The Soulmate / Minsung

46.Bölüm

Minho:

Okula ilk geldiğimizde Seungmin ve Bangchan koşarak yanımızda bitmişlerdi.

"Nerdeydiniz siz kaç gündür? Müdür sizi arayıp duruyordu. '

Jisung bana mahçup bir ifade ile baktı.

"Hastaydık, o yüzden gelemedik. "

"İkiniz de mi? "

"Evet ikimizde... "

Jisung'un elini tutarak ikimiz de okula doğru ilerledik.

"Jisung fazla gergin görünüyor. "

Diye fısıldadı Bangchan.

"Ne yaptın çocuğa? "

"Ne yapabilirim en fazla? Başlama yine ilk dakikadan. "

"İyi öyle diyorsan. Ayrıca senin yerinde olsam hiç oyalanmadan müdürün yanına giderdim. "

Yürürken tek fark ettiğim herkesin bize garip garip baktığı oldu. Bir kaç gün okula gelmememiz bu kadar dikkat çekmiş miydi cidden?

"Seung, neden bunlar bize bakı-"

"Okulun sayfasından birisi saçma sapan şeyler yazıp duruyor, o yüzden... "

"Mesela? Herkesin bize bakmasını sağlayacak kadar kötü olmasa gerek. "

"Kendin bak. "

Telefonunu çıkartıp bana uzattı.

"Bu ne? "

"Okursan görürsün işte. "

Son bir kez Jisung'a bakarak habere odaklandım.

*Okulumuzun sevilen öğrencisi Lee Minho'yu böyle birisi ile düşünebiliyor musunuz? Çok saçma bir ikili de olsa peşinde onca kız varken bu Han Jisung denen çocuğa aşık olması fazlası ile saçma. Ve dahası da var, bu saçma ikili geçen haftaya kadar sinemada görüldü. İlk başta sevgili olduklarına dair düşüncelerimiz vardı, şimdi ise birkaç gün öncesinden bir görüntü yakaladık. *

Haberi içimden okurken fark etmeden sinirle yumruklarımı sıkmaya başlamıştım.
Bu yazının altında ise Ivan bizi görmeden önce Jisungu öptüğüm bir resim vardı. Peki bunu nasıl çekmişlerdi?

*Çok garip değil mi? Birkaç hafta önce 'Jenny' isimli Avustralya doğumlu bir kız ile çıkarken şimdi de Han Jisung ile çıkıyor. Size kötü haberlerim var kızlar, sevgilisi olmak için çabaladığınız Lee Minho çoktan kendine bir tane buldu. *

Sinirle bunu yazan kişinin adına baktım. Ama ismi ve diğer her şeyi saklıydı. Sanırım bu haberi yayınlıyınca başına alıcağı belaları bildiğinden tedbirli davranıyordu.

Sakin olmaya çalışarak telefonu Seungmine geri verdim.

"Bende daha ne kadar saçmalayabilirler diyordum. "

Böyle söylüyordu ama farklı şeyler düşündüğüne emindim.

"Gerçekten ne düşünüyorsun peki? "

"Hm? "

"Gerçekte ne düşündüğünü soruyorum. "

"Ne düşünebilirim ki? Biraz fotoshop ile yapılmayacak şey yoktur. "

Jisung'un elini yavaşça bıraktım. O bana soru sorarcasına bakarken sınıfa gelmiştik.

"Neyse boşver. Sen ne diyorsun Chan? "

"Bunu yapanı bulalım diyorum. Çok sinir bozucu değil mi? Belki de haberi yazan kişi dibinde duruyor ama hiçbirşey bilmediğin için bir halt yapamıyorsun. "

"Ne demezsin..."

Bangchan ve Seungmin'in yanından ayrılarak Jisung'un sırasının oraya gittim.

"N'oldu,gergin misin? "

"Yok ya, Seungmin biraz darladı da. "

"Sahi sana ne gösterdi? Kötü bir şey olsa gerek çünkü ondan sonra böyle oldun. "

"Önemli değil. Neyse birazdan ders başlar zaten. Gidiyorum ben. "

O da benim gibi bir kaç saniye öncesine kadar yan sınıfta olduğumu unutmuştu herhalde.

"Merak etme, bir yolunu bulup yanına geleceğim. "

"Sıkıntı değil. Elli dakika seni görmezsem bir şey olmaz. Ders bitiminde müdürün yanına gideceğiz unutma. "

"Tamam biliyorum ama derslerde de benimle olmak istemez miydin cidden? "

"İsterdim tabi ki! Böyle soru mu olur? "

"Güzel, o hâlde yakında bu sınıfa gelirim. "

"Nasıl yapıcaksın ki? Dönem sonunda böyle bir şeyi kabul etmezler. "

İşte o sırada aklıma harika bir fikir gelmişti.

"Bu zamana kadar isteyip de yapamadığım bir şey gördün mü? "

Sessiz kalmasından cevap belli olmuşt Gülümseyerek yanağına bir öpücük kondurdum. Ben bunu yapar yapmaz geri çekilip etrafa bakmıştı. Sınıfta kimse yoktu, olsa da fark etmezdi zaten çünkü herkes sevgili olduğumuzdan haberdardı.

"Görüşürüz."

Dedim ve hızla sınıftan çıktım. O hesabın kime ait olduğunu bulmam gerekiyordu, ve bu artık bir şaka ise bile sınırı çoktan aşmıştı.