"Aşk mı? Aile mi? Sorusunun hayatımı bu kadar etkileyebileceğini nereden bilebilirdim...?"
❀•°•═════ஓ๑🥀๑ஓ═════•°•❀
Kişilik bozukluğu olan bir vampir... Yasu Akira, U.A Kahramanlık Sınıfı 1-A'nın yakışıklı kahramanlarından biri olan Bakugou Katsuki'...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•❅──────✧❅✦❅✧──────❅•
"Artık saklanma zamanı değildi. İçimde önüme gelen herkesi öldürebilecek bir güç barındırmalıydım..."
Yasu'nun Ağzından;
"Burada olduğuna emin misin, Niko?" diye üçüncü kez aynı soruyu sordum.
"Tabii ki eminim, Zero pisliği bize burayı tarif etmişti!"
İç çekip tekrardan etrafa göz gezdirdim. Buraya Kurogiri'nin açtığı portal sayesinde gelebilmiştik.
Shigaraki'nin teklifini kabul ettiğimden beri onlarla birlikte hareket ediyorduk...
Onlar önden gitmişti. Sanırsam etrafı kolaçan ediyorlardı. Zero ve Satoshi bu kocaman terk edilmiş karargâhta her yerde olabilirlerdi.
Derin bir nefes verip Niko'ya döndüm. Yeri izliyordu. Buraya girdiğimizden itibaren bir tuhaf davrandığı gözümden kaçmamıştı. Birkaç adımda yanına yürüyüp griye çalan mavi gözlerine baktım.
"Ne oldu?"
İlk başta irkildi, ardından kolunu kaldırıp ensesini kaşımaya başladı. "Hiç, dalmışım."
Kaşlarımı çattım ve gri gözlerimi ona kilitledim.
"Açıkça konuşacak mısın yoksa seni hipnoz ederek düşündüklerini söyletmemi mi tercih edersin?"
Birkaç saniye durdu. Söylediğim şeyi kafasında tartıyor olmalıydı. Bir an gözlerime bakıp konuşacakmış gibi oldu ancak sonra ağzını kapattı.
Gözlerimi kıstım. "Sonsuza kadar bekleyemem."
Yutkundu. "Şey... Burada gelirken yolda Bakugou'yu ve Shinsou'yu gördüm. Muhtemelen seni arıyorlardı-"
"NE?!"
Sesim o kadar yüksek çıkmıştı ki karargâh boyunca yankılandı. Düşünceler beynime akın etti. Bütün duyguları aynı anda hissetmeye başladım. En sonunda da dehşetle Niko'ya döndüm.
"Gerçekten mi?"
Gözlerini umursamaz bir tavırla kaçırıp elini beyaz saçlarına attı ve onları karıştırdı.
"Gerçekten, sevgilin özlemine dayanamamış belli ki."
Yorgun gri gözlerim öfkeyle canlanırken Niko'ya ölümcül bir bakış attım.
"Beni sinirlendirmeye mi çalışıyorsun?! Kes sesini!"
Kıkırdar gibi oldu ve birden beni arkada bırakıp yürümeye başladı. "Zaten her söylediğim şeye içten içe sinirlenmiyor musun? Seni az çok tanıyorum artık~"
Yüzümü buruşturdum ve adımlarımı hızlandırıp onun yanından geçtim.
