Sen Başkasın Yesari BxB

8.

-Barıştan-

Korkuyla kapıya bakıyordum. Tek ben değil herkes kapıya doğru bakıyordu. "ABLA! EN SEVDİĞİN KARDEŞİN GELDİ!"

Duyduğum sesin sahibini çok iyi bildiğim için annemle birbirimize rahatlar bi şekilde baktık. O sırada içeri neşeyle giren adamla ona döndük

"Başka kardeşim mi var, ne istiyorsun sen bizim evin kapısından?" Dayım omuz silkti "Rengini sevmiyorum. Ona her baktığımda gel beni kır diyor"

Gülerek dayıma bakmaya devam ederken. Efe ve Fırat anlamaz gözlerle bi bize, bi dayıma bakıyordu.

Boğazımı temizliyip Fırata döndüm "Dayım" Diye sessizce fısıldadım. Ben konuştuktan sonra gülümsedi ve dayıma bakmaya devam etti.

"BARİŞ ABİİİ!" Arkadan gelen sesle gülerek eğilip kollarımı açtım. Anında bana sarılan çocukla gülmem kahkahalara döndü.

"Gelmiş benim baş belam" Güney geri çekilerek dudaklarını büzdü "Özlemedin mi beni" Nerdeyse ağlicak gibi çıkan sesiyle gülmemi tutup konuştum.

"Sen beni ne kadar özledin" Güney kollarını iki yana gererek açtı. "Bukadar özledim! Sen beni ne kadar özledin" Gülümsedim  "Ben daha çok özledim"

Gülerek bana tekrar sarıldığında onu anında kucağıma aldım. Bacaklarını belime sarmaya çalışması beni güldürmüştü. Daha 6 yaşındaydı ve oldukça fazla enerjikti.

Dayım Fıratlara bakarak konuştu "Misafirim var? Yanlış bi zamandamı geldik?" Annem konuşmadan konuştum "Dayı arkadaşlarım Efe ve Fırat. Efe okuldan Fıratta mahalleden"

Kucağımdaki çocuğu tutarak dayıma bakmayı sürdürüyordum. Dayım Fıratı iyiden iyiye süzdü, sonra bana döndü.

"Mahallede böyle insanlardamı varmış? Genelde hepsi iti köpük oluyor" "Murat!" Annemin uyarıcı sesiyle sustu. Dayım 30 yaşına girmek üzereydi ama ona rağmen bazen 10 yaşındaki çocuklara dönüşüyordu.

Bu yüzden Güney için şanslı diyordum hep. En azından benim gibi bi babası yoktu.

Dayım boğazını temizledi "O nerde?" Babamdan bahsediyordu. Babamın bize yaptıklarından hiçbir şekilde haberi yoktu. Annem asla söyleyemiyordu, çünkü babamın ona zarar vermesinden korkuyordu ki yapardıda.

Onun tanıdıkları çoktu, bir lafıyla dayımın hayatını alt üst edebilirdi.

Hiçbir olayı bilmesede babamdan hiç haz etmezdi. Bazen acaba biliyormu diye düşünüp ona sorduğumda 'Nedenini bilmiyorum ama onun suratını gördüğüm an tükürmek istiyorum' demişti. Kardeş yüreği demek, anlıyordu bi şekilde.

"İşi vardı dışarda geç gelir" Yine annem ve yine yalan. Bu yalanlardan bıkmıştım, ama başka şansımız yoktu.

"İyi" Sonra Fıratlara döndü "Ee siz nerden buldunuz bu asosyal manyağını?" Yüzümü buluşturdum, hep asosyal olmamla dalga geçerdi.

Bir nevi kendine göre beni cesaretlendirip gaza getiriyordu.

"Murat sen çok mu sosyalsin?" Arkadan yengemin gelmesiyle tekrar gülümsedim. Kadro hemen hemen tamamlanmıştı.

"Hoş geldin" Annem gülümseyerek yengeme selam verirken yengemde cevap vermişti. O sırada Güney kucağımda doğrulmuş dik dik Fırata bakıyordu. Ben bişi demeden parmağıyla Fıratı gösterdi

"O abinin gözleri çok güzel" Fırata baktığımda göz göze gelmiştik. Güney'in dediği hoşuna gitmiş gibi görünüyordu. Dayımlar annemle konuştuğu için Fırata bakarak gülümsedim