Sen Başkasın Yesari BxB

10.

Gözlerimi yavaşça arladım. Etrafa bakarak doğruldum, ev sessizdi. Hemde çok garip bir şekilde sessizdi.

Neden bu kadar sessiz olduğunu anlamadım. Normalde bağırışların eksik olmadığı ev niye şuan sessizdi?

Saate baktığımda akşam olduğunu gördüm. Cidden gün boyu yatmıştım. Karnım kasılıtken en son dün Fıratlarla yemek yediğimi hatırlatıp ayaklandım, bişeyler yemem gerekiyordu. Yoksa her an düşüp bayılabilirdim.

Mutfağa girip dolaba göz atmaya başladım. Açtım, yemek yemem lazımdı, ama midem aşırı bulanıyordu. Sanki yediğim anda kusacak gibiydim, karnımdaki yaralar yüzünden olduğuna emindim.

Başım dönmeye başlarken telefonuma gelen bildirim sesiyle kafamı iki tarafa sallayıp kendime geldim. Telefonu alarak isme bakmadan üstüne tıkladım

Fırat: Kapıdayım, müsait misin?

Ekrana bakarken sırıttım. Bilerek yapıyordu sanki.

Barış: Evet, bekle açıyorum

Adım attığım anda hızla sandalyeyi tuttum. Sanırım bu açlık beni çok kötü yapmıştı. Sadece 2 dakika sonra yemek yicem zaten, sadece 2 dakika daha dayanıcaktım. Kendime cesaret vererek baş dönmemi umursamadan yürüdüm.

Kapının önüne gelip kapıyı açtım. Fıratın güler yüzü beni karşılarken zorla bende gülümsedim. Bir anda gülümsemem soldu, kusucam gibi hissediyordum.

Zar zor kapının kenarını tuttuğumda Fıratın gülümsemesi soldu. "Barış iyimisin?"

Kafamı kaldırıp tekrar ona gülümserken bir anda gözümün karardığını hissettim. Vücudum işlevini kaybederken en son duyduğum şey Fıratın sesiydi.

-
-
-

-Yazardan-

Fırat hızla önündeki bedeni sararak düşmesini engelledi. "BARIŞ!?"

Sesi üzüntüyle çıkıyordu, ne olmuştu da birden yığılmıştı karşısındaki beden.

Anımda Barışı belinden ve dizinin altından tutarak kucağına aldı. Evin içine girip kapıyı örttü. Hızla Barışın odasına ilerledi

"Barış, Barışım lütfen uyan. Siktir! Ne oldu birden de yığıldın kaldın!? Barış. Yavrum lütfen" Barışı yatağa uzandırıp ateşine baktı. Ateşi yoktu. "Seni tek bırakan aklımı sikiyim ben!"

Barışın yanına oturdu ve elini saçlarına attı. "Uyan lütfen kafayı yicem. Hastaneye de gidemem of! Amına koyayım ben böyle işin!"

Barışta bir kıpırdanma olunca hemen Barışa dahada yaklaştı "Barış. İyimisin? Hadi aç gözlerini"

Barışın gözleri açılmamıştı ama hafiften kaşlatı çatılıyordu. Fırat ayaklanıp mutfağa gitti, açık buzdolabını görünce yemek yemediğini anlaması zor olmadı.

"Ne zamandır aç acaba!?" Kendi kendine sinirlenirken dolaptan birkaç bişey hazırlamaya başladı. Kahvaltılık birkaç şey hazırlarken kapı çaldı. Açıp açmamak arasında kalırken kapı daha sert çalınında sinirle kapıya yürüdü.

Kimdi bu şimdi?

Kapıyı açtığı anda gördüğü bedenle afalladı. 'Siktir' diye geçirdi içinden.