Yerdeki kareli örtünün üzerine konulmuş küçük radyodan hoş ezgiler duyuluyordu. Cemile bir yandan parmak şıklatırken diğer yandan da masayı hazırlıyordu.
"Ayy!" oturmaya mı geldik canım" dedi neşeyle ayağa kalkarken. Diğerleri gülerek ona bakarken Cemile hiç oralı değildi. Hiç bu kadar mutlu hissetmemişti. Elindeki salatalık şu an onun mikrofonu olarak görev yapıyordu.
"Deli bu kız " dedi Elif yandan gülerken. Cemile ise bir anda tutup kaldırmıştı onu . "Ya hadi ama, Şöyle bir salın da boyunu posunu görelim Elt.. Elif."demesiyle Elif de Kenan da yeterince kızarmıştı.
" ... Herkes sever okuyanı yazanı (oğlan yazanı..)" dedi Cemile Kenan'a göz kırparken. Veysel karısının yapmak istediği şeyi anlamış kenardan kıs kıs gülüyordu .
"Tenhalarda söz atmıştı, oğlunuz (Oğlan oğlunuz)" dedi bu sefer. Kenan da Elif de ses etmemişti. Veysel'in de Cemile'nin de uzun süre sonra çok mutluydu.
"Elma dalda, kız bahçede sallanır (Oğlan sallanır)
Yere düşer, şekerlenir, ballanır (Oğlan ballanır)" diyordu kocasına bakıp. Veysel hayran hayran karısını izliyordu o sırada.
Şarkı bittiğinde Cemile uflamıştı hepsine bakıp. "Ne kadar sıkıcısınız ?" dedi . "Piknikte böyle oynanılır, bilmiyorsanız" dedi sonra.
"Valla, aç ayı oynamaz Cemilem. Ben bir doyayım, sonra düşünecem oynamayı" dedi Veysel bir yandan gülerken..
"Eeee, siz?" dedi Cemile bu sefer Kenan- Elif ikilisine döndü.
"Ben mangaldayım" dedi Kenan bahanesini bulmuştu en azından.
"Beni hiç bulaştırma Cemile " dedi Elif.
"Şöyle güzel bir türkü patlat ya , hem abim mangalı yakana kadar da o etler pişene kadar , ohoooo 1 hafta daha burdayız"
"Öyle mi beyefendi?" dedi Kenan tek kaşını kaldırarak.
"Yapamıyon yalan mı?" dedi Veysel abisine uzaktan laf atarken. "Dedim sana ben yakayım diye.. Ama yok. " Duman yutma, mikrop olur sonra. " diye korkup beni mangalın 5 metre ötesine oturttun şuna bak ya !"
"Mızmızlanma, yakıyoruz işte." dedi Kenan. Ama Veysel haklıydı,Kenan bu işten hiç anlamıyordu.
"Önce çırayı koyacan yalnız." dedi Veysel uzaktan. Bir yandan kıkırdıyordu. "Dikine koy dikine" dedi bir yandan uzaktan abisini yönlendirirken.
"Şunlarla uğraşacağımıza pişmiş köfte alsak olmuyor muydu ya ?" dedi Kenan isyan ederken.
"Olur mu öyle şey be? hiç mangalın yerini tutar mı?" dedi Veysel de .
"Ya öf, pişirmiştim şimdiye kadar" dedi Veysel. "Şu kadarcık dumandan nolacak? Maske takarım yakarken, olmaz mı?" dedi Abisine şebeklik yaparken.
Kenan kardeşine bir şey olacak diye çok korkuyordu evet, ama yine de kardeşi mutlu olsun istiyordu. "İyi tamam. Gel de görelim maharetlerini" dedi Kenan.
Veysel hevesle abisinin yanına giderken Kenan durdurmuştu onu. "Maske" dedi sakince. Veysel de geri dönmüş, sonra da maskesiyle birlikte abisinin yanına gelmişti.
"Kız elif hadi patlat bir türkü" dedi Veysel yine. "Kulaklarımızın pası silinsin"
"E Tamam o zaman" dedi Elif. Duygusal bir türkü söylemeye başlarken.
"Kirpiğin kaşına değdiği zaman
Bekletme sevdiğim de vur beni beni .." dedi gözlerinden yaş akarken. Elif gözlerini kapatmış, kendini söylediği şarkıya kaptırmışken Kenan da hayranlıkla onu izliyordu.
