Ontvoerd.

Hoofdstuk 48

Pov Rosa.

Hij krijgt stress en een beetje angst in zijn ogen.
"W-wat bedoel je."

"Nou, precies zoals ik het zeg." Hij blijft stil en kijkt naar zijn schoenen.
"Heb jij me van het touw geduwd tijdens de trainingsfase." Herhaal ik mijn zin.
"Ik..."
"Ja of nee?"
"Ik moet je iets vertellen. Maar je moet me uit laten praten voordat je oordeelt oké?" Ik knik twijfelend en een beetje gestrest voor zijn antwoord.
"Ga maar even ergens zitten."

"Ik blijf liever staan." En ik sla mijn armen over elkaar.
"Ik sta nu op 67 punten op het scorebord. Je weet dat dat niet goed genoeg is voor het 'team'" ik knik.
"Toen jij me versloeg in het gevecht, was ik niet zeker meer over mezelf. Als jij me als meisje, als nieuweling al kon verslaan. Hoe kon ik dan op tegen andere echt sterke gasten?" Begint hij. En bedankt Ben.
"Ik ben wel 3x verslagen in de ring erna. Dat heeft me veel punten gekost en ik ben nét door de trainingsfase gekomen en met precies 70 punten geëindigd. Maar nu sta ik op 67 punten en ik móét hoger scoren dan dit!! Maar ik stond op 65 punten in die trainingsfase. Ik moest meer punten krijgen. Maar toen Lucas en jade ons al bij et eerste onderdeel inhaalde en ver voor stonden op ons, wist ik dat we geen eerste meer konden worden en ik moet die extra punten behalen."
"Dus ik duwde je." Dus het was waar.
"Maar dat was alleen omdat ik.."

"Je deed wat?!" Alle woede die in me zit voel ik opborrelen, hoe kon hij?  Ik was bijna dood!!
"Rosa het spijt me ik wilde alleen."

"NEE IK HOEF JE EXCUSES NIET!!
TOEN LUCAS ME DIT VERTELDE HEB IK HET GVD VOOR JE OPGENOMEN EN HEB IK RUZIE MET HEM EN IEDER ANDER DIE ME DAT WILDE VERTELLEN GEHAD. IK HEB HET AL DIE TIJD VOOR JE OPGENOMEN!! VERTROUWDE JE!!"

"Roos luister!"

"DOOR JOU WAS IK BIJNA DOOD!
JE HEBT MIJN LEVEN IN GEVAAR GEBRACHT OMDAT JE HET MISSCHIEN NIET GEHAALD ZOU HEBBEN?! BEN JE WEL HELEMAAL GOED IN JE HOOFD?!" Hij slikt hoorbaar.
"Rosa ik wilde alleen..."

"Nee Ben, het boeit me niet wat je wilde! het is klaar. Blijf uit mijn buurt! Ik wil je niet meer zien!" Zeg ik met gebroken stem.
Ik vertrouwde hem! Ik nam het voor hem op, omdat hij me begreep en een echte vriend voor me was. Ik kon niet snappen waarom hij het zou doen.
En ik wil het ook niet horen waarom precies.
Maar allemaal uit egoïsme! Ik wilde hem niet kwijt! Hij hielp me met lopen en gaf me advies. Maar ik had het allemaal fout!
Ik ren huilend naar mijn kamer en doe de deur open en Lucas gaat staan.
Ik ren naar hem toe en vlieg hem om zijn hals. "Ja had gelijk." Snik ik.
Hij houd me steviger vast.
"Het spijt me." Zegt hij.

"Nee ik zat fout. Ik zou mijn excuses aan moeten bieden. Het spijt me Lucas! Ik had je moeten geloven."
Hij blijft me vasthouden en ik hem.
"Weet je de reden waarom?"
Vraagt hij voorzichtig.
"Ik werd boos en heb hem niet uit laten praten toen hij zijn verhaal wilde uitleggen." Zeg ik nog steeds boos en tegelijkertijd snikkend op Lucas' sterke schouders.

"Hij zei dat hij te weinig punten had en ze nodig had. maar toen jullie ons inhaalde had hij zijn hoop verloren.
Dus hij duwde me van et touw af.
Ik weet niet waarom, en dat hoef ik ook niet! Ik weet wel dat het allemaal uit egoïsme is!! Dat is zeker!!" Zeg ik snikkend en vol woede in mijn borst. Hij laat me los uit de omhelzing en kijkt me aan.
"Lucas, hij was een echte vriend voor me! Ik vertrouwde hem. Hij luisterde naar me en begreep me én redde me van het touw. Ik nam het voor hem op.
Maar ik zat fout. Hij heeft me echt geduwd en et spijt me dat ik je niet geloofde. Ik had je moeten vertrouwen." Zeg ik verontschuldigend en gebroken van het nieuws.
"Ik weet dat je hem niet kwijt wilde, maar misschien is het beter zo."
Zegt hij zachtjes.
"Ik wil hem niet meer zien.
Ik wil niet met jongens omgaan die me in gevaar brengen!" Zeg ik. Hij knikt.
"En dat heb ik hem gezegd ook." Zeg ik. Lucas kijkt me goedkeurend aan.
"Goed zo." Ik ga in bed liggen in Lucas' armen. Niet veel later slaapt Lucas, maar blijf ik wakker.
Ik had stilte en rust. Wat me alles liet herinneren.
Alle gedachtes, alle beelden en ik probeer alles op een rijtje te zetten.

Ik voel mij oogleden zwaar worden en uiteindelijk val ik in een diepe slaap.