"Aşk mı? Aile mi? Sorusunun hayatımı bu kadar etkileyebileceğini nereden bilebilirdim...?"
❀•°•═════ஓ๑🥀๑ஓ═════•°•❀
Kişilik bozukluğu olan bir vampir... Yasu Akira, U.A Kahramanlık Sınıfı 1-A'nın yakışıklı kahramanlarından biri olan Bakugou Katsuki'...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•❅──────✧❅✦❅✧──────❅•
"Bugün kendimi gülümsemeye zorlamayacağım... Bir kez olsun kendim gibi davranacağım."
Niko'nun yanına doğru yürümeye başladığımda, ailemin bindiği limuzinin park ettiği yerden ayrıldığını gördüm. Satoshi, camdan bana selam verdi. Gözleri, herşeyin iyi gideceğini bana temin eder gibi bakıyordu.
Derin bir nefes aldım ve Porsche'nin önünde durdum. Niko, beni fark eder etmez bakışlarını bana çevirdi. Gözleri şaşkınca açılırken, ellerinden birini ensesine götürdü ve bir ıslık çaldı.
"Aman Tanrım... Çok güzelsin." Ağzından çıkan her kelimeyi yavaş ve büyülenmiş şekilde telaffuz ediyordu.
Bakışlarımı kaçırmak yerine, evden çıkmadan önce çantama sıkıştırdığım buruşturulmuş notu onun yüzüne fırlattım.
"Bu boktan notunu al da götüne sok Niko!"
Gözünü bile kırpmadı. Gözleri hâla beni süzüyordu. Birkaç saniye sonra başını sallayıp kendi kendine güldü ve yeri düşen notu eğilip aldı.
"Tatlım, tatlım... Senin gibi bir prensese yakışıyor mu bu cümleler?"
Eğildiği için gömleğinin açık olan düğmelerinden yapılı göğüsleri belli oluyordu. Gözlerimin oraya kaymaması için kendimi tuttum ve arabanın kapısına doğru ilerledim. "Bana neyin yakışıp yakışmadığı seni ilgilendirmez. Sadece arabayı sür."
Niko hafifçe kıkırdadıktan sonra naziklik edip benim kapımı açtı. "Siz öyle diyorsanız..." Ben yerime yerleşirken o da şoför koltuğuna oturdu.
Harika... Lüks arabanın içinde bir anda ufacık kaldım.
Haha. Söylesene Niko, Shinsou'ya da bu Porsche'yle mi çarptın?
Bana bir bakış attıktan sonra arabayı çalıştırdı. İç sesimden gram haberi yoktu. Motordan oldukça kuvvetli bir gürleme gelirken ağız ucuyla sırıtmayı da ihmâl etmedi.
"Kemer." dedi uyarır bir tonda.
"Ölümsüzüm, aptal." dedim göz devirerek. Ona bu gece asla sıcak davranmayacaktım.
Yola çıkmıştık. Araba'yı tek eliyle kullanırken başını bana çevirdi. "Peki, ben aslında elbisen için demiştim ama yine sen bilirsin, Blood."
Ah, araç kaza yaparsa elbiseme zarar gelebilir.
Ona ters bir bakış atarken aklımdan, ayağımdaki topukluları çıkarıp onun griye çalan mavi gözlerine sokma düşünceleri geçiyordu.
İsteksizce de olsa kemerimi taktım. Ardından da dikkatli bir şekilde çenesinden tutup başını yola döndürecek şekilde ittim. Direnmedi ama gülümsedi.
