𝟸𝟷-) 𝙸𝚗𝚟𝚒𝚝𝚊𝚝𝚒𝚘𝚗

368 29 36
                                    

•❅──────✧❅✦❅✧──────❅•

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

•❅──────✧❅✦❅✧──────❅•

"Yine sokaktayım... Tekrar ve tekrar."

Yolun ortasından yürürken duraksayıp gözlerimi kısarak Güneş'in doğuşunu izlemeye başladım.

Her ne kadar Güneş'ten nefret etsem de, doğanın dengesini bozabilecek herhangi bir yeteneğim yoktu. O yüzden her zamanki gibi ondan korunmak için üzerime siyah sweatshirt almıştım.

Okuldan sonra ne yapacağımı bilmiyordum ancak, gece vakti Satoshi'yi öldürmeye kararlıydım.

Tamam. Kabul ediyorum... Hem U.A'ya gidip hem de insan öldürmek biraz saçma. Ama olması gerekiyor.

"ÇEKİLSENE BE!"

Tam arkamdan gelen bağırış ve korna sesi kaşlarımı çatıp arkama dönmeme neden oldu.

Tam arkamda siyah bir araba vardı ve penceresinden 40'lı yaşlarda bir adam sinirlice bana bakıyordu.

Onu umursamadan kıçımı dönüp yolun ortasından yürümeye devam ettim.

Ancak beklemediğim bir anda adam aracından çıktı ve üzerime yürüyüp kolumu tuttu.

"NE DİYE YOLUN ORTASINDAN YÜRÜYORSUN HA?! TEPEMİN TASINI ATTIRMA VELET!"

Daha ağzımı açamamıştım ki, aniden bir kol beni kavradı ve adamın elini üzerimden sertçe çekti.

Bunu kimin yaptığını görmek için başımı çevirdim ancak gördüğüm kişi şaşkınlıkla ağzımın açılmasına neden oldu.

"Niko...!"

"Tekrardan merhaba tatlım~"

Ellerini belime yerleştirdi ve bana arkadan sarılırken, gözlerini ne olduğunu anlamaya çalışan adama doğru çevirdi.

"Bir daha ona dokunma, amca." Biraz ürpertici bir şekilde güldü. "Sonra bozuşmayalım, tamam mı?"

Adam homurdanarak başını salladı ve aracına binip yanımızdan uzaklaştı. Ben ise Niko'nun belimdeki ellerini kavrayıp bütün parmaklarını bir bir kırmak istiyordum.

Ancak bunu şimdi yapamam... Etrafta insanlar var.

Niko, kendini geri çekmeden kulağıma doğru eğildi ve fısıldadı.

"Görüşmeyeli uzun zaman oluyor, öyle değil mi?"

Tanrım! Ters bir hareket yapamam... Ona yumruk atmamak için kendimi tutmam gerekiyor!

Sakinleşmek için bir nefes aldım ancak karnımdaki elleri sinirlerimi yatıştırmama engel oluyordu.

"Bırak beni."

Gülümsedi. "Hmm... Hayır, canım istemiyor."

Yapacak bir şey yoktu. Bunun üstesinden ancak diğer kişiliğim gelebilirdi.

𝐁𝐚𝐤𝐮𝐠𝐨𝐮 𝐱 𝐑𝐞𝐚𝐝𝐞𝐫 | 𝑩𝒏𝒉𝒂 𝒙 𝑹𝒆𝒂𝒅𝒆𝒓 |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin