EA III: Twisted Faith

chapter 1: boyfriend stranger

a/n: yey! sa wakas haha. i think i'm kind of free somehow. every weekends ang update pero pag sinipag ako at walang masyadong gagawin at ginanahan ako dahil sa mga feedbacks, baka magupdate ako ng maaga ^_^ thanks guys for supporting! okay, tbh last minute change of plans to haha. enjoy reading!

Chapter 1: boyfriend stranger

I found myself sa tapat ng duty free sa airport. Ofcourse, mas gusto kong dito ako manggaling para makabili din ako ng mga pasalubong and such. Para na talaga akong balikbayan ano?

Pumunta ako sa chocolates section. Namili na ako ng toblerone, mars, at syempre SNICKERS! Pati na din Kitkat, at kung ano ano pang chocolates mapwera sa cadbery kasi balita ko nakitaan to ng mers virus o kung ano mang tawag nila don.

Pumunta din ako sa shirts and accessories section. Bumili ako ng mga damit, bags and such para sa kambal kong kapatid. Uh, I'm such a sweetie sister. Ano daw?

Woah! May nakita akong dress and to tell you, ang ganda! Type ko haha. Papunta na ako nang biglang may nakadangi sa akin pero kahit na danggi lang yon tumigil pa din ako at humarap sa nakadanggi sa akin at magsosorry ako.

"sorry po" I said na ikinalingon nung lalaking nakadanggi sa akin.

"it's okay, umm sorry din miss" sabi niya matapos lumingon sa akin. Nginitian ko na lang sya at saka nagpatuloy ng paglalakad papunta sa dress na type ko!

...

Pasalubong kay nanay, check!

Pasalubong kay Rouie, check!

Pasalubong kay Robbie, check!

Pasalubong kay tatay, check!

Okay na! lumabas na ako sa airport at sumakay ng taxi papunta sa biyahe papunta sa bayan namin. Mahaba habang biyah din to at sana lang wag akong makatulog.

bakit ako nandito? simply because i decided to have some vacation. i need some rest. to tell yo guys, hindi ko sinabi sa iba at tumakas lang ako. maiintindihan naman siguro nila ako diba? i want to feel the care of my beloved family at makapag isip isip na din.

Joachim's POV

Kakagising ko lang at sa pagmulat ng mata ko, nakaramdam ako ng matinding kaba na para bang may mali. Napasinghap na lang ako at napailing sa naramdaman ko. Baka dala lang to ng panonood ko kagabi ng insidiuous two kasi balita ko may three na daw kaya tinapos ko muna ang two.

I did my routines. Wash face, take a bath, toothbrush and such. Hanggang ngayon nagiisip pa din ako kung pano ko mapapasagot si Roshan. Ang tagal na pero hindi pa din nagbabago ang nararamdaman ko para sa kaya. Solid diba?

Lumabas na ako ng kwarto ko at nagdiretso sa office ni Roshan. Aayain ko na siyang mag agahan kasi alam kong hindi pa siya nakain. Usually ganitong oras ay nagtatrabaho na sya at nasa office na. sipag no? isa yan sa mga qualities na minahal ko sa kanya.

Pagbukas ko ng office, wala siya? Ayaw na ayaw ni Roshan nang napunta ako sa kwarto niya o kahit na sino man except sa parents niya kaya hindi ko siya mapupuntahan don. Eh kaso, saan naman kaya siya talaga naroon?

Sayang at wala akong psychometry or anything na pwede kong magamit para mahanap si Roshan. Wait, nagmumukha na ba akong obsessed sa paningin niyo? Wala kayong magagawa kasi nagmamahal lang ako.

Naglakad lakad na lang ako ngayon sa corridor ng EA nang Makita ko si Pearl na patung na sa opisina niya.

"Pearl! Have you seen Roshan?" I asked. Napatigil siya at parang kinabahan? Mukhang nagiisip siya ng malalim o baka naman yung trabaho nya ang iniisip niya ng malalim?