"Aşk mı? Aile mi? Sorusunun hayatımı bu kadar etkileyebileceğini nereden bilebilirdim...?"
❀•°•═════ஓ๑🥀๑ஓ═════•°•❀
Kişilik bozukluğu olan bir vampir... Yasu Akira, U.A Kahramanlık Sınıfı 1-A'nın yakışıklı kahramanlarından biri olan Bakugou Katsuki'...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•❅──────✧❅✦❅✧──────❅•
"Yaklaşık 10 dakikadır koltukta oturuyordum ve yaptığım uyduruk kahveyle beraber bakışıyorduk..."
Ben bu lanet şeyi nasıl içecektim? İnsan evinde hiç mi kan bulundurmazdı?
Bakugou çoktan kahveyi tekleyip yanına bırakmıştı. Gözleri benim üzerimdeydi ancak ne yapacağımı ve nasıl davranacağımı bilmiyordum.
Sahi eve gidemediğim için buraya gelmiştim, öyle değil mi?
Başımı elimde tuttuğum kahveden kaldırıp Bakugou'ya doğru çevirdim. Elini çenesine yaslamıştı ve beni izliyordu. O kusursuz kaşları her zamanki gibi yine çatıktı.
Yutkundum ve sözlerimi toparladım. Ona ailemin villain olduğunu söyleyemezdim ancak eve gidemediğim gerçeğini anlatmazsam gerçekten de kıçım için endişelenmem gerekecekti.
"Pekala, anlatıyorum. Sen gittikten sonra Niko beni tuttu ve koşmaya başladık. Beni ormana götürdü fakat orada ailemle karşılaştım. Onlar bizi yanlış anlayınca biraz tartışma çıktı. O yüzden eve dönmem uzun bir süre için yasak olacakmış."
Yalanımı sikeyim.
Bakugou ilk başta uzun bir süre sessiz kaldı, yüzümü inceledi. Sonra da omuz silkti. "Yani o yüzden mi buradasın?"
"Evet."
Gözleri benim gri gözlerimden aşağıya kayıp elimdeki neredeyse soğumuş olan kahveye gitti. "Neden diğerlerinin değil de bu eve geldin? Misafirperver bir tip olmadığımı biliyorsun."
Ona aşık olduğum için, evini görmek istediğim için, onu ve onun güzel gözlerini özlediğim için gelmiştim.
"Bilmiyorum, aklıma ilk sen geldin."
Sakince başını salladı, ardından beklemediğim bir anda karşı koltuktan kalkarak benim yanıma oturdu.
Bir anda bana bu kadar yaklaşması bende ufak çaplı bir kalp krizine yol açtı, nefes alamadım.
Bakugou elimdeki kahveyi kaptı ve önümüzdeki sehpanın üzerine koydu, sonra da sırıtarak bir eliyle saçlarımı geriye taradı.
"Madem uzun bir süreliğine buradasın, o zaman biraz keyfini çıkaralım." Hemen yan koltukta duran kumandayı kaptı ve bana attı. "Seç bir film."
Bakugou ile birlikte film izlemek... Bu günleri de yaşadığıma inanamıyordum.
Gülümseyerek kumandayı havada yakaladım ve televizyona doğru tuttum. Ne tür bir film seçeceğim belliydi, bunu ona da hissettirmek adına ona bakıp sırıttım.
