The Billionaire's Mistress

Chapter 10

Lux

Daig pa niya ang isang hari na pumasok sa loob ng restaurant, mayabang at salubong ang mga makakapal na kilay. Doon na lang siya mag-aalmusal dahil nawalan siya ng gana sa asawa niyang ipinaglihi sa 'tama', tama kahit mali. Lumayas pa talaga iyon kahit na may hindi sila pagkakaintindihan. Sa isip niya ay gusto niyang ayusin bago siya magsipagpunta sa trabaho, pero ngayon ay hindi na. Siya nalang naman parati ang todo effort, kahit na hindi naman siya ang mali. Baka nasasanay na si Diana ma masyado niyang ini-spoil. Hindi komo at matalino si Diana at mayaman ay parati na lang na laban sa kanya. Ano bang bali sa alamin niya kung nasaan  ‘yon ?
"Ay!" Tili ng isang waitress, saka niya nasakhihan ang pagtapon ng lahat ng mga laman ng tray na hawak nito.
"Bulshit!" Galit na mura niya saka ang talim ng tingin na ipinukol sa babae, "Tatanga-tanga ka!"
Napatigalgal  ‘yon  at parang lahat ay natakot dahil sa lakas ng sigaw niya, "Wala kang sahod, isang buwan!"
Nilayasan niya ang babaeng ultimano ay umiyak at bumaba sa sahig para tanggalin ang mga nagkalat na dumi.
Tinutumbok ng mga mata niya ang VVIP area pero napukaw ang atensyon niya ng nagmamadaling babaeng nakauniporme.
Nagkakabit ito ng apron saka halos mapatakbo, dala ang rotary mop.
"Bad morning po, sir," nakangiti nitong sabi sa kanya, aral ang ngiti at nananantya, para lang huwag sabihin na inisnab siya.
Tang-ina, maganda talaga ito.
Lumingon siya kay Heart at tiningnan ang pwet nitong kumikendeng sa pagmamadali.
Naupo siya at matalim ang mga matang pinanood ito sa gagawin. Una ay inaalo nito ang katrabaho. Ano nga ba ang nasabi niya? Napakawalang pusong may-ari naman niya, na ginawa niyang ipahiya ang waitress. Hindi siya gano’n pinalaki ng lola niya. Kapag may mga nagkakamali sa harap nila, hindi nila ginagano’n. They tend to talk privately with the person involved. Kanina ay dinaig pa niya si Diana. Nadala niya ang init ng ulo niya sa restaurant.
Ngayon ay nakukonsensya siya. Kapag makarating  ‘yon  sa lola niya, lagot siya.
He sat where he could see Heart until a hand landed on his shoulder, tapped him once.
Lux looked up, tapping his fingers on the table.
"Ang sama ng salubong mo sa negosyo, pare," ani Vandros sa kanya pero iba ang nasa isip niya sa mga sandaling  ‘yon.
Si Heart.
"What is she doing here? I thought you changed her sched," salubong ang mga kilay na tanong niya sa kinakapatid.
"I did. Baka paalis na siya pero kilala ko si Heart. Masipag siya at hindi siya aalis kapag may problema rito. Kaya nga siya ang most outstanding. Nagtataka ka pa ba? She'll leave as soon as the mess is gone," tapik nito, "Problema?"
Hindi niya ulit ito sinagot sa tanong nito. He knows that Vandros already figured out what was wrong with him. His friend just needs clarification.
"Call her. I want her to serve me. The janitor should be doing that stuff."
"Apparently, the janitor is absent because he's sick."
"A, I don't care!" Inis na sabi niya rito, umiiral ang kanyang ugaling aburido. Kailangan niyang pagsilbihan siya ni Heart, tapos.
"Heart!" Tawag ni Vandros sa dalaga matapos na umiling-iling. Pangisi-ngisi ito.
She looked at them with the mop in her hands, gently pushing it against the spinner.
Agad naman na may lumapit na waitress at pumalit sa dalagang iniwan ang ginagawa.
She went to the sink and washed her hands, sanitized them, too before walking toward him.
"Pagsilbihan mo nga si Master," utos ni Vandros dito, na agad naman nitong tinanguan.
"Opo, sir," sagot nito.
"Maiwan ko na kayo. Nandito lang ako sa office, bro."
Hell, he cares. Halatang-halata naman sa mukha ni Vandros ang puyat dahil sa panonood ng Opera. Baka magkwento lang  ‘yon  ng tungkol do’n, huwag na lang. Hindi siya interesadong makinig.
"What's your order, sir? Heart asked him so sweetly. Nakatingin ito sa mukha niya. May bahid ito ng pagkailang pero mas komportable na itong kaharap siya. Komportable ba o nagpapanggap kahit na natatakot.
He looked up at her and he wanted to fuck her right away. Binabati siya ng mga dibdib nito sa suot na puting uniform.
Ano nga ba ang order niya? Hindi niya rin alam. Pumunta siya roon para kumain pero ngayon ay hindi na rin niya alam ang gustong kainin. Tao siguro.
"Just a cup of coffee, without creamer."
"Okay po, sir. This time, hindi ko kayo bubuhusan, promise." Anito sabay talikod pero natawa siya.
Hindi niya ma-imagine na buhusan siya sa zipper. Baka blanched hotdog ang labas ng ari niya. And wait, did he just laugh?
Ilang saglit lang ay bumalik ito, dala ang kanyang kape.
"Garlic baguette, Heart," aniya rito nang maalala niya.
"Ano pa ho, sir?" Tanong nito pero umiling siya.
Mabilis itong nawala sa harap niya pero poised na poised pa rin ang paglalakad. Bumalik din ito kapagkuwan, dala ang kanyang tinapay.
"Wala na po kayong ipag-uutos, sir?"
Umiling siya at bumuntong hininga. Dapat sa mga sandaling  ‘yon  ay kasama niya ang misis niya,nag-aalmusal, masaya pero hindi  ‘yon  ang nangyari.
He looked up at Heart again and shook his head. Yumuko ito nang kaunti, nakangiti bago tuluyang umalis sa may mesa niya. Saglit niya itong nilingon, at kinuha ang kanyang smartphone.
He composed a message for her.
Lux: Are you still sore? Where are you?
Nagpatuloy siya sa pagkain habang naghihintay ng sagot ni Heart sa text niya.
Mga ilang minuto  ‘yon  bago sumagot.
Heart: Hindi ko po, alam, boss. Pupunta po kayo? Pumasok po ako ngayon ‘di ko po alam na night shift ako. Pwede po mga alas dos na lang?
Lux: Shoot.
Ngumisi siya at parang nagkalasa na ang pagkain na ngino’nguya niya. Nawawala na paunti-unti ang init ng ulo niya, na hanggang ngayon ay iniignora at binabewala lang ni Diana.
He was enjoying his food, looking around the place when he saw Heart, walking. Naglalakad ito sa gilid ng restaurant, sa smoking area ng lugar na iyon. It was an elevated  sideway. Tila nagmamadali ito kaya nasundan niya ng tingin. Dinampot niya ang kanyang kape at uminom. Pwet pa lang ni heart, busog na siya. Hindi niya alam kung bakit gano’n kalakas ang dating nito sa kanya, and her butt was his most favorite part of her body.

