ကြင်ယာတော်မင်းသမီးကံဆိုးပြန်ပြီ

Chapter 34

Chapter 34: (လမ်းခင်း ထားခြင်း)

သူမသည် အလောင်းအား သယ်ရန် တိုက်တွန်း ခံရပြီးနောက် အခန်းသို့ ရောက်သောအခါ မရပ်မနား ငိုကြွေး နေခဲ့သည်။ သူမသည် ငိုကြွေးလွန်း၍ ပင်ပန်းလာမှ အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူမသည် ထိုညက ကောင်းစွာ အိပ်မပျော်ခဲ့ပေ။
ပဟေဠိဆန်သော အိမ်မက်ဆိုးကို မက်ခဲ့ပြီး နောက် တစ်နေ့တွင် သူမ၏ အသားအရေမှာ မှောင်မိုက် သွားသည့်ပုံပင် ပေါ်နေခဲ့သည်။ သူမ၏ တစ်ကိုယ်လုံးအား မီးသွေးမှုန့်များဖြင့် ဖြူးထားသည် နှင့်ပင် တူသည်။ သူမမှာ ထူးကဲစွာပင် ဆိုးရွားနေသည့် ပုံပင်။

"အမေ ရှဲ့ချောင်က လွန်လွန်းတယ်။ အခုကတည်းက သမီးကို အနိုင်ကျင့်နေပြီ။ နောင် အနာဂါတ်ကျ ရှဲ့အိမ်တော် ရောက်တဲ့အချိန် သမီး ဘယ်လို ဆက်ရှင်သန်ရမှာလဲ? ဘာလို့ "ဖေ" အိမ်တော် ကို မပြန်တာလဲ?!" ရှဲ့ချောင် ဖမ်းမိသည့် သတင်းအား ကြားပြီးနောက် ဖေဝမ်ယွဲ့သည် သူမ၏ တည်ငြိမ် အေးဆေးမှု ပျောက်ကွယ် သွားခဲ့သည်။
သူမ၏ စိတ်အား မနေ့က တွေ့ခဲ့သော အရိုးစုကသာ သိမ်းပိုက် ထားသည်။
ထို့အပြင် မနေ့ညက မက်ခဲ့သော အိမ်မက်ဆိုး ရောပင်!
"ဘာလို့ အဓိပ္ပာယ် မရှိတာတွေကို လျှောက်ပြော နေတာလဲ? ဖေမိသားစုက အကြင်နာ ကင်းမဲ့တယ်။ အမေက သမီးကို ဘယ်လို ပြန်သွားခွင့် ပေးနိုင်မှာလဲ?!" သခင်မ လုသည် သူမ၏ လက်ချောင်းများအား ဖေဝမ်ယွဲ့၏ ပုခုံးပေါ်သို့ တင်ထားလိုက်သည်။
"သမီး ကိုယ့်ကို ပြန်ကြည့်ပါအုံး။ ရှဲ့အိမ်တော်ကိုတောင် မရောက်သေးတာကို အခုကတည်းက အရှုံးပေး လက်လျှော့ တော့မှာလား?"

"မေမေ သမီး ကြောက်နေပြီ။ မနေ့ည ကတည်းက တစ်ကိုယ်လုံးကို အအေးခံ ထားရသလိုပဲ။" ဖေဝမ်ယွဲ့ မြည်တမ်း လိုက်သည်။

"အဲ့ကောင်မလေးက တကယ့်ကို ဆိုးသွမ်းတယ်။ သူမ တာအိုဘုရားကျောင်းမှာ ဘာတွေသင်ယူခဲ့လဲ မသိဘူး!"
သခင်မလု သက်ပြင်းချ လိုက်သည်။ "သမီးရဲ့ အပြစ်လည်း ဟုတ်တယ်။ မနေ့တုန်းက တော်တော်မဆင်မခြင် ပြုမူခဲ့တယ်! သူမက လှတယ် လို့ တွေးနေတာကို အမေ သိပါတယ်။ အဲ့ဒါကလည်း သမီးတို့ နှစ်ယောက်ကြားက ယှဉ်ပြိုင်မှု တစ်ခု ဖြစ်လာမှာပဲ။ ဒါပေမဲ့သူမက ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အသက်ရှည်ရှည် နေရမှာမဟုတ်ဘူးလေ!"