On His Roster (Aviación #1) Completed

73

Letters

Nasa iisang table kami nang bumaba at kumain na ng breakfast sa restaurant. Tahimik man pareho pero okay nalang din kesa naman sa galit siya sa akin.

Immediately after breakfast, I headed to my room to get ready for work. I took a quick break in the restroom to gather my thoughts and control my emotions. I am not sure whether we had a fight, but even though he has reassured me that everything will be alright, I still feel gloomy.

Hindi sumabog sa galit si Deuce, tahimik nga lang ang pag uusap namin eh akala ko magagalit siya pero hindi. Siguro nga may effect din talaga ang therapy niya at hindi na siya magalitin ngayon lalo na sa akin.

Hindi ko alam kung dapat ba na gumaan ang pakiramdam ko ngayon. Alam kong nagpipigil siya at hindi na masyadong pinalaki ang pagtatalo.

He did ruin me for everybody, ngayon hindi ko na magawang isipin na maghanap ng ibang lalake. I cant even consider other men now because all i want is to be with him.

I went to his floor in the hopes of seeing him in a good state. Together, I would like us to head to the lobby. But Angelo was waiting for me in the hallway as I dragged my luggage out of the elevator.

Na para bang alam niya na makikita niya ako rito dahil nandito nga naman ang kwarto ni Deuce. Huminto ako sa paglalakad at pagod na tinignan siya. Agad siyang lumapit sa akin kaya napasinghal nalang ako ng malalim.

"Sinaktan ka niya?" nag aalala niyang tanong sa akin.

"Hindi niya ako sasaktan, Angelo." i sighed.

"Sabi ng mga kaibigan mo galit na galit siya kagabi. Nag aalala ako sayo baka sinaktan ka niya—"

"Pwede bang itigil na natin to, Angelo? Wala namang tayo hindi ba? Bakit kasali ka sa gulo?"

"Gusto lang naman kita ano bang mali roon? Nag aalala lang ako para sayo."

"May boyfriend na ako at iba na ang mundo na kinagagalawan natin ngayon. Hindi na tayo bata para mag laro pa. Aatras kapag ayaw tapos aabante ulit kapag gusto. Oo, nagustuhan naman talaga kita noon at nasaktan mo ko pero hindi ko naman ginawang rason yun para mang gulo sa buhay niyo ni Carmina hindi ba?"

"Gusto ko lang naman na malaman mo na gusto rin kita. Na importante ka rin sa akin, Av. Alam kong ilang buwan na ang lumipas at nagbago ka na rin pero ako narito lang ako at handang umalalay sayo kahit bilang kaibigan nalang,"

Umiling ako at hindi halos magawang isipin na okay na magkaroon ng koneksyon sa kaniya matapos ang ilng buwan. "Mas makakabuti sa atin pareho na umiwas sa gulo, Angelo. Kaibigan kita at gusto kong magiging magaan din ang buhay mo rito pero kung masyado tayong maging malapit sa isa't isa ngayon ay paniguradong hindi iyon magugustuhan ng boyfriend ko."

He should know this of all people because he left me when he was in a relationship with Carmina, isn't that right? He shoved me aside so Carmina would be happy. I'm doing this right now as well because I want to keep my relationship with Deuce protected.  Even if it means pushing my friends away from me, I don't care.

Iniwan ko siya at nagsimula nang maglakad papunta sa kwarto ni Deuce. Wala naman kaming relasyon dalawa kahit noon at mas lalong hanggang ngayon. Oo, may kalandian naman ako dati pero hindi naman umaabot sa pagkakaroon ng relasyon. Isa lang ang naging boyfriend ko at si Deuce lang iyon.

When we got home, I followed him to his car and drove to his apartment instead of going to my own like normal routine.  We simply remain silent the entire way; he said nothing.

Nang nasa building na kami ay nakasunod lang ako sa kaniya na parang bata at masyadong maingat sa bawat kilos.

"What?"