Sen Başkasın Yesari BxB

41.

41 kere maşşallah püğ püğ püğ!

41. Bölümün hayrına okurlarımın azına edermıyım? Bence ederim :)

-
-
-

Gözlerimi açtığımda bulunduğum ucu bucağı görünmeyen beyaz renkli odayla kaşlarımı çattım.

Ne ara geldim ben buraya? Efe nerde? Özgür nerde? Fırat nerde? Herkes nerde?

Korkudan kasılan karnımı önemsemeden yürümeye başladım. Ucu bucağı görünmüyor derken yanılmamıştım. Çünkü sanki yerimde sayıklıyor gibi hissediyordum. Sanki hiç kademe kaydedememiş gibi.

Aniden gelen tuhaf bir dürtüyle arkamı döndüm. Gördüğüm şey karşısında gözlerim şokla açıldı. "A-anne?" Annem ayakta durmuş bana bakıyordu. Bakıyordu ama annem gibi değil, başka biri gibi bakıyordu.

Annemi süzdüğümde hertarafının kan içinde olduğunu gördüm. Yüzündeki kurumuş kana inat vücudundaki kıyafetlerin üstündeki kan tazeydi.

Ona seslendiğimde yüzünü buruşturdu. Sanki iğrenç birşey söylemişim gibi. "Senin yüzünden." Dedi sadece. Korkuyla yutkundum. "N-ne benim yüzümden anne?" İlk beni baştan aşağı süzdü. Ardından kendi üstünü gösterdi.

Kendi vücudunu gösteren parmak bana dönünde boğazımda büyük bir yumru hissettim. Nefes almamı engelleyecek kadar büyük bir yumru.

"Senin yüzünden." Dedi yine. Kafamı salladım "Hayır. Ben bişey yapmadım!" Sesim titrerken annemin arkasından bir beden daha çıktı. "D-dayı?" Dayımda annemle aynı bakıyordu bana. İğrentiyle.

"Senin yüzünden." Dedi o da parmağıyla ilk annemi sonra beni gösterdi "Senin yüzünden." Gözlerim dolarken arkadan yengemle Güney çıktı. Onlarda aynı şekilde bakıyorlardı bana. "Yenge?" Sesim titrerken o bunu önemsemedi. "Senin yüzünden." Dedi oda acımadan.

Kalbim deli gibi depara çıkarken terlediğimi hissettim. Güneye döndüm. Gülümseyerek kollarımı açtım. "Güney? Gelmicekmisin?" Sesim titremesi artarken Güney parmağıyla beni işaret etti. "Senin yüzünden." Sertçe yutkundum. Hepsine göz gezdirdiğimde aynı anda konuşmaya başladılar.

"Senin yüzünden.", "Senin yüzünden.", "Senin yüzünden." , Aynı anda hiç durmadan aynı cümleyi tekrar ettiler.

"Senin yüzünden."

"Senin yüzünden."

Benim yüzümden...

"Hayır!" Diye bağırıp kulaklarımı kapattım. Kafamı eğdim ve gözlerimi sıkıca kapattım. Şuan sadece Fıratı istiyordum. Fırata sarılmak ve herşeyi unutmak...

Kulaklarımı kapatmama ramen sanki kulaklarımı kapatmamışım gibi seslerini çok net duyuyordum.

Ses çekilmiyecek raddeye geldiğinde sustular. Korkuyla gözümü açıp kafamı kaldırdım. Dayımlar gitmişti. Sadece annem vardı.

Kulaklarımı açtığımda annem tekrar elini kaldırdı. Ama bu sefer beni değil arkamda bir yeri gösteriyordu.

Titreyerek arkamı döndüğümde gördüğüm şeyle hıçkırıklara boğulmak istedim. "F-fırat!?" Fırat dizlerinin üstünde yerdeydi ve elleri arkadan bağlıydı.

Arkasındaki beden kafasına silah tutuyordu. Fıratın arkasındaki bedenin yüzüne baktığımda kaskatı kesildim. "B-baba." Babam yüzündeki pis sırıtışıyla namluyu Fıratın kafasına dayamıştı.