ကြင်ယာတော်မင်းသမီးကံဆိုးပြန်ပြီ

Chapter 59

Chapter: 59 (ပညာဆိုတာ လူတိုင်းအတွက်)

ဆရာရွှီသည် အတော်လေး ကသိကအောက်ဖြစ်သွားရ၏။

ပြောလိုက်သောစကားများသည် ရေနှင့်အပက်ခံရသကဲ့သို့ပင်။ သူသည် သူမအား ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ဒုက္ခရောက်စေခဲ့သည်။ အခု ရှဲ့သခင်မလေးသည် သက္ကတစာပေကို နှုတ်တိုက်ရွတ်ပြနိုင်လေတော့ သူမကို အောင်မြင်သည်ဟုသာ စည်းမျဉ်းအတိုင်း ခွင့်ပြုရပေတော့မည်။

ဤသခင်မလေး သက္ကတစာကို ရွတ်ပြနိုင်ခဲ့တယ်ဆိုရင်တောင် သူမ၏ စွမ်းဆောင်ရည်ကြောင့်သာဖြစ်သည်။

ဆရာရွှီ ရုန်းကန်နေရ၏။

ခဏကြာပြီးနောက် သူသည် တောင့်တင်းနေတဲ့မျက်နှာနှင့် ပြောလိုက်သည် " မဆိုးပါဘူး၊ မင်းက မင်းရဲ့ မောင်တွေ ညီမတွေထက်တော့ ပိုတော်တာပဲ"

ရှဲ့ချောင်သည် ထိုသို့ကြားပြီးနောက် သူမခေါင်းကို ငုံ့လိုက်၏။

မကြာခင်တွင်၊  စီးဆင်းနေတဲ့ရေလိုမျိုး ဖြည်းဖြည်းချင်းပြောတဲ့စကားအား သူကြားလိုက်ရသည် " ရှင်က ဆရာတစ်ယောက်ပဲ။ ရှင့်က ကျွန်မမိသားစု အပေါ်ဘက်လိုက်ဆန့်ကျင်တယ်ဆိုရင် တောင်မှ ကျွန်မဘာပြောနိုင်မှာမို့လဲ။ ကျွန်မက ကျောင်းတော်မှာတက်ဖို့ စာရင်းပေးထားတဲ့ သူတစ်ယောက်ဖြစ်လို့ ဆရာကျွန်မ‌‌အပေါ် မှားယွင်းတာကို ကျွန်မရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို မျိုသိပ်ပြီး ‌နောက်ဆုတ်ပေးပါ့မယ်။ 
ဒါပေမယ့် ဆရာ့ကျွန်မကို မကျေမနပ်ဖြစ်တယ်ဆိုရင် ပြောပါ။ ကျွှန်မရဲ့ ‌မောင်နှမတွေကို တော့ အနိုင်မကျင့်ပါနဲ့။ သူတို့က ငယ်ငယ်လေးပဲ ရှိပါသေးတယ်"

ရှဲ့ချောင်သည် စကားပြောနေစဉ် သူမရဲ့ခေါင်းကို ငုံ့ထားသည်။ သူမသည် သူမလက်ထဲရှိ စုတ်တံအား ကိုင်ထားကာ သနားဖွယ်ကောင်းပုံ ပေါ်နေသည်။

သူမ၏ အထောက်အထားအရ သူမ ထိုဆရာနှင့် တိုက်ခိုက်မနေသင့်ပေ။

ထိုဆရာသည် သူမထက်ပို၍ အဆင့်တန်းမြင့်သည့် အတွက် သူမတိုက်ခိုက်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။

ဤဆရာသည် အားနည်းသူကိုသာ အနိုင်ကျင့်သည့်အတွက် သူမကို အနိုင်ကျင့်ဖို့ရာ သူမ၏ အားနည်းပုံကို ထုတ်ပြခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါမှသာ သူ့ကိုယ်သူ ထုတ်ပစ်သလိုဖြစ်ပေလိမ့်မည်။