"Aşk mı? Aile mi? Sorusunun hayatımı bu kadar etkileyebileceğini nereden bilebilirdim...?"
❀•°•═════ஓ๑🥀๑ஓ═════•°•❀
Kişilik bozukluğu olan bir vampir... Yasu Akira, U.A Kahramanlık Sınıfı 1-A'nın yakışıklı kahramanlarından biri olan Bakugou Katsuki'...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•❅──────✧❅✦❅✧──────❅•
ZERO'NUN AĞZINDAN;
1 Hafta Sonra...
Cumartesi, Saat 00.00
"İkiyüzlü insanlardan nefret ediyorum. Hepsi ölmeli... Ya da benim tarafımdan öldürülmeli."
Hapishane duvarları en az dışarısı kadar soğuktu. Tam karşımda, en fazla 10 cm büyüklüğünde başıboş bir kırkayak kendi halinde dolaşıyordu. Buraya az önce duvarlar arasındaki küçük bir delikten girmişti.
"Siktiğimin hücresi..." diye ağız ucuyla mırıldanırken avucumu kaldırdığım gibi kırkayağın kafasını ezdim.
Burası sıkıcı, rutubetli ve pisti.
Niko Shimura'ya yakışır türden.
Buraya bir hafta önce, Hawks'ı öldürdüğüm için kapatılmıştım. Mâlikaneden uzaklaştığımı ve yakalanmayacağımı sanarken mor saçlı bir velet tarafından tutuklanmıştım.
Hayal kırıklığıydı.
Aklım neredeydi? Hata yapmak lügatımda olmayan ben, resmen oltaya takılan aptal bir balık gibi köşeye sıkışmıştım.
Siyah çerçeveli gözlüğümü çıkarıp kenara koydum. Ardından iç çekerek gözlerimi ovuşturdum. Bu gece uyumadığım kaçıncı gün olacaktı?
Hawks'ın konuşmasını bitiremeden yere devrilişini hatırladığımda yüzümde anlamsız bir sırıtış belirdi. Kahramanları öldürmek her zaman eğlenceli olmuştu.
Kahramanlara ve Niko Shimura'ya karşı olan nefretimin nedeni ise neredeyse aynı olaya dayanıyordu.
Yıllar önce...
Her şey ben daha saf ve masum bir çocukken gerçekleşmişti. Pavyonlarda sürünen annem ve sokağımızdaki geneleve her gece uğrayan babamla küçücük bir evde yaşıyordum.
Gerçi ev olduğu bile söylenemezdi... Terk edilmiş eski bir kulübeydi. Hiç sevmezdim o bok çukurunu.
Tek çocuktum. Annem sabah abartılı makyajıyla evden çıkıp, akşam eve ağzı yüzü dağılmış bir şekilde dönerken bütün gün oturup çöplerden bulduğum, bazen de sokak aralarında dolaşan psikopatlardan çaldığım kitaplarla bir şeyler öğrenmeye çalışıyordum.
Ünlü katillerin işlediği cinayetler, zehir yapımları, bıçak kullanımı, boğma yöntemleri ve daha fazlası hakkında onlarca kitap...
Amacım babamı öldürmekti. Genelevlerden vakit buldukça, eve uğrayıp beni ve annemi bir güzel döverdi. Arada bir de, annemin pavyonda güzel görünmek için kuaförün birinden çaldığı saç düzleştiricisini fişe takıp çalıştırır ve benim kollarıma bastırırdı.
