Chapter 91

686 77 0
                                    

၉၁။ (ဓားဆိုတာ ဂုဏ်သိက္ခာရှိတဲ့လူအတွက် ရည်ရွယ်သည်။)

သစ်ခွခြံဝင်းရှိ မိန်းမပျိုငယ်လေးများသည် လရောင်ကကြိုးကို အချိန်အတော်ကြာ သင်ကြားပေးခြင်းခံခဲ့ရသည်။သို့ဖြစ်ရာ သူမသည် သရုပ်‌ဖော်ကပြ ရာတွင် အလွန်ပြီးပြည့်စုံနေခြင်းမျိုး မဟုတ်သော်လည်း သူမ ၏ရမှတ်သည် မြင့်ပေလိမ့်မည်။

ဆရာများကတောင် ‌ကျေနပ်အားရမှုကြောင့် ခေါင်းတညိတ်ညိတ် ဖြစ်နေကြသည်။

ဆရာအနည်းငယ်သည် သူမတင်ဆက်ပြီးသည်နှင့် အဆင့်သတ်မှတ်ပေးခဲ့သည်။

ကျွမ်းကျင်မှုအဆင့်သတ်မှတ်သည့် စနစ်မှာ အုပ်စုသုံးခုနှင့် အဆင့်ကိုးဆင့်ဖြစ်သည်။ 

၎င်းတို့မှာ အကောင်းဆုံး၊ အလယ်အလတ် နှင့် အနိမ့်ဆုံးတို့ဖြစ်ကြပြီး တစ်ခုဆီကို သုံးဆင့်ဆီ ပြန်ခွဲထားသည်။ ထို့ကြောင့် အဆင့်သတ်မှတ်ချက်များမှာ အကောင်းဆုံး/ အကောင်းဆုံး ၊ အကောင်း‌ဆုံး/အလယ်အလတ် ၊ အကောင်းဆုံး/ အနိမ့် ၊  အလယ်အလတ်/ အကောင်းဆုံး ၊ အလယ်အလတ်/ အလယ်အလတ် ၊ အလယ်အလတ်/ အနိမ့် ၊ အနိမ့် / အကောင်းဆုံး ၊  အနိမ့်/အလယ်အလတ် ၊ အနိမ့်/အနိမ့်  ဟူ၍ ဖြစ်လေသည်။

ဆရာများအတူစုပြီး အဆင့်သတ်မှတ်ပေးကြသောအခါ ရလဒ်သည် အများကြီး ကွာခြားလေ့မရှိပေ။

ဆရာများသည် လူတိုင်းအား လရောင်ကကြိုးကို သူတို့ ဘယ်လောက်ကြာ သင်ယူပြီးဖြစ်ကြောင်း ပြောကြားလိုက်သည်။သို့ဖြစ်ရာ သူတို့သည် ဒီတစ်ခေါက် အမှတ်ပေးရာတွင် လျှော့ပေါ့ကြသင့်ပေသည်။

ရှဲ့ချောင်သည် သူမကိုယ်သူမတွေးကြည့်လိုက်သည်။ ' ရှားယာ့ယွင်တောင်မှ အကောင်းဆုံးအဆင့်ကိုမရဘူးဆိုတော့ သူမလည်း အလယ်အလတ်/ အကောင်းဆုံး ရပေလိမ့်မည်။

" ရှဲ့ချောင် ၊ နင်ကတော့ အလွန်ဆုံးမှ အဆင့်နိမ့်ပဲ ရလိမ့်မယ်။"  ရှားယာ့ယွင် သည် စင်ပေါ်မှ ဆင်းလာသည် နှင့် ရှဲ့ချောင်ကို တိုးတိုးလေးပြောလိုက်၏။ 

ရှဲ့ချောင် ပြန်မပြောနိုင်ခင်၊ ဆရာများထိုင်နေသည့်နေရာမှာ အမေးစကား တစ်ခွန်းကို သူတို့ ကြားလိုက်ရသည်။

ကြင်ယာတော်မင်းသမီးကံဆိုးပြန်ပြီWhere stories live. Discover now