TOHUM

BÖLÜM 33 - YERALTI

Tom Odell- Another Love

Hatırlatma:

Attığım okun kalbine geldiğini bilerek arkamı döndüm. Sanki ok ona değilde benim kalbime saplanmışcasına sarsılmıştım. Azğımda metalimsi bir tat, başımda zonklayan bir acı ve kalbimde derin bir sızı vardı. Zar zor görebildiğim gözlerimi açmaya çalıştım, her yer kırmızı alevlerle parlıyordu ve melekler oradan oraya kaçmakla meşguldu. Başımda şiddetli bir ağrı patladı. Görüşüm bulanıklaşırken bedenim ağırca yere çakıldı. Yerin bedenimde bıraktığı hafif sızıyı ve soguğu hissettim. Ardından her şey karardı ve yakıcı alevlerin yerini tıpkı ruhumdaki gibi derin bir boşluk aldı.
*******

Karnımın içinde küçük bir nokta, etrafına ince bir sızı yayıyordu. Elimi kasıklarıma götürdüm ve bastırdım, tanıdık sesleri duyana kadar henüz nerede olduğumdan bi haberdim.

" Bunu yaptığına inanamıyorum Jack!" Hayretle soluyan kişi Athenaydı. Duyduğum isim karanlık zihnimi aydınlattı, bana yaptığı ihaneti hatırlamak unutulmuş bir yarayı deşmek gibiydi.

" Bi şey yaptığım yoktu Athena! Onu öldürecek değilim."

Sesi içimde koca bir acıya neden oldu. Sevdiğiniz bir insanı kaybettiğinizi anladığınızda, bir parçanızı onunla birlikte koparıp atıyordunuz. Jack benden bir parçadan fazlasını çalmıştı. Şimdiyse o parçanın eksikliğini öfkem dolduruyordu.

" Dışarı çık Jack! Uyandığında seni görmek isteyeceğini sanmıyorum."

Tüm hücrelerimin aksine onu görmek istemiyordum. Belki de birkez daha ona inanmaktan korkar olmuştum. Zira içimde bir yer, gerçekleri bildiği halde hala deli gibi her şeyin yalan demesini bekliyordu.

Sertçe çarpan kapı yeri salladı. Gitmişti. Aslında hiç olmadığı gerçeği boğazımı yaktı. Göz yaşlarım sınırlarını zorlarken onları zorlada olsa yuttum. Onun için ağlamayacaktım! Arkamdan çevirdiği işlerden sonre değil..

" Kalkabilirsin, istemediğin sürece buraya girmesine izin vermeyeceğim."

Gözlerimi araladım, Athena başucumda ayaktaydı. Derin bir nefes verip doğrulmaya çalıştım ve kasıklarıma giren ince sızıyla dişlerimi birbirine bastırdım. Bedenim bile bana acı vermek için elinden geleni yapıyordu.

" Daha iyi misin?"

Başımı salladım, Jack'in alışagelmiş siyah yatağında değil, hiç tanımadığım bir yerdeydim. Boş, yıkık dökük bir odada, buraya sonradan konduğu belli olan yatağın üzerindeydim. " Nerdeyiz?"

" Anton'un seni bulamayacağı bir yerde, yerin yedi kat dibindeyiz."

Anton beni bulsa acaba Jack'in bana yapamayacağı neyi yapar demek istedim ama sustum. Athena olanlardan sorumlu değilken ona hesap soramazdım.

" Burdan gitmek istiyorum."

" Zaten çok fazla duracağımızı sanmıyorum. Jack en kısa sürede--"

Sözünü kestim," Tek başıma Athena!" Gözlerimi gözlerine sabitledim."Burdan tek başıma çekip gitmek istiyorum!"

Yüzünde elinden bir şey gelmiyormuş gibi bir ifade oluştu." Jack'in buna izin vereceğini sanmıyorum."

Dişlerimi birbirine bastırdım. Bir nevi içimdeki sızıyı görmezden gelmeye çalışıyordum. " Ondan izin istemiyorum."

" Rosalie.."

Sinirle soludum, "Yapma Athena! Onun çevirdiği işleri destekliyor musun?"

" Hayır elbette!" Elini dizime yerleştirdi ve eğildi. " Söylenenlerin doğru olduğunu biliyorum ama..." Sustu. " İnan bende en az senin kadar ona kızgınım. Ama Jack'in sana zarar vermeyeceğine eminim."