SEVGİYE SUSAMIŞ KALPLER

18. Bölüm

Umarım bölümü beğenirsiniz. Keyifli okumalar!

***

Genç adam karısının ardından iç çekerek bakarken aklında birçok düşünce vardı. Babaannesinin neden bu şekilde davrandığını çözmesi gerekiyordu. Amcası gerçek amcası değildi ve babasının bundan haberi olmadığını biliyordu. Yaşlı kadını durdurmanın tek yolunun bu sırrın perde arkasında saklı olduğunun farkındaydı. Kimden doğru bilgi alabileceğini düşünerek çalışma odasına doğru ilerlerken merdivenlerden çıkan çalışan kızdan çalışma odasına kahve istemişti.

Çalışma odasının kapısından içeriye girdiğinden odanın havasız oluşundan hoşlanmayarak pencereyi açıp içeriye temiz hava girmesini sağladı. Bir süre dışarıda ki manzarayı seyrettikten sonra odanın kapısının tıklatılmasıyla başını kapıya çevirdi.

"Gel," diye seslenen genç adam çalışan kızın elinde kahveyle odaya girip masaya yönelmesini izlemişti.

"Yonca Hanım geldi mi?" aklına gelen kardeşinin emanetiyle sormuştu.

"Geldi ağam, kendisi odasına çekildi."

"Öğretmen hanıma onunla konuşmak istediğimi söyle, müsaitse çalışma odasına gelsin." Genç adamın sözleriyle çalışan kız başını sallayarak odadan çıkmıştı. Kapının kapanmasıyla masaya geçen Erhan, bilgisayarını açarak planladığı yeni projesine göz atmaya başlamıştı. Birkaç dakika sonra odanın kapısı yeniden tıklandığında Yonca'nın içeri girmesi için seslendi.

"Gelin Yonca Hanım," diyen adam yerinde dikelirken genç kız ağır adımlarla adama yaklaşmıştı.

"Bir sorun mu vardı?" Erhan genç kızın tedirgin olduğunu anladığında hafif gülümseyerek başını sallamıştı.

"Yok sadece sizinle konuşmak istediğim bir konu vardı. Öncellikle nasılsınız, yerleşebildiniz mi?"

"Teşekkür ederim, şimdilik iyiyim. Misafir ettiğiniz için teşekkürler."

"Duymamış olayım. Bir ihtiyacın olursa Çisem'den ya da benden istemekten çekinme. Sen bize emanetsin. Ben seninle Narin hakkında konuşacaktım." Kızının adının geçmesiyle Erhan'ın yüzü hemen yumuşamıştı.

"Narin'e bir şey mi oldu?"

"Biliyorsunuz, Narin'i sizin olduğunuz okula yazdırdım. Daha önce evden hiç ayrı kalmamıştı. İçe kapanık bir çocuktur, onunla okulda ilgilenmenizi isteyecektim."

"Öğrenciler arasında ayrım yapmayı etik bulmuyorum Erhan Bey," Yonca'nın sözlerine gülen Erhan başını iki yana salladı.

"Yanlış anladınız beni, ayrımcılık yapmanızı istemiyorum. Bilmem biliyor musunuz ancak eski karım döndü. Kızımın güvenliğinden endişe ediyorum. Neriman'ın ne yapacağı belli olmaz. Korumalar olacak ancak Neriman'ın kızımı okuldan çıkarmasına asla izin verilmemesini istiyorum." Erhan karısını görür görmez aklına ilk kızının güvenliği gelmesi ne acı bir durumdu. Neriman para için her şeyi yapacak bir kadındı.

"Anlıyorum ancak biraz abartmıyor musunuz? Sonuçta kızınızın annesi kendisi, çocuğuna zarar vermeyecektir."

"Siz onu tanımıyorsunuz, Neriman'ın para için yapmayacağı şey yoktur. Lütfen okulda kızımdan gözlerinizi ayırmayın. Bir gariplik hissettiğinizde hemen beni veya Çisem'i arayın." Yonca başını sallarken içinden de nereye düştüğünü düşünüyordu. Yonca odadan ayrıldıktan sonra odaya babası girmişti.

"Müsait misin Erhan, konuşmamız lazım." Babasının birden söze girmesiyle genç adam elindeki kahve fincanını masaya bırakmıştı.

"Babaannem hakkında konuşacaksan kararım kesin baba, sabah gidiyorlar."