The Soulmate / Minsung

34.Bölüm

Jisung:

Yatak odama giderek üstümü değiştirdikten sonra yorganı çekiştirerek düzelttim. Pek bir şey yapmasak da kıpırdanmalarım yüzünden yorgan bozulmuştu. En sonunda da elime telefonumu alarak bakınmaya başladım.

"Yine mi odana kaçtın? "

Minho kapıdan girerek yanıma geldi.

"Oturmaktan en keyif aldığım yer burası diyelim. "

"Hmm öyle mi? Oysaki ben oturmaktan en keyif aldığın yerin benim kucağım olucağanı düşünmüştüm. "

"Başlama yine... "

Yavaşça yanıma yatıp kafasını dizlerime koydu.

"Neye bakıyorsun? "

"Hiçbirşeye. Birisiyle konuşuyorum. "

"Kiminle? "

"Boşver."

Tam yeni gelen mesaja cevap vericektim ki telefonumu elimden hızla çekip aldı.

"Napıyorsun!? "

Mesajın kimden geldiğine baktığında derin bir iç çektim. Bunun için mi aldı telefonumu?

"Neden Seung ile konuşuyorsun? "

"Konuşmayıp da n'apıyım? Arkadaşım değil mi? "

Telefonu bana geri verdi.

"Hemen de kaynaşmıssın. "

Yatağın yanındaki çekmeceye koydum.

"Minho, "

"Hmm? '

"Dışarıya mı çıksak? "

"Neden, sıkıldın mı? "

"Evet. Çıkacak mıyız? "

"Tamam çıkalım. Nereye gitmemizi
istersin? "

"Kafe derdim ama hep oradayız zaten, "

"Bak ne diyeceğim, "

Kucağımdan kalktı.

"Saat 19:06 da bir tane vapur turu vardı. Ona gidelim mi? "

"Olur! Ama başkalarını da çağıralım. İki kişi bayar biraz. "

"Peki, kimler gelsin istersin? Aslında sadece dört ya da beş kişi seviyor vapur turlarını. "

"Kimler? "

"Seungmin, Hyunjin, Jeongin ve Bangchan. "

"Tamam sen onlara yazarsın o halde. "

Yataktan kalkıp saate baktım.

"Saat 18:47, hızlı olsak iyi olur. "

~~

Bir kaç dakika sonra vapurların olduğu yere gelmiş, çocukları bekliyorduk.

"Selam! Umarım çok geç kalmadık. "

Dedi Jeongin.

"Eğer kalsaydınız sizi almadan tekneye binerdim,o yüzden hayır. "

"Alıştığımız Minho işte, ee Jisung sen nasılsın? "

"İyiyim, hadi gelin bir an önce. "

Hızla vapura bindik, saat akşam yedi idi ve yıldızlar gökyüzünde yerlerini almışlardı.

"Pekala, neden bizi de çağırdığınızı söyleyecek misin? "

Diyerek yanıma geldi Bangchan.

"Sadece iki kişi sıkılırdık, bu kadar. "

"Başka bir şey yok mu yani? "

"Hayır."

İç çekerek korkuluklara yaslandı.

"Minho ile aranız nasıl? "

"Normal, iki arkadaşın arası nasıl olursa öyle."

"Ama biz o şekilde düşünmüyoruz. "

"Neden? "

"Hyunjin bu gün evine daha girmeden senin inlemelerini duymuş. Ve Minho ile olabileceğini söyled-"

"Atmış işte bir yerlerinden. Ben eve gider gitmez yattım, tabi o gelene kadar. "

"Emin misin? "

"Evet."

"Bence değilsin. "

"Of uzatma şunu. Eve gidince yattım, tamam mı?! "

"İyi, sen öyle diyorsan. "