SEVGİYE SUSAMIŞ KALPLER

2. BÖLÜM

Merhaba arkadaşlar. Hikaye bir süre burada haftada bir gün yayınlanacak. Henüz Wattde hangi gün yayınlayacağıma karar vermedim. Ama sitede yeni bölümleri pazartesi günü yayınlayacağım. Umarım bölümü seversiniz. Satır arası yorumları esirgemezseniz sevinirim. Keyifli okumalar!

****

Genç kadın şaşkın bakışlar altında Erhan'ın yönlendirmesiyle merdivenleri çıkarken etrafında ki kalabalığa anlam verememişti. Çift taraflı taş merdivenler kadına normal bir evde olmadığını hissettirmişti. Evin atmosferi öyle garipti ki kaleye hapsedilen külkedisi gibi hissetti kendini.

"Neler oluyor Erhan?" genç kadın sessizce sorarken Erhan kucağında ki çocuğu zıplatarak daha sıkı tutmuştu.

"Başını dik tut ve benimle gel," dediğinde Çisem susmak zorunda kalmıştı. Erhan merdivenin başına çıktığında duraksayarak yönünü avluda onları izleyen kalabalığa dönmüştü.

"Yol yorgunu olduğumuz için dinleneceğiz. Selamlaşma işini akşama hallederiz artık." Annesi ile göz göze gelen genç adam devam etmişti. "Ana bizim daire hazır mı?" Sevim Hanım oldukça vakur bir edayla oğluyla yeni gelinine bakmıştı.

"Hazır evladım, odanıza geçebilirsiniz." Erhan kadının sözleri ile Çisem'in elini daha sıkı tutarak yönünü uzun balkona doğru çevirmişti. Taş konak dikdörtgen biçimindeydi. Karşılıklı iki yönlü merdivenlerle üst kata çıkılıyor, açık balkon gibi koridor birçok odaya kapı açıyordu. Hızlı adımlarla tam ortada olan kapının önüne durduklarında Erhan genç kadına kapıyı açması için işaret etmişti. Çisem neyle karşılaşacağını bilmiyordu ama beklediği kesinlikle kapının açılacağı bir koridor değildi. İçeri ilk giren Çisem birkaç adım sonra sağ tarafında yan yana olan iki kapı fark etmişti. Tahmini olarak burası tuvalet ve banyo olmalıydı. İki kapıyı geçince kocaman bir odayla karşılaşmıştı. Oda salon şeklinde döşenmişti. Salondan başka odalara açılan iki kapı daha vardı ve bunların yatak odası olacağını tahmin etmek güç değildi.

"Bizim odamız sağ taraftaki, sol taraftaki de çocuk odası." Erhan'ın sözlerini işittiğinde Çisem gözlerini kısarak ona bakmıştı.

"Bizim?" Erhan kucağında uyumaya başlayan bebekle yatak odasına girdiğinde Çisem de onu takip etmişti. Genç kadın bilmediği çok şey olduğunu farkındaydı. Bulundukları yer ev içinde ayrı bir daire gibi hazırlanmıştı. Odanın içinde de ayrıca bir banyo mevcuttu. Hatta çocuk odasına geçiş sağlayan sürgülü bir kapıda vardı. Kare şeklindeki odanın bir duvarına yaslanmış kocaman bir yatak, pencerenin hemen altında da üç kişilik bir kanepe yerleştirilmişti. İşlemeli gömme dolap ise hayranlık uyandıracak şekilde göz alıcıydı. Bu odada her şey ben pahalıyım diye adeta bağırıyordu.

"Neler oluyor Erhan? Aşağıda ki kalabalıkta neydi öyle?"

"Bunlara alışman gerek karıcım, o kalabalık yeni liderlerini karşılamaya geldi."

"Yeni lider derken?" Erhan Ayaz'ı hazırlanmış olan küçük beşiğe bırakırken Çisem ilk kez o beşiği fark etmişti. Hemen yatağın yanına yerleştirilen beşik bile bir genç odası kadar pahalı olmalıydı.

"Salona çıkıp konuşalım," diyen adamla genç kadın odanın kapısını aralık bırakarak önden giden adamın peşine takılmıştı. Çisem beyaz bir oturma gurubunun bulunduğu odaya kısa bir göz gezdirirken odanın bir köşesinde çocuklar için oyun alanı oluşturulduğunu görünce gözlerini kısmıştı. Üstelik esen rüzgarla havalanan tüllerin ardından dışarıya açılan bir balkon kapısı da vardı.

"Bu kısım bize ait, içinde istediğin her şey var. İster burada vakit geçirebilir ister aşağıya inip ailemle vakit geçirebilirsin."

"Ben sana bunu sormadım Erhan, beni nereye getirdin? Aşiret dizisinden fırlamış gibi herkes." Kadının benzetmesine gülen genç adam başını iki yana sallamıştı.