gelmişti bilmiyordum ancak onu görecek olma düşüncesi bile kalp atışlarımı hızlandırıyordu.
Ancak şöyle bir şey de vardı; onun evine gittiğimde bir açıklama yapmak zorundaydım. Onun için de bir şeyler düşünmem gerekiyordu.
Onun evine gitmeden önce üzerimdeki kahramanlık kostümünü uğradığım bir mağazada değiştirmiştim. Güneş batmak üzere olduğu için üzerime bol gri bir tişört ve jean şort almıştım. Akşamları Güneş'le bir derdim olmuyordu.
Bakugou'nun evine çok yaklaşmıştım. Attığım her adım kalbimin sıkışmasına neden oluyordu.
O sırada telefonum çaldı.
Cidden bir gün şu lanet telefonu bir yerlere fırlatacaktım.
Telefonun karşısındaki kişinin nefes alıp verişinden onun kim olduğunu hemen anlamıştım. Shinsou'ydu.
Neden aramıştı şimdi bu beni?
"Benim, Shinsou. Evinin önündeyim fakat evde değilsin sanırım. İkizin açtı kapıyı. Neredesin?"
Bu seni ilgilendirir mi?
"Evimin önünde ne işin var? Ayrıca Satoshi ile konuşayım deme."
Derin bir iç çekme sesi duydum. Anlaşılan onunla bu kadar soğuk konuşmam canını sıkıyordu.
O yüzden o şekilde konuşmaya devam edecektim.
"Önemli bir şey değil. Sadece biraz konuşuruz diye düşünmüştüm. Sonra ararım."
"Mümkünse arama. Seni hayatımdan çıkardım dememiş miydim ben?"
"Ama-"
Telefonu hızla yüzüne kapattım. Sonra da telefonu cebime yerleştirerek önüne vardığım kapıya baktım.
Gelmiştim.
Az önce tadımı bozan konuşmayı unutmaya çalışarak heyecan dolu bir nefes aldım ve elimi kaldırıp kapıyı tıklattım.
Kapı açılmadan önce içeriden bir homurdanma sesi geldi. "Kim geldi lan bu saatte?"
Kapının sertçe açılmasıyla birlikte Bakugou'yla gözlerimiz buluştu. Bütün yüzünü kaplayan şaşkınlık ifadesi benim çığlık atarak onun üzerine atlayıp kollarımı boynuna sarmamla beraber son buldu.
"KATSUKİ~ NASILSIN?"
Birkaç saniye elleri havada kalmış bir şekilde bekledi, ardından kollarını belime sararak beni yere indirdi. Yanaklarında oluşan hafif kızarıklık onu o kadar tatlı gösteriyordu ki...
