Kristal Gül Serisi 7: Eclipse of the Wonderland

ESİNTİ

[Danmar: Çocuğa, bana kendi kılıcımı saplama cesaretini gösterdiği için en ağır işkencelerimi edeceğim. Kızı ise bizim time götürüp neden bu kadar değerli olduğunu araştıracağım. Anlarsın ya, hehehe.] kılıcı Shiro'nun yüzüne tuttu [Danmar: Sana gelince. Öleceksin.] telsizine uzandı [Danmar: Tahliye helikopteri gönderin. Görev tamam.]

Sert bir rüzgar esmeye başlamıştı. Danmar, tenine çarpan bu rüzgarı tanıyordu.

[Danmar: Baş orospu...] üzerine gelen hava dalgasını kesti.

Gökyüzünden yere uzanan bir hortumun içinden beyaz, küt saçlı ve beyaz gözlü, beyaz elbiseli bir kadın belirdi.

[Denmar: Daiana!]

Hortum, büyük bir esintiyle dağıldı.

[Daiana: Son görüşmemizde bu işi bırakmalıydın.]

[Denmar: 20 yıldır neredeydin? Islak orospuyla birlikte gönderdiğiniz kölelerinizi birer birer biçerken neredeydin Daiana?]

[Daiana: Bizi açığa çıkaracak büyük bir güç olmadıkça gelemeyiz.]

[Denmar: O zamanki ihtiyar mı seni açığa çıkardı yani? Şimdi kim? Yerde yatan şu çöp parçası mı?]

[Daiana: Kardeşlerim ona güveniyor. Gresha'nın yapamadığını yaptı. Bizi o hak ediyor.]

[Denmar: Sizi hak eden tek kişi, Tanrımızdır seni sürtük! Senin de bu çöpün de taşlarını, kardeşlerine yaptığım gibi alıp ona götüreceğim ve ölümsüz olacak!]

[Daiana: Buna izin vermeyeceğim.] Shiro'yu narin bir rüzgarla yanına getirdi ve onu kollarının arasına alıp dudaklarına yapıştı. Shiro'nun yaraları gözle görülür hızda kapanıyor ve enerjisini tekrar kazanıyordu.

Tamamen kendine geldiğinde yere indi [Shiro: Teşekkür ederim.]

[Daiana: Önemli değil çocuğum.]

[Danmar: Hay sikeyim!] yaklaşan helikoptere baktı [Danmar: Bir gün senin işini bitireceğim!] helikopterin halatına tutundu ve ayakları yerden kesildi.

[Shiro: KAÇAMAZSIN!] zamanı durdurup karanlığa karışarak Danmar'ı ayaklarından yakaladı ve aşağı çekti.

[Danmar: İnatçı köpek!] cebinden bir el bombası çıkarıp Lyla'ya doğru attı [Danmar: Git getir oğlum!]

[Shiro: Lyla!] zamanı durdurup el bombasını karanlık enerjiyle kaplayarak uzağa fırlattı. Geri dönmek zorunda kaldığı için Danmar'ı elinden kaçırmıştı [Shiro: Bir şey yap Daiana!]

[Daiana: Üzgünüm çocuğum, mevcut gücümle onu yakalamama imkan yok...]

[Shiro: Lanet olsun!]

[Daiana: Merak etme, zamank geldiğinde onunla tekrar karşılaşacaksın.]

[Shiro: Söylesene, ölümsüzlük derken neyi kast ediyordu?]

[Daiana: Leonhardt, ölümsüzlüğe ulaşmak için bizim gücümüze ihtiyacını olduğunu anladı ve garip bir şekilde senin gibi bizi kontrol edebiliyor.]

[Shiro: Bu kadar güçlü varlıklar nasıl ona kaybedebilir?]

[Daiana: Hepimiz ömrümüzün sonuna yaklaştık çocuğum... Dünyanın yok olmasıyla birlikte bizim gücümüz de tükendi. Bu yüzden gücümü sana emanet etmek istiyorum. Bizim gücümüzü bizden bile üst düzeyde kullanabiliyorsun.]

[Shiro: Madem öyle, neden beni kontrol etmeye çalışıyorlar?]

[Daiana: Bizim anılarımızı ve acılarımızı devraldığın için bize alışman gerekiyor. Bak, şu an onlarla uyum sağlamış durumdasın. Bundan sonra da o kadar fazla etkileneceğini sanmıyorum.]

[Shiro: Anladım...]

[Daiana: Öyleyse gel, çocuğum. İzin ver bir olalım.] kollarını açtı ve Shiro'ya sarıldı.

Bu huzur verici, sıcak bir esintiyi anımsatan sarılma ile mest olmuştu [Shiro: Teşekkür ederim.] Daiana, Shiro'nun içine akarak kayboldu.