ကြင်ယာတော်မင်းသမီးကံဆိုးပြန်ပြီ

Chapter 41

Chapter-41: (ကြိုဆိုလက်ဆောင်)

ရှဲ့ဖင်းဟွိုက် မှာ ဒေါသ ထွက်နေ သော်လည်း ဒေါသကို ထုတ်မပြရဲပေ။ ဒေါသထွက်သော်လည်း သတ္တိနည်းလေ၏။

သူ၏ အမေသည် သူ့အား အိမ်ပြန်ရောက်ချိန်တွင် ငွေစအနည်းငယ် ပေးထားလေသည်။

နှစ်နာရီပင် မပြည့်သေး ရှိသမျှ အကုန်ပါသွားခဲ့ လေပြီ။

ရှဲ့ဖင်းကန်း မှာမူ အလွန်ပီတိ ဖြာနေပြီး ဖေဝမ်ယွဲ့၏ မျက်လုံးများ မှာတော့ ဆက်စပ်၍ မရသည့် အရိပ်အယောင် များဖြင့် ပြည့်နှက် နေသည်။

သူတို့တွေက တကယ်ပဲ သူမ(ရှဲ့ချောင်)၏ အဖေတူ မွေးချင်း မောင်နှမ တွေလား? သူမ(ဖေဝမ်ယွဲ့)လည်း ဒီနေရာမှာ ရှိနေပေမဲ့ ဘာကြောင့်များ သူတို့က သူမအား ကြိုဆိုသည့်ပုံ မပြကြကြောင်း သူမ မသိပေ။

ငွေစငါးဆယ် သည် အေးစက်နေသည့်ဓားမြှောင် ထက်တော့ သာသည် မဟုတ်လား။

သို့သော်  သခင်မလုမှာ မိုးမမြင် လေမမြင် ဖြစ်နေသည်။

ထိုအရာမှာ သူမအတွက် သာမည ဓားမြှောင်သာသာ မဟုတ်ပေ။ သူ့ခင်ပွန်းသည်၌ ကြမ်းတမ်းသော အပြုမူများ မှလွဲ၍ အခြားဝါသနာ မရှိသလောက်ပင်။ ထိုဓားမြှောင်ကို ရှဲ့နျိုရှန်း ဓားပြ ဖြစ်ခဲ့စဉ်က ရရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းဓားမြှောင် ပေါ်ရှိ ကျောက်များသည် အလွန် တန်ဖိုးကြီးသည်။ အနည်းဆုံး ငွေစ တစ်ထောင်ဖြင့် ရောင်းချနိုင်သည် ။

ဒါပေမဲ့ သူတို့တွေ ရှဲ့ချောင်ကို ပေးကြတာ ဘာတွေလဲ?

ငွေစက္ကူတွေ လား?

သခင်မလုမှာ မျက်ဝန်းများကပင် ကွေးညွှန့်နေသည်။ သူမသည် ရှဲ့ဖင်းဟွိုက်ကို ချစ်မြတ်နိုးစွာ ကြည့်ပြီး ခေါင်းကို ပွတ်သပ်လိုက်ကာ ပြောလိုက်သည်။ "အိမ်ရောက်တဲ့အခါ အမေပိုပေး မယ်နော်။"

ထိုစကားကို ကြားသောအခါ ရှဲ့ဖင်းဟွိုက်မှ မထိတထိ ပြုံးကာ “ကောင်းလိုက်တာ!”

ရှဲ့ဖင်းကန်းသည် ရှဲ့ဖင်းဟွိုက်အား နှာခေါင်းရှုံ့ပြ လိုက်သည်။ ရှဲ့ဖင်းဟွိုက်သည် အလွန်  ကြောက်သွားပြီး သူ့ခေါင်းအား အမြန်ဖွက် လိုက်ကာ စကားပြောမည့် အချိန်တွင် ရှဲ့ချောင် ရောက်လာခဲ့သည်။