The Soulmate / Minsung

18.Bölüm

Minho:

Bu gün okula gitmek istemiyordum, hemde hiç. Fakat ben bunları düşünürken kendimi okul kapısı'nın önünde beklerken bulmuştum. Sınıfa girdiğimde her zamanki gibi Hyunjin'i Felixle konuşurken gördüm. Bazen bu kadar yakın olmalarına özeniyorum, neden bizde Jisungla böyle olamıyoruz? Yanlarına giderken ruhsal açıdan ne kadar dağıldığımı belli etmemeye çalışıyordum.

"N'aber Lino, dünden sonra bitkin görünüyorsun. Dağılmış gibisin. "

Tabikide fark etmişti. On yıllık arkadaşım bunu fark etmeyecek de neyi fark edecek ki?

"Geç uyudum da... "

Dedim yalandan gözümü ovalayarak.

"Ee şu iddia işi nasıl gidiyor? Dün ettiğin iki cümleden batırdığın belli. "

Diye laf attı Felix. O bile batırdığımı fark etmişti.

"Bilmiyorum, düşünecek zamanım olmadı. Ama başka birini bulmak üzereyim. "

"Jisung'la olmadı yani? "

"Aynen olmadı! Bu konu daha fazla ilerlemeden kapatsak mı artık? "

"Pekala... "

Felix Hyunjin'in kulağına bir şeyler fısıldayıp yanımızdan ayrıldı.

"Hyunjin ben Jisung'un olanlardan sonra şu yazlığa geleceğini düşünmüyorum... "

"Ne olayı? "

Derin bir nefes alıp anlatmaya başladım.

"Dün neredeyse herkes çıktığında şu iddia'yı ilerletmenin iyi olacağanı düşündüm. O sınıfta çantasını falan toplarken-"

Etraftakiler duymasın diye iyice eğildim.

"Aniden onu duvara yaslayıp öptüm. "

Hyunjin bana garip garip bakmaya başlamıştı bile.

"Normalde devamının gelmesini ister sanıyordum fakat tekrar öpmeye kalktığımda beni itip sapık olduğumu söyledi ve gitti işte... "

"Dramalar da görüp de mi böyle bir şey yaptın anlamıyorum cidden. Ama sonra aranız düzeldi değil mi? "

"Hayır, hatta olması gerektiği gibi eskisinden de beter oldu... "

"Mesela? "

"Numaramı silmiş, benimle konuşmuyor, yüzüme bıçak zoruyla bakıyor gibi ve iki kelimesinden biri ise tam bir sapık olduğum... "

Keşke bende sizin gibi rahat davranabilseydim, diye düşünüyorum bazen.

"Bak sana burada oturup ilişki tavsiyesi veremem, ama yardım edebilirim. "

Bunu derken masaya yaslandı.

"Nasıl yani? "

"Şöyle yani Minhocum, ilk adım, ona bize yaklaştığın gibi yaklaşman lazım. "

"Sizin gibi mi? "

"Hm hm. Sanki bir yabancıya bakıyormuşsun gibi. Mesela otururken aranıza bir yastık falan koy işte. Hiçbir şekilde eskisi gibi temas etme. Yada bize etmediğin gibi, herneyse."

Şimdi garip garip bakma sırası bana gelmişti.

"Sizinle hiç temas kurmuyor muyum ben? "

"Aynen öyle. "

"Özellikle de seninle mi? "

"Hm hm. "

"İt Hyunjin saçmalama! daha geçen hafta yatağımdaydın! "

Ben bunu sesimi yükselterek söylediğim için herkes bize döndü.

"Ne bakıyorsunuz?! Hiç arkadaşıyla uyuyan birini görmediniz mi?! Önünüze dönün şimdi! "

Göz devirerek tekrardan bana baktı.

"O yatak olayına girme şimdi. Bana bak, sen yatağında benim yerime Jisung ile uyanmak istiyor musun? "

Yüzümü istemsizce ekşittim.

"Seninle uyanmak mı? Söyleme şunu! "

"Cevap ver Lino! "

Onunla uyanma fikrini hızla aklımdan silip diğerine odaklandım.

"Aslında...isterim gibi. "

"Ne gibisi? İster misin istemez misin? "

"Of tamam ya, isterim. "

Yüzünde bir gülümseme oluştu.

"O zaman beni dinle. "

~~

Okul çıkışında her zamanki gibi bizimkiler ile sohbet ediyordum. Daha doğrusu edilen sohbeti dinliyordum da olabilir. O sırada Jisung'un okuldan çıkmakta olduğunu gördüm ve hiç düşünmeden hızla yanına koştum.

"Hâlâ affetmedin mi? "

Yüzüme bile bakmadan yürümeye devam etti.

"Özür dilerim işte, daha ne yapayım? "

Cevap vermedi.

"Bari konuşamaz mısın-"

"Ne zaman gideceksin? "

"Nereye? "

"Benden uzak bir yere. Arkadaşlarının yanına mesela. "

"Hadi ama, ne istersen yaparım. Yeter ki beni affet. İkimizi de yine eskisi gibi mutlu görmek istiyorum..."

"O zaman yanımdan gitmek ve benimle bir daha konuşmamak ile başlayabilirsin. Seni bilmem ama ben mutluluktan havalara uçarım. "

Sahte bir gülümseme ile beni hızla arkasında bıraktı. Of, bende hâlâ neye çabalıyorsam. Beni bırak dost olarak görmeyi, düşman olarak bile görmediğine eminim. Beni hiçbir şeyi olarak görmüyor, ve buda beni korkutmaya başladı...