"Aşk mı? Aile mi? Sorusunun hayatımı bu kadar etkileyebileceğini nereden bilebilirdim...?"
❀•°•═════ஓ๑🥀๑ஓ═════•°•❀
Kişilik bozukluğu olan bir vampir... Yasu Akira, U.A Kahramanlık Sınıfı 1-A'nın yakışıklı kahramanlarından biri olan Bakugou Katsuki'...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•❅──────✧❅✦❅✧──────❅•
"Yüzleşmem gereken bir yüz, kurtarmam gereken iki kalp vardı. Ne yapıp edip hepsinin üstesinden gelmeliydim..."
Dabi'nin Ağzından;
Bir gün Akira'ların küçük veletlerine yardım etmek için kendimi tehlikeye atacağım aklımın ucundan bile geçmezdi.
Sahi, burada ne işim vardı benim?
Karanlığın ortasında kalmış, rutubetli bir karargâhtı. Burası Zero Keiji'nin yaşadığı yerdi.
Shigaraki ve ekibinin Akira'ların kızıyla yaptığı anlaşma umurumda değildi. Buraya iki sebeple gelmiştim.
Canım sıkılmıştı.
Ve birilerinin kıçını yakmayalı uzun zaman olmuştu.
İç çekip ellerimi ceplerime attım. Koridorlar yürü yürü bitmiyordu. Adım seslerim ve nefes alış verişlerim dışında hiç ses yoktu.
Bu lanet olası bok çukurunda hangi deliğe girmiş olabilirlerdi? Buraya bebek bakıcılığı yapmaya gelmemiştim.
O sırada kızın yüzünü düşündüm. Hayır, kesinlikle bebek değildi.
Kapkara saçlarını babasından, gri gözlerini annesinden almıştı. Kişiliği de ikisinin karışımı gibiydi. Gücünü kimden aldığı ise bir gizem konusuydu. Eşi benzeri görülmemişti.
Annesini ve babasını Kötüler Birliği'nden dolayı az çok tanıyordum. Ama daha onlarca yüz yüze hiç konuşmamıştım.
Konuşmayı da düşünmüyordum. Gereksiz insanlardı.
Hayır, onlar insan değildi.
Yüzümü buruşturdum. "Tch..."
Michiru Akira'nın özgünlüğü karanlıkta görünmez olabilmesiydi. Haru Akira'nın özgünlüğü ise çok kuvvetli olmasıydı.
İkisinin yeteneği de Yasu denen kızda vardı ancak diğer yetenekleri nereden gelmişti?
Bazen onu izliyordum. Güçlerini saymak tuhaf bir eğlence haline gelmişti.
Alışveriş merkezinden yanındaki sinir hastası çocukla evine yürüdüğü gün, U.A'nın müdürü Nezu'nun düzenlediği partideki gün, ormandaki ilk karşılaştığımız gün ve Kötüler Birliği'ne girdiği ilk zaman...
Kesinlikle ilgi çekiciydi.
Onun hakkında neden bu kadar düşündüğüme anlam veremeyip başımı iki yana salladım.
"Ne de olsa kahraman olmayı seçti, salak."
Etraf artık önümü göremeyeceğim kadar karanlık olmuştu. Elimi kaldırıp küçük bir alev yarattım.
