EA III: Twisted Faith

chapter 41: shall they get married?

Roshan's POV

without saying a word, hinatid niya ako. buong biyahe, napaka tahimik. ayoko nang magsalita dahil baka hindi ko pa mapigilan. baka hindi ko pa mapigilan ang sarili kong yakapin siya at sabihin sa kayang ayos na ang lahat, na naaalala ko na siya, na mahal na mahal ko siya.

but in the end, i didn't dared to say anything. complete silence, dead air. nakakalungkot man, i have to do this for our future, hindi lang naming dalawa kundi pati na din ang buong mundo. kasalanan ko ito in the first place. i have to fix this mess before they destroy everything.

nadatnan namin si kuya Alex na nasa tindahan ng mga action figures sa mall. tuwang tuwa niyang nilalaro ang mga ito ng libre. he took his time. he enjoyed. ang tagal ko nang kilala si kuya Alex pero ngayon ko lang nalaman na mahilig pala siya sa mga action figures. 

"had a great time?" tanong ni kuya Alex sa amin pero none of us answered. tahimik at walang emosyon si Chim chim. nakukunsensya tuloy ako. dahil dito, ako na lang ang ngumiti at tumango sa kanya for an answer.

"shall i unlock the element?" he asked again.

tumango ulit ako for an answer. pero bago niya ito iunlock ay pumwesto ako sa huling pwesto ko. yung pwesto na pupuntahan sana ako ni Rence. and then he unlocked the element. everything went back to normal. people moved, walked and even run. nakita ko din si Rence na papalapit na sa akin.

"i found this, we should watch this together" he said as he showed me a dvd. tumango na lang ako and i smiled but i think it's a fake one. hindi ko kayang magbigay ngayon ng tunay na ngiti lalo na na nagbalik na ang ala ala ko.

i can see na ramdam niya na i'm not in the mood right now. but the funny thing is what he asked. 

"are you with someone?" he asked and roamed his eyes around and fortunately, hindi na niya makikita pa si Chim chim dahil umalis na sila ni kuya Alex.

umiling na lang ako as an answer. still, i can see that he's doubtful. " are you sure?" he asked once again and also, once again ay tumango ako.

"i think i saw him" i heard him whispered. kahit bulong pa ito ay narinig ko ito. i don't know but ever since that i regained my memory, my senses became sensitive. maybe some random effect.

"tara na, bayaran na natin yan para makapag movie marathon na tayo" he said and we headed to the counter para bayaran ang mga dvd's. bumili lang kami ng chips and drinks tapos nagtungo na kami sa parking lot kung nasaan ang kotse niya at sumakay na dito para umuwi.

parang ang haba ng biyahe. nakakabingi ang katahimikan. he didn't speak, nor did i. iniisip ko kung paano ko maitatanong sa kanya ang mga bagay na gusto kong itanong sa kanya nang hindi niya nalalaman that i regained my memory. i really don't know how.

nakarating kami sa bahay at agad akong dumeretso sa kusina. i prepared us some snacks as he prepares the dvd player. nag gawa na lang ako ng pop corn, typical movie marathon lang naman ito.