HERKESE MERHABA ARKADAŞLAR. HİKAYEMİZ BAŞLAMIŞ DURUMDA. NORMALDE HİKAYEMİ KENDİ SİTEMDE YAYINLAYACAĞIM. BURADA BİR KAÇ BÖLÜMÜ YAYINLAMAYI AMAÇLIYORUM. NEDENİ OKUYUCULARIMIN BU HİKAYEDEN HABERDAR OLMASIDIR. UMARIM BENİ YALNIZ BIRAKMAZSINIZ.
KEYİFLİ OKUMALAR!
****
GİRİŞ ve 1. Bölüm
Genç kadın arabadan inip karşısındaki üç katlı taş yapıya bakınca yutkunmadan edememişti. Hayatında gördüğü en büyük evin karşısında şaşkınlığını gizlemesine olanak yoktu. Onları arabadan indiklerinde büyük bir kalabalık grup karşılamıştı. Özellikle kendisini gördüklerinde yüzlerindeki şaşkınlık okunabiliyordu. Elini sıkıca tutan adamın yanında etrafına şaşkınlıkla bakarken gözleri istem dışı kısılmıştı. Bir eli adamın büyük avucu tarafından sıkıca tutulurken diğer elini tutan küçük kızın neşeyle şakıması kadını kendine getirmişti.
"Babaanne biz geldik!" küçük kız kadının elini bırakıp koşarak kapıda kendilerine bakan yaşlı kadına koşarken genç kadın yanındaki adama sığınmak istercesine ona daha çok yaklaşmıştı. Adam kadının yapmaya çalıştığını anladığında ona dönerek kulağına fısıldadı.
"Dik dur ve onlara kendini ezdirmeyeceğini belli et. Bundan sonra bu konağın hanımı sen olacaksın!"
"Bana böyle bir hayatın olduğundan bahsetmedin! Beni bilmediğim bir dünyanın içine soktun!" kadının gergin ses tonu adamın dudağının yukarıya kıvrılmasına neden olmuştu.
"Günay aşiretine hoş geldin karıcım, bundan sonra bu kalabalıktan biz sorumlu olacağız! Seni korkutmalarına izin verme." genç kadın adamın sözleriyle gözlerini büyütürken adam kucağında kıpırdanan bebeği daha sıkı tutarak, öfkeli bir şekilde kendilerine bakan yaşlı guruba bakmıştı.
"Hoş geldin demek yok mu baba? Size karımla oğlumu getirdim!" Adamın sözleri kalabalık içinde yankı bulurken birden yükselen uğultu genç adamı daha da keyiflendirmişti. Genç adamın bakışlarında ki ifade adeta 'sizi yendim,' alaycılığıyla doluydu.
İKİ GÜN ÖNCE...
Genç adam üzerinde ki takım elbisenin yakasını düzelterek kravatını boynuna takmaya çalışıyordu. Aynadan kendisine kaşları çatılı bir şekilde bakan kardeşine aynı şekilde bakarak karşılık verdi. Sabahtan beri onun suratsız ifadesini çekiyordu.
"Bana öyle bakacağına gel de kravatımı bağla," genç adamın sözleriyle kardeşi başını iki yana sallamıştı. Sıkıntılı olduğunu belli etmekten geriye durmadı.
"Bu yaptığın hiç doğru değil abi, resmen bir kadının çaresizliğini kullanıyorsun." Adam sinirle arkasını dönerek kardeşine bakmıştı.
"Saçmalama Asaf, bu evlilik ikimiz içinde kurtuluş olacak. Onu bir şeye zorlamayacağımı biliyorsun değil mi? Ben olmasam bile buradan gitmek için elinden gelen her şeyi yapacak. Ama o adamdan kurtulamayacağını da pekâlâ farkındasın. Suat'ın söylediklerini ne çabuk unuttun." Asaf abisinin sözlerine hak verse de bu konunun üstesinden evlenerek gelmelerini uygun bulmuyordu. Abisi ikinci kez sevmediği bir kadınla evlenecekti ki bu durum çok sevdiği abla yerine koyduğu kadın içinde geçerliydi.
"Vazgeç abi!"
"Asaf, bu evlilik onun güvencesi olacak. Kimse bizim ailemize saldırmaya cesaret edemez. Günay aşireti onun arkasında olacak."
"Yine de bunun doğru olmadığını düşünüyorum." Genç adam abisini ikna edemeyeceğini düşünerek damat odasından çıkarken oldukça sıkıntılıydı. Çisil'in bu evlilik işini duyduğunda vereceği tepkiden korkmuyor değildi. Abisi arayıp evleneceğini söylediğinde diğer abisiyle birlikte koşarak evlenme dairesine gelmişlerdi. İkilinin kimse olmadan evlenmesi içine sinmiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVGİYE SUSAMIŞ KALPLER
Ficção GeralHayat toz pembe değildi hiç bir zaman. Genç kadın mutlu olacağını düşündüğü bir evlilikten büyük darbeler alarak kurtulmuştu. Ancak geçmiş bir türlü peşini bırakmazken bir karar vermek zorunda kalmıştı. Ya kalıp kendinin ve bebeğinin hayatıyla oynay...