Heart

SHE'S rushing to stop the jeepney on the road. Malayo pa  ‘yon  ay wala na siyang humpay sa pagpara. Pupunta na siya sa papalitan ng pera para makapagpadala na sa mga kapatid niya. Iniisip niya na siya na muna ang hahawak ng pera. Mas delikado kapag iniwan niya  ‘yon  sa Nanay niya. Baka makatulugan no’n ang pagbabantay, paggising ay wala na ang pera.
"Para!" Aniya sa jeepney pero may bumusina sa kanya nang tumigil  ‘yon.
Napaitlag pa siya dahil nasa mismong likod lang niya  ‘yon. She looked back. Ang walang kasing garang kotse lang naman  ‘yon  ng kanyang amo. Bumababa ang bubong no’n at tumambad ang walang kasing gwapong may-ari ng sasakyan.
"Miss, sasakay ka ba? Nakakaabala ka," sita ng kundoktor sa kanya kaya inis siyang tumingin.
"Sasakay!" Gigil na sambit niya saka siya humakbang papunta sa may likod ng jeepney pero may pumigil sa braso niya at kinaladkad siya.
A letse!
"Hindi siya sasakay," ani Lux kaya napatanga siya.
"Hindi ka naman pala sasakay!" Galit na singhal ng kundoktor sa kanya, kaya ngali-ngali niya iyong batuhin ng kanyang sapatos.
Napakaantipatiko ng damuho! Ngitngit niya sa isip.
"Hop in," utos naman ni Lux na hindi niya maintindihan kung bakit agaran siyang hinila.
"May bigay na naman po ba ang foundation ni Senyora?" Kukurap-kurap na tanong niya.
Hindi rin siya mukhang pera.
"None. Sabay na tayo. Papunta ako sa office."
"Naku, baka po kalbuhin ako ng asawa niyo, sir," anaman niya kahit na nakabukas na ang pinto ng sasakyan, para sumakay siya.
"She will never mind this. Go on. Hop. This is just a normal charitable act."
Ah, okay. Tumango siya at medyo nasaktan sa sinabi nito. Charity naman talaga siya kung tutuusin. Nakakahiya na sasakay kung sasakay siya sa mga magagara nitong sasakyan.
Tahimik na sumakay ang dalaga at hindi niya tiningnan si Lux. Ang tanga niya talaga. Sinabi na nga niyang hindi siya pagseselosan ng asawa nito, inulit pa niya ngayon. O ‘di sa mismong bibig na ni Lux nanggaling na charity lang siya.
"S-Salamat po," umiwas siya ng tingin.
Bumaba ulit ang bubong ng sasakyan, at kahit na namamangha siya ay hindi niya nagawang tingnan. She just looked away and sighed.
"I didn't mean anything offensive, Heart," paliwanag nito sa kanya pero ngumiti lang siya rito nang simple.
"Oo naman po, sir, normal na pagtulong sa mga taong mahirap lang po. Sa New Era po ako, sir pero kung malayo kayo, kung saan na lang po ako pwedeng bumaba."
She looked away, outside the window of his car. Alam niyang wala naman itong ibig sabihin, isa pa ay nagsasabi lang naman ito ng totoo kaya bakit naman siya masasaktan? Naalala lang niya ang mga sinabi ng asawa nito patungkol sa kanya, at nang manggaling kay Lux ang katotohanan ay mas lalo siyang nanliit.