On His Roster (Aviación #1) Completed

78

Turbulence

Hindi ko mabilang kung ilang oras akong tulog sa kama at wala rin akong lakas na malaman kung ilang oras din akong missing in action sa aking mga kasamahan sa trabaho.

Nasa rest area nila Deuce ako nakapag pahinga at kung hindi niya pa ako ginising ay baka doon na nga ako inabot hanggang sa matapos ang buong duty. Sobra ang pagod at sakit ng katawan ko dahil sa pinagagawa ni Deuce. Gusto ko nalang talaga humilata nalang dito at magpahinga.

"Hey..." mahinang bulong ni Deuce ang nagpa gising sa akin habang pinapatakan niya naman ang aking balikat ng maiinit na halik.

Maayos na siyang nakabihis ng uniform at walang sensyales ng kababalaghan ang kaniyang buhok na ngayon ay tila ba ay ayos na ayos.

"I'm sorry to wake you up, but I have to return to the flight deck. You also need to check in with the crew, or else they might be wondering why you've disappeared out of nowhere."

Pagod na pagod akong humilata at tila ba hindi pumapasok sa aking utak ang mga salitang lumalabas sa kaniyang bibig.

Pinapanood niya lang ako at seryoso ang kaniyang mga mata. Sobrang ayos na ng mukha at damit niya samantalang ako ay halos dinaanan ng malaking truck, hinang hina pa.

"Service for breakfast will start in thirty minutes,"

I sighed. "I need to go back to my station,"

He nodded. "We'll land before lunch. You can rest the whole day in the hotel then..."

Pagod akong suminghap at pinikit saglit ang mga mata, naghahanap ng lakas para bumangon. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa mga kasamahan ko sa trabaho. Sana naman ay hindi na sila magtaka at hindi na makiusyoso pa.

Inalayan niya ako para makaupo na ako sa kama sa wakas na para bang kinder na bata na ayaw nang mag aral at pumasok sa school. Nanlaki ang mata ko nang nakitang suot ko na ang pangtulog na uniform. Sa pagkakaalam ko ay masyado na akong pagod pagkatapos na hindi ko na nagawang mag ayos bago humilata sa kama.

Pulang pajama na ang nakabalot sa aking katawan. Nalipat naman ang aking atensyon nang biglang kumilos si Deuce at inilagay sa aking gilid ang nakatupi ko ng uniform tapos kinuha niya na rin ang aking sapatos at nilagay iyon sa aking paanan.

"One flight crew had to rest on the other bed so i made sure to cover you up," paliwanag niya kung bakit naka pajama na ako ngayon.

May nakakita sa aming dalawa rito? Halos mapapikit ako sa hiya at pangamba buti nalang talaga tulog na tulog ako kagabi.

"You're going out now?" Kinuha ko na ang uniform at magbibihis na ako.

"Yep, we're landing soon. I need to be in the flight deck now." He nodded.

Tumango naman ako at nag iisip na ng gagawin mamaya pag labas ko. Pwede naman nilang isipin na nasa rest are lang ako at tulong na tulog hindi ba. Yung rest area naman ng mga cabin crew ay parang double deck na capsule at may nakaharang na kurtina para may privacy.

Pwede naman nilang isipin na nasa isa lang ako roon at nagpapahinga kaya hindi nila ako nakita o naramdaman.

Yumuko siya at pinatakan ng malambot na halik ang aking labi kaya sumilay naman ang maliit na ngiti sa aking mukha.

He humorously patted my ass and urge me to start dressing up for work before he left me there inside the rest area.

I'm exhausted and depleted, but I have to return to work and finish my tasks. When I returned to my station, I made an intentional attempt to avoid any conflict and to concentrate solely on providing the service. Knowing that one of the flight crew had seen me dozing off on the bed with Deuce, I also refused to serve breakfast on the flight deck.