Ang Junjun Ko | BL [✔️ COMPLETED]

Chapter 12

Kyle Enrico Salvador
─── ･ ｡ﾟ☆: *.☽ .* :☆ﾟ. ───

Nagising ako dahil may kung anong nakapulupot sa akin.

Pagmulat ko, mukha kaagad ni Junjun ang tumambad sa akin. Nakapikit ito na parang natutulog. Nakasiksik ito sa taas ng dibdib ko, at yung isang braso niya ay naka-yakap sa bewang ko. Ginawa naman niyang unan yung isang braso ko, at gaya ng pwesto niya, nakahawak din ang braso ko sa bewang niya.

Napabalikwas ako nang ma-realize ang pwesto namin ngayon.

Magkayakap kaming natutulog.

Tinanggal ko ang kamay ko sa bewang niya. Hindi ko maipagkakaila na maliit ang bewang nito at tila kasya sa mga kamay ko.

Shit. Anong pinagsasasabi ko?

Tinanggal ko din ang braso niya na nasa bewang pero binalik niya lang ito sa dati nitong pwesto. Iniisip ko tuloy kung nagtutulug-tulugan ba to.

Pinagmasdan ko ang mukha niya. Wala naman, para lang talaga siyang isang buhay na tao. Di mo aakalain na multo ito. Napansin ko din na mahaba pala ang mga pilik mata niya. Meron din itong bangs na humaharang sa mga mata niya at hinawi ko iyon.

Hindi naman ito ang unang beses kong nahawakan ang mukha ni Junjun. Malambot at makinis ito na parang bata. Kutis mayaman kumbaga. Dinako ko ang daliri ko sa ilong niya, pababa sa labi niya.

Shit.

Parang napaso sa apoy ang daliri ko nang ma-realize ko kung anong ginagawa ko.

"Hmmm~ Good morning pogi~"

Halos mapatalon ako nang biglang nagsalita si Junjun. Binuksan niya ang mata niya at tumitig sa akin. Tinulak ko siya palayo sa akin dahilan para gumulong ito sa kabilang side ng kama.

"Like what you see?" ang sabi ni Junjun na inayos ang pwesto para makatagilid siya habang inaalalayan ng isang kamay nito ang ulo niya. "Libre hawak naman. Mamaya may bayad na yan."

Inirapan ko ang gago at sinipa paalis ng kama. Tawa lang ito ng tawa.

"Anong pinagsasasabi mo? Bumangon ka na nga!"

Bumangon na ako para mag-ayos. Balak ko kasing mag-grocery ngayon dahil wala na akong stocks na mapagkakasya hanggang sa makasahod ulit ako.

Paglabas ko ng sala nakita ko si Junjun na nakaupo sa sofa at nakatitig sa pinapanood niyang cartoon sa TV. Yung sisiw naman niya ay nakahiga sa tabi niya. Inuwi nga pala namin yung sisiw mula sa probinsya. Gusto daw kasing palakihin ito ni Junjun. Chikie yung pinangalan ng ungas sa kaawa-awang sisiw na blue.

Gumawa na ako ng almusal, kape at tinapay na masarap kahit walang palaman. Nung inalok ko naman yung isa, ayaw pa nito dahil plain daw. Arte.

Pagkatapos non ay nagpunta na kaming grocery store. Ito din yung pinuntahan namin noon. Naalala ko tuloy yung ginawang kalokohan ni Junjun na nauwi sa pag-aaway namin.

"What's so funny?" narinig kong tanong ng mokong. "And your smile is creepy."

Di ko namalayan na nangiti pala ako mag-isa. Agad kong iniba ang ekspresyon ko at patuloy na tinulak yung cart ko.

Napadaan kami sa mga shelf ng gatas at nagturo na naman ang gago. Gusto ba naman ng Enfakid?

"Ano ka ba? Sanggol ka ba?" mahinang tanong ko sa kanya habang tinulak palayo doon sa gatas ang cart. Medyo may mga tao kasi at baka may makarinig sa amin. Nalimutan ko pa magdala ng earphones.

"But I'm your baby!" naka-pout na sabi ng mokong.

Di ko napigilang ibato yung nahawakan kong balot ng Milo sa direksyon ni Junjun. Syempre hindi siya natamaan. At syempre nagtinginan sa akin yung mga tao.