"Aşk mı? Aile mi? Sorusunun hayatımı bu kadar etkileyebileceğini nereden bilebilirdim...?"
❀•°•═════ஓ๑🥀๑ஓ═════•°•❀
Kişilik bozukluğu olan bir vampir... Yasu Akira, U.A Kahramanlık Sınıfı 1-A'nın yakışıklı kahramanlarından biri olan Bakugou Katsuki'...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•❅──────✧❅✦❅✧──────❅•
"Hayatımda çaresizliğin yeri yoktu..."
Yasu'nun Ağzından;
Bakugou ile bir köşeye çekilmiş, yan yana duvara yaslanmış bir şekilde oturuyorduk.
Çaprazımızda Kurogiri'nin hareketsiz yatan bedeni duruyordu. Olabildiğince ona bakmamaya çalışıyordum.
Kafam düşüncelerle doluydu. Bir plana ihtiyacımız vardı. Vaktimiz daralıyordu ve böyle giderse her şey altüst olacaktı.
"Hadi ama! Ne bekliyoruz?! Birilerini bıçaklamak istiyorum! Twice, bir şey söyle şunlara~!"
"Toga-chan... S-Sabırlı olmalısın."
"HAYIR! BEKLEMEK ÇOK SIKICI-"
Toga ve Twice bizden uzakta bir yerde konuşuyorlardı. Sesleri her yere yankılanıyordu. Toga sabırsızca olduğu yerde sekerken Twice gergince onu sakinleştirmeye balışıyordu.
En sonunda Niko onlara yandan keskin bir bakış attı. Toga sözünü yarıda kesti ve dudaklarının arasından küçük bir mırıltı çıktı.
"Sanırım sinirlendi."
Odadaki gergin havayı neredeyse elle tutulur bir şekilde hissedebiliyordum. Gözlerimi yere çevirdim ve dudaklarımı ısırdım.
Lanet...
Hemen yanımda oturan Bakugou tedirginliğimi hissetmiş olacak ki bana bakmaya başladı. Keskin kırmızı gözleri yüzümü inceledi.
Birkaç saniye sonra elini yanağımda hissettim. Yavaşça yanağımı okşuyor, bana moral vermeye çalışıyordu.
"Asma suratını." Sadece benim duyabileceğim bir sesle fısıldadı. "İkizini kurtaracağız, sana söz veriyorum."
Bakışlarımı yerden kaldırdım ve Bakugou'ya baktım. Dudaklarında hafif bir gülümseme vardı.
Yavaşça iç çekip dokunuşuna doğru eğildim. Büyük eli yanağımda kişiliğine ters bir şekilde nazikçe geziniyordu.
"Söz mü veriyorsun?" Gri gözlerim onun gözlerine kilitlendi. "Bana söz vereceksen bunun için değil, başka bir şey için ver."
Gözleri kısıldı, eli yanağımda duraksadı. "Söyle, güzelim."
"Ne olursa olsun, bugün ölmeyeceğine dair söz ver bana." Yutkundum. Bakışlarımın kararlılığını korumaya çalışıyordum ancak bu çok zordu.
Kırmızı gözlü Tanrı'nın öleceği düşüncesi...
Göz bebeklerim korkuyla titremeye başlarken Bakugou'nun kıkırdaması dikkatimi dağıttı. Biraz şaşkın bir şekilde açılmış gözlerimle onun yüzündeki gülümsemeye baktım.
"Sen... Gülüyor musun?"
Bakugou, yanağımdaki elini çekti ve burnumun ucunda dokundu. "Ölmeyeceğim konusunda sana söz vermemi istemiştin, değil mi?"
Kıkırdaması yerini bir sırıtışa bıraktı. "Zero benim saç telime dahi zarar veremeyecek. Ayrıca Yasu, senin başına bir şey gelmesine de izin vermeyeceğim. Anladın mı?"
İçimdeki olumsuz duygular anında uçup gitti. İlk önce Bakugou'nun burnuma koyduğu parmağına, ardından da ona baktım.
Dudaklarım yukarı kıvrıldı ve bembeyaz sivri dişlerimi göstererek gülümsedim. "Anladım."
Dişlerimi göstererek gülümsediğimi fark eden ekibin kalanı bakışlarını bana çevirdi. Twice'ın ağzı açık kalmıştı, Toga yumuş yumuş olmuş bir şekilde kıkırdıyordu.
Niko ise hızla bakışlarını kaçırdı ve elini ağzına götürerek birkaç kere öksürdü. "Her neyse, artık harekete geçmeliyiz."
Başımı salladım ve Bakugou'yla beraber ayağa kalktık. Onların yanına yürüdük. Bakugou kollarını bağladı ve sırayla hepimize de tek tek baktı.
"Planı olan?"
Niko bunca zamandır odanın ortasında yerde baygın bir şekilde yatan abisine, yani Shigaraki'ye baktı. Kararsız görünüyordu.
"Onu orada bırakmalı mıyız?"
Bakugou ona bir bakış attı. "Yarım saat önce ağzına sıçtığın abini aniden önemsemeye mi başladın?"
"Hayır! Ben-"
Toga o anda bir çığlık attı. "ŞURAYA BAKIN!"
Hepimiz onun parmağıyla işaret ettiği yere baktık. Karşımızdaki çelik duvar yavaş yavaş iki yana açılıyordu. Metalik ses kulaklarımızı doldurdu.
Gri gözlerimi kıstım ve yumruklarımı sıktım.
"Sanırım Zero ölümünü beklemekten sıkılmış. Bizi kendisine çağırıyor."
Bakugou sinsi bir şekilde sırıttı, gözlerini açılan duvara dikti.
"O pisliğin kıçını öyle bir tekmeleyeceğim ki, bir daha yürüyemeyecek!"
Bizim kendimize güvenen bakışlarımızın arasında Twice ciyakladı. "Eee, şey... Yol yakınken ben geri dönsem iyi olacak!"
Niko, Twice tam sırtını bize dönüp kaçmak için bir adım atacakken onun yakasını kavradı ve uzaklaşmasını engelledi.
"Üzgünüm koca adam, hiçbir yere gitmiyorsun~"
Toga sevinçle yerinde zıpladı. "HAHA! HEPİMİZ ÖLECEĞİZ!"
