Sen Başkasın Yesari BxB

20.

"Bir daha olmasın!"

Dediği şeyle afalladım. Tamam haklıydı ama bu kadar sert söylemesine gerek yoktu diğil mi?

Efe aniden gülmesini kesmiş bi bana bi Fırata bakıyordu. Sanırım ilk defa Fırattan ürkmüştüm. Bu neydi şimdi?
Elimi omzuna attım

"Fırat ben cidden özür dilerim yanlış-" Elimi tutup hızla omzundan çekti. Ayaklanıp "Ben bi Özgüre bakıyım" Diyerek gitti. Ben şok içinde dona kalmıştım. Peşinden bile bakamamıştım.

Gözlerimin dolduğunu hissettim, daha dün beni kucağında taşıyan adam şimdi omzuna dokunmamdan rahatsız olmuştu?

Benim salak kafam! Bana yardım etmişti sadece! Bende saçma anlamlar yükleyerek.

Yutkunarak kendime geldim ve Efe döndüm. Efe üzüntü içinde yüzüme bakıyordu. Onu üzmemek için gülümsedim

"Noldu be yüzün düştü?" Bi an afalladı. Sanırım benim böyle olmamı beklemiyordu.

Gerçi bende beklemiyordum, o da ayrı konuydu.

Efe bişey söylicekken ikimizin telefonuna da aynı anda bildirim gelmesiyle telefonlarımıza baktık. Ekranda okul gurubundan geldiğini gördüm. Telefonu elime alıp baktığımda sınıfların değişceğine dair bi mesaj vardı. Alta PDF olarak herkesin yeni sınıfları atmışlardı.

Bu normaldi, her yıl okul açıldıktan bir kaç ay sonra sınıfları ayırırlardı. Çalışkanları bir sınıfa orta notluları bi sınıfa tembelleri bir sınıfa toplar öyle devam ederlerdi.

Benim notlarım ortalamaydı, ama Efe'nin ki nasıldı? Ona baktığımda telefonda elini kaydırdığından sınıfına baktığını anladım. PDF ye tıklayarak kendi ismimi aradım. Okulda 8 tane 12. Sınıf vardı. Evet oldukça büyük bir okulumuz vardı.

Sonunda ismimi bulduğumda sınıfıma baktım. 12/B, Efe'ye baktım.

"Sınıflar değişmiş, sen hangi şubedesin?" Kafasını kaldırıp bana baktı. "B'ye almışlar beni" Gözlerim açıldı "Yemin et!"

Kafasını sallayıp ekranı gösterdi. Hızla bende ekranı gösterip "Bende!" Diye bağırdım. O an ikimizde sevinçle ayağı kalkıp birbirimize sarılarak zıplamaya başladık.

Sanki üniversite sınavından geçmiştik. Bizdeki mutluluğa bak.

"Ne diye tepiniyorsunuz be!" Efeyle ayrılıp sesin sahibine baktık. Özgür ağırlığını Fırata vererek yürüyordu ve bize bakıyordu. Efe heycanla atıldı

"Okulda sınıflar değişmiş, ve Barışla aynı sınıfa denk geldik!" Tekrar mutlulukla bana sarıldığında bende aynı şekilde sarıldım ona. Fırata hiç bakmadım, çünkü biraz kırılmıştım.

"Tepinmeyin tamam. Hadi oturun sizi izlerken yoruldum he! Ne bu enerji?" Efe sinirle çekmirdi "Kes be! Karışma bize! Şuan moralimizi kimse bozamaz dimi!"

Sonda bana bakarak konulmuştu. Hızla kafamı salladım. "Evett!" Tekrar Efeyle birbirimize sarıldık. Sonra birden durdum ve ondan ayrıldım.

"Yarın okul var? Ben bu gece sizdeyim? Çantam! Çantamı nasıl alcaz?!" Efe ofladı "Bunumu dert ettin şimdi! Yakın buraya gidip alırız!"

"Hayır!"

Fıratın bağırmasıyla ona döndüm. Ona bakarken yüzümü ifadesiz tutmaya çalıştım. Abartı bi tepki vermişti

"Hayır?" Efe sorarcasına Fırata baktığında Fırat bana baktı. Gözleriyle gidemiceğimi söylüyordu. Eğer 10 dakika önce böyle baksa onu hiç zora sokmazdım.