Kristal Gül Serisi 7: Eclipse of the Wonderland

ŞEYTANIN EVİ

UYAN!

[Shiro: Ha?!] irkilerek uyanan Shiro, şık donatılmış kırmızı ve sarı ağırlıklı renklerle bezeli bir yemek odasında buldu kendini [Shiro: Hangi cehennemdeyim böyle..?]

[???: Güzel tahmin, bildin.] yemek masasının başındaki sandalyede oturan şık giyinimli, siyah saçlı ve yakışıklı adam konuştu.

[Shiro: Kimsin sen?!]

Masadan bir elma aldı ve avucunun içinde gezdirdi [Raphael: Ben Raphael. Cehennemin efendisi. Seni buraya güzel bir teklif için çağırdım. Şu an gerçek bedenin sevdiklerinin yanında mışıl mışıl uyurken ruhunu buraya getirdim. Keza zayıf fiziksel bedenini cehennemin sınırlarından içeriye soksaydım kül olup giderdin. Buraya fiziksel bedeniyle girebilen tek ölümlü vardı.]

[Shiro: Ne anlaşmasıymış o?]

[Raphael: Ruh İçen'in gerçek gücünü uyandırabilirim.]

[Shiro: Kılıcın mı? Onu bu kadar özel kılan ne?]

[Raphael: Çok eski zamanlarda Salamander adında bir kahraman bu dünyayı kökten değiştirdi. Cehenneme girebilen tek ölümlü ve cehennem kristaliyle dövülmüş o kılıcı kullanıyordu. Kılıç şu an şanlı zamanlarından çok uzakta.]

[Shiro: Neden cehennemin efendisi gelip bana yardım etmek istesin? Çıkarın ne?]

[Raphael: Bana birinin kellesini getirmeni istiyorum.]

[Shiro: Kimin?]

[Raphael: Sevdiklerini koruyabileceğin güce karşılık bir tanrıyı öldüreceksin. Bu zamana kadar binlerce kişi bu kılıcı kuşandı ve güçlerine karşılık ona meydan okudular fakat kimse başaramadı. Ama sen farklısın. Sen onunla aynı evrenden geliyorsun.]

[Shiro: Bekle, bu tanrı dediğin adam benim dünyamdan mı?]

[Raphael: Evet. Ebedi döngüyü kırmayı başarıp Kardinal'i yok ederek tanrı koltuğuna oturan bir sahtekâr. Her şeyi sıfırdan yaratıp her şeyi kontrolü altında tutabileceğini sandı fakat zihnine bulaşan Kardinal yüzünden kafayı sıyırdı. Eğer onu öldürürsen Kardinal serbest kalır ve her şeyi yoluna koyabilir. Dışarıdaki bu kaosu engelleyebilecek tek kişi o.]

[Shiro: Ama kutsal varlıklar ve taşları...]

[Raphael: Hepsi yalan! Hepsi o sahte tanrı Katsu'nun hedef şaşırtması! İstersen git ve yıllarını verip taşları topla, kutsal varlıkları geri getirmeyi dene. Hiçbir işe yaramayacak. Kendi suçunu örtmek için yaratığı günah keçilerinden başkası değiller!]

[Shiro: Bu çok zalimce...]

[Raphael: Biliyorum. Ama bunu değiştirebilirsin. Tek yapman gereken o yozlaşmış tanrıyı öldürmek.]

[Shiro: Neden sen yapmıyorsun?]

[Raphael: Beni buraya hapsetti ama seni beklemiyor olacak.]

[Shiro: Bunu biraz düşünmeme izin ver.]

[Raphael: Yarın seni tekrar buraya getireceğim. Daha fazlası için zamanımız yok. Unutma, sevdiklerinin güvenliği buna bağlı.]

[Shiro: ...] kendini birdenbire yatağında uzanırken buldu. Güneş ışığı odanın perdelerinden içeri sızarken, Lyla'nın aydınlanan yüzüne baktı.

Onu uyandırmadan üstünü değişip kralın yanına gitmeye karar verdi. Katsu denen tanrı hakkında bir şey bildiğini umuyordu.

Kalenin koridorlarında ilerlerken hiç ummadığı şekilde Geordit ile karşılaştı.

[Geordit: Kahramanımızı tekrar ayakta görmek ne hoş!]

[Shiro: Kapını bize açtığın için teşekkür ederim.]

[Geordit: Senin yaptığının yanında hiçbir şey. Sayende artık ülkemi istediğim gibi yönetebiliyorum.]

[Shiro: Bunu duyduğuma sevindim. Sana bir şey sormam gerekiyor.]

[Geordit: İlmim el verdiğince cevaplamaya hazırım.]

[Shiro: Katsu'yu tanıyor musun?]

Panikleyip elleriyle Shiro'nun ağzını kapattı [Geordit: O ismi nereden duydun?! Ortalık yerde onun adını zikretmemelisin!]

Geordit'in ellerini ağzından çekti [Shiro: Neden?]

[Geordit: Söyleyemem evlat, burada olmaz!]

[Shiro: Anlaşmamızda bana bilgi vereceğine dair anlaşmıştık hatırladın mı?]

[Geordit: O sadece kurucu babamız için geçerliydi!]

[Shiro: İkisinin bilgisine de ihtiyacım var.] Geordit'i omuzlarından tuttu [Shiro: Lütfen.]

[Geordit: Tamam, peki... Ama önce güvenli bir yere gitmeliyiz.]

[Shiro: Gidelim.]

Kalenin zindanına indiler ve zindanın taş duvarlarlardan oluşan koridorlarının sonunda duvardaki gizli bir tuşu aktifleştirerek gizli bir geçide girdiler.