Merhaba arkadaşlar. Hayırlı geceler. Bölüm geçte olsa yayınlandı. Üzülerek söylüyorum ki 3000K okuyucusu olan bir hikayenin beğeni sayısı 600'e çıkmaması gerçekten şevk kırıcı. Neyse hikayeyi uzatmayı düşünüyordum ama emeğe karşılık alamayınca bitirmeye karar verdim. Birkaç bölüm içinde hikaye final yapacak. Hızlı bir final olabilir. Yeni bir site yapım aşamasındayım. Hikayelerimi orada yayınlayacağım ve okuyucular siteye kayıt yaptıran kişiler olacak. Kayıt yaptırmayanlara okuma kapatılacak arkadaşlar. En azından gerçek okuyucuları bu şekilde öğrenebiliriz. Site Ücretli olmayacak...
***
Genç kız yorgunluktan bitmiş durumdaydı. Günlerdir birkaç saatlik uykuyla idare ediyordu derin bir soluk alarak oturduğu koltukta geriye doğru yaslanmaya başladı. Kollarını kaldırarak bedenini esnetirken odasının kapısı tıklatılarak kapı aralanmıştı. Genç kız toparlanmaya çalışsa da geç kalmıştı.
"Seslendiği sanmıyorum. İçeri girmeden önce izin beklemelisiniz avukat bey!" dediğinde genç adam tek kaşını kaldırarak imayla gülümsemişti.
"Müsait olduğunuz söylendi komiserim," Ali bir haftadır konağa uğramayan genç kızın merkezde olduğunu öğrendiğinde hemen merkeze geçmişti. Karşısında oldukça bitkin görünen Efsun'a başını sallayarak "Biraz ara vermelisin. Çok yorgun görünüyorsun," dedi.
"Dinlenmenin zamanı değil çok iş var. Yakalanacak onlarca suçlu var."
"Tek görevli polis sen değilsin Efsun. Büyük annen seni çok merak ediyor," derken içinden sadece onun değil kendisinden merak ettiğini geçiriyordu.
"Bugün yanına uğrarım."
"Uğrama konağa gel Efsun. Ayrıca şu belgeye de imza atman gerekiyor." Ali genç kızın önüne belgeyi koyarken Efsun kaşlarını çatarak ona bakmıştı. Son dört gündür her yerde çökeltilen suç örgütleri hakkında haberler dört dönüyordu. Tüm haber kanalları ülke de başka haber yokmuş gibi her gün yakalanan suçluları ekrana çıkarıyor, günden bir türlü değişmiyordu. Efsun belgeye kısa bir göz atarken kaşları çatılmıştı.
"Bu nedir?"
"Tapu belgesi olduğunu anladığına eminim. İşlemleri başlatmam için imzan gerekiyor."
"Ne olduğunu görebiliyorum, nereden çıktı?"
"Konak... Dedem tarafından büyükannene bırakılmış. Şu anda abimin üzerinde görünüyor dolayısıyla Selcan halaya devretmek istedi ancak halam konağın sana devredilmesini istedi. Tabi birkaç mülk daha var." Efsun şaşkın bir şekilde genç adama bakarken devredilecek konağın ne kadar değerli olduğunu düşünüyordu. O konağı satarsa en az beş lüks daire alabilirdi. Tabi bu satışın gerçekleşmesi mümkün değildi.
"Abim öylece üzerinde olan tapuyu bana devredecek öyle mi?" Efsun'un sesinden şaşırdığı anlaşılıyordu.
"Evet neden şaşırdın?"
"Ne bileyim o konak çok değerlidir. Birden öyle bir mülkten vazgeçmek..."
"Erhan abi adil bir adamdır. Bu yüzden aşiretin başında o var. Kimsenin malında gözü yoktur. Dedem ona güvenmeseydi daha hayattayken konağı babamın üzerine yapmak yerine abimin üzerine yapmazdı. O da ailenin diğer üyelerinin bildiği gibi abim ailede en gönlü bol üyesidir."
"Aman ne güzel." Önüne sürülen belgeleri geri sürerek genç adam uzatmıştı.
"Ne oldu neden imzalamadın?"
"Önce ananemle konuşmam gerek. Sonra icabına bakarız. Şu anda işim başımdan aşkın bu işlere ayıracak vaktim yok." Ali kızın tavrına şaşırsa da belli etmemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVGİYE SUSAMIŞ KALPLER
General FictionHayat toz pembe değildi hiç bir zaman. Genç kadın mutlu olacağını düşündüğü bir evlilikten büyük darbeler alarak kurtulmuştu. Ancak geçmiş bir türlü peşini bırakmazken bir karar vermek zorunda kalmıştı. Ya kalıp kendinin ve bebeğinin hayatıyla oynay...