Ontvoerd.

Hoofdstuk 2

"OPSTAAN!!!"
"Hoe Laat is het wel niet?"

"6uur, Rosa je training begint!" Geen vervelende droom dus😐.
Met moeite sta ik op en loop met de ontvoerder mee waarvan ik zijn gezicht nog niet kan zien ik herken zijn stem ook niet.
Gelijk komt het briefje weer in mijn gedachten:
" er worden levens gevaarlijke proeven op je getest ook hierbij kun je dood gaan!!!!"
Ik krijg een rilling over me heen!
In de oude gymzaal word er eerst uitgelegd wat ik vandaag moet gaan doen:
" eerst krijg je een opwarming en daarna ga je een gevecht aan met een iemand anders hier. vecht hard, want het telt allemaal mee voor je punten!"
"Sorry? Zei u nou punten?" Vraag ik in paniek.

"Ja als je aan het einde van de 1e fase 70 punten of hoger hebt behaald ga je naar de volgende fase. Zo niet? Ben je té zwak voor het team en dan vermoorden wij je."

Wanneer ben ik dan aan de beurt?..
Weer krijg ik een rilling.

Mijn warming ik bestaat uit rennen en sprinten. Een vol uur was ik aan het rennen en mijn benen werden bij elke stap die ik zette zwakker.
Gelukkig heb ik wel een beetje conditie, maar ik ging kapot. ik moest door gaan, anders ging ik dood...
Na al dat zware was et zover:
Ik moet gaan vechten..
Er kwam een gespierde jongen van ongeveer mijn leeftijd met mooi bruin haar en mooie helderblauwe ogen!
"Begin" hoor ik iemand schreeuwen en de jongen komt op me af, ik buk als ontwijking waardoor hij over me heen valt, ik wil bijna aan hem vragen of het goed met hem gaat maar daar krijg ik de kans niet voor: hij pakt me voeten en trekt ze van de vloer waardoor ik op mijn gezicht val en mijn neus begint te bloeden!
Ik sta op ik haal mijn hand en voet uit en voor ik het weet ligt hij op de grond, te schreeuwen van de pijn.
Er gaat een schuldgevoel door me heen. " stop maar weer" hoor ik dezelfde stem weer zeggen, zo snel al?het valt me op dat de jongen nog niet opstaat en ik geef hem een hand om hem omhoog te helpen.
"Gaat het wel?!" Vraag ik spijtig.

"Ja prima ik ben het gewend!"

"Zit jij hier al langer dan?"

"Ja ik ben hier al vier jaar tot nu toe"

"Wat erg voor je, maar je houd het wel lang uit in het 'team', je bent nog niet dood"

" nee gelukkig niet, maar ik ben nog bezig met de testfase. Jij ook.
maar ik ben een van de sterkste hier, ik heb nog nooit iemand hier gezien zoals jij!"

Ik voel dat ik begin te blozen en Ineens zijn mijn voeten heel interessant.
Hij pakt mijn kin en duwt mijn hoofd omhoog zodat ik wel in zijn ogen moet kijken, hij heeft mooie blauwe ogen!
hij laat los en zegt:
"Sorry, dat was niet mijn bedoeling."
En kijkt dan naar beneden.
"Oh ja, geeft nie joh"

ik word geroepen door mijn ontvoerder en ga meteen achter hem aan als ik nog een keer omdraai om naar hem te zwaaien word hij ook meegenomen ik vraag voorzichtig hoe de gene heet die me ontvoerd:
"Hoe heet je eigenlijk???" Hij is de gene die ik al wel ken, de gene die mijn oom van me afnam.

"Dirk!" ( huh? Zegt hij dat gewoon?)
"Oh bijna vergeten te vertellen je hebt een nieuwe kamer!"

"Oke"ik zucht opgelucht. Ik wil nooit meer naar dat hok dat zich mijn kamer noemt.

Als ik in mijn kamer word gegooid en de deur dicht word gesmeten merk ik dat er al iemand in slaapt,dus of hij of zij, ik denk een hij door zijn kleren, is dood gegaan of ik krijg een kamergenootje😃
Na ongeveer 5 min komt er en andere ontvoerder binnen. Met de jongen die ik net sprak.
als hij mij ook ziet verschijnt er een brede lach op zijn gezicht.
Ook hij word naar binnen geduwd en de deur word dicht gesmeten!
"Heey dus jij word mijn kamergenootje?"

"Blijkbaar" zeg ik snel terug.

"Zullen we ons ff voorstellen als we er nu toch zijn?"

" goed idee, ik heet rosa en jij?"

"Lucas en leuke naam"

"Dank je en jij ook" zeg ik verlegen.

"Ik wil wel een aantal regels door nemen, want jij bent een jongen en ik een meisje dus..." Zeg ik zelfverzekerd. 

"Oké goed maar welke?!?"

"Oké mooi, als jij en ik ons omkleden draaien we onze ruggen naar elkaar en je mag pas kijken als we allebei klaar zijn! Oke"

"Ja afgesproken"

"Mooi dus zullen we ons omkleden want ik ga zo slapen denk ik"

"Ja is goed"
We pakken onze kleren en draaien  onze ruggen naar elkaar, ik voel me wat ongemakkelijk als ik klaar ben, ik hoop echt dat hij zich aan de afspraak heeft gehouden! Dan vraagt hij of ik klaar ben.
Ik zeg ja en we draaien ons om.
Als ik ga liggen op mijn bed voel ik dat Lucas zijn ogen op me gericht heeft, maar als ik mijn gezicht naar hem draai kijkt hij snel weg ik begin te grinniken maar ga dan slapen.
"Welterusten Lucas"

"Welterusten rosa" en zijn mooie lach komt op zijn gezicht.
ik doe mijn ogen dicht.